GANGSTER HIGH (SOON TO BE PUBLISHED)

Chapter 3 (Part 2)

GANGSTER HIGH
CHAPTER 3 PART 2
Taking Her Back

MONICA's POV

I was walking through the park. Gusto ko munang magpahangin. Sobra na akong naii-stress. Ang daming problema.  And isa pa sobra akong nasasaktan sa ginawa ko kay Seb. I broke up with him. Sobrang sakit but I have to do it. Wala na akong ibang choice ito lang ang alam ko. Hindi naman talaga ako galit kay Kelly. I just have to find a way para magalit at iwan nila ako.

I just have to do all of this. This is for them naman talaga. I hope they will understand.

Nagsstroll ako dito sa park. Lakad lakad lang. Nung nakaramdam na ako ng pagod. Umupo na ako sa isang bench. Mahirap na. 

Nagmumuni muni lang ako nun sa hanggang sa may makita akong scene na totally break my heart pa lalo.

I saw Seb and Kelly hugging each other. I don't know kung anong irereact ko. Magagalit ba ako o magiging masaya kasi ito naman talaga ang gusto ko diba? ang maging masaya si Seb sa piling ng iba. Naramdaman kong unti unti nang tumutulo ang mga luha ko. Kasabay nito ang pagsikip ng dibdib ko. Hindi nanaman ako makahinga ng maayos. Maya maya... Wala na hindi ko na alam ang nangyari.

-----------

"Nica are you alright?" Unti unti kong iminulat ang mga mata ko,and I saw mommy leaning on me.

"I told you don't go outside. Ang kulit mo talagang bata ka." and again she's still scolding me.

I didn't answer back, wala ding patutunguhan ang usapan namin ni Mommy. Magtatalo lang nanaman kami.

***At school

Maaga akong pumasok ngayon di ko kasi ugaling magpalate. Gusto ko laging maaga.

I was walking to the corridor ng may marinig akong bulungbulungan.

"Girl diba sya yung nasa tarpoline?"

"Ay oo sya nga yun ang swerte swerte naman nya."

"Oo nga ang pogi na ng boyfriend aba't sweet pa."

"Oo nga bagay na bagay sila."

Medyo nakakapagtaka pero pinilit ko nalang na hindi pansinin ang mga sinasabi nila. Palibhasa ang daming chusmosa dito. Agang aga may pinag uusapan nanaman.

Dirediretso lang akong naglalakad sa corridor papuntang classroom pero may narinig akong song...

A song that was so special to me.

(for better imagination please click the music)

"What day is it? and in what month? this clock never seem so alive, I can keep up and I can back down I've been losing so much time🎶"

Someone was singing. Pero upon hearing his voice. Natigilan ako and humarap kung saan nagmumula yung song na yun.

I was so surprised ng makita ko ang isang tarpoline with my pictures at may nakasulat na 'Please Monica, come back to me.I love you so much.'. Habang si Seb kumakanta with my favorite band.

Nung pagkakitang pagkakita ko nun. I burst into tears. Sino ba namang hindi diba? Hindi ito isang tears of joy, it was a tears of sadness and sorrows.

"Cause it's you and me, and all other people with nothing to do, nothing to prove. And there's you and me, and all other people, and I don't know why I can't keep my eyes off you.🎶" He continued singing hanggang sa papababa na sya sa Stage dito sa covered court. My tears weren't stopping.

"What are the things?that I wanna say~ Just don't coming outright. Don't play my mind, you got my head spinning. I don't go where to go from here..."

Papalapit na sya ng papalapit sakin. At unti unti na ding sumisikip ang dibdib ko.

"Cause it's you and meand all other people with nothing to do, nothing to prove. And there's you and me and all other people, and I don't know why I can't keep my eyes off you." Suddenly he paused. Kaharap ko na sya ngayon. And hindi ko parin mapigilang umiyak. Kahit ang ganda ng nangyayari ngayon, sobra parin akong nasasaktan.

"Monica Park, I'm sorry kung may nagawa man akong mali. I love you so much. Please come back to me." then he handed me a boquette of red roses. Tapos bigla syang lumuhod sa harapan ko, lalo akong umiyak that time. Seb Bakit ako pa?

"Ayoko na.Please just leave me alone." I whisper saka tumakbo na papalayo. Sobrang sikip na ng dibdib ko halos di na ako makahinga dahil sa kakaiyak ko.

I didn't look back. Ayokong makita si Seb na nasasaktan. Ayoko. I love him so much pero hindi pwede. I'm so sorry Seb. I'm just doing this for you.

Tumakbo lang ako papalayo. Malayong malayo. Sa hindi na nya ako makikita. Wala akong pakialam kahit sobrang sikip na ng dibdib ko.I don't care about my health and I don't care about myself too.

Takbo lang ako ng takbo. Hanggang sa napaka dramang scene na. Biglang umulan ng sobrang lakas. Ngayon ko lang naalala, ngayon nga pala ang dating ng bagyong 'Cute'. Charot!joke!

Ngayon nga pala ay isang sobrang special date namin. It was our 1st anniversary. I'm so sorry Seb.