"အကိုရယ် စိတ်အေးအေးထားပါနော်"
"မေမေမရှိရင်ငါ့ဘဝလည်းမရှိတော့သလိုပဲ"
"အကိုရယ်ဘာပဲဖစ်ဖစ်
စိတ်ကိုလေခိုင်ခိုင်ထားပါနောိ"
"အေးပါကွာ....."
ကျတာ်အပေါ်မှာဖြူစင်တဲ့အကိုကို့ကျတော်လိမ်ခဲ့မိတဲ့အတွက်ပေါ့တောင်းပန်းပါတယ်
ထွဋ်ခေါင်သည်
အားကိုရာဖစ်ခဲ့တယ်ကျတော်အတွက်ပေါ့
ဒီလိုနဲ့ပဲမေလည်းဆုံးပါးခဲ့ပါတယ်
အမေမရှိတော့တဲ့နောက်ပိုင်းအမေနဲ့အတူနေခဲ့တဲ့အိမ်ကိုအငှားတင်လိုက်တယ်ကျတော်ကတော့ဆိုင်မှာပဲနေတော့တယ်
"အကိုစည်သူ အမေဆုံးတာဘယ်လောက်မှမကြာသေးဘူး
ဘာဖစ်လို့လာတာလဲအိမ်မှာအေးအေးဆေးဆေးအနားယူတာမဟုတ်ဘူး"
"အိမ်မှာနေရတာမကောင်းပါဘူး
နောက်ပီးပျင်းတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အကိုစည်သူဘာစားမလဲ"
"ရတယ်လေ ကောဖီတခွက်ပဲယူလာခဲ့"
"ခနစောင့်ပေးပါနော် "
"အေး"
လူကသာပြုံးထားရစိတ်ထဲမီာတော့ဝမ်းနည်းဆဲပါ
"မောင် ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းအိမ်ပြန်နောက်ကျတယ်နော်"
"အော်......
မောင်လည်းအရင်လိုမဟုတ်ဘူးအိမ်ပြန်နောက်ကျတယိပီးရင်ညကျရက်ဖုန်းခိုးပြောတယ်
မောင်အသစ်များတွေ့နေလို့လားထင်မိပါတယ်ဘာပဲဖစ်ဖစ်မောင်ပေါ်ကိုစိတိမကွပ်ခဲ့ပါဘူး
အမေဆုံးပီးနောက်ပိုက်းအကိုကိုပိုပီးဂဏုစိုက်ခဲ့တယ်အကိုကအခုချိန်အားကိုးမဲ့နေတာ
ညတိုင်းဖုန်းပြောပေးတယ်နေ့တိုင်းသူနဲ့အတူတူ
ထမင်းစားပေးတယ်
ဒီလိုလုပ်မိတာဝင့်ဝါတို့
အပေါ်မကောင်းဘူးထင်မိတယ်ကျတော်
"အကို မင်းကိုပြောစရာရှိတယ်"
"ပြောလေ"
"မင်းမှတ်မိလား လွန်ခဲ့တဲ့၃နှစ်ကငါ့ကိုပြောထားခဲ့တာ"
"ဟုတ် မှတ်မိပါတယ်"
"ငါလည်း မင်းကိုသဘောကျတယ်"
အကိုပြောလိုက်တဲ့အတွက်ကျတော်ဆွံအသွားခဲ့တယ်၃နှစ်လုံးလုံးပြောခဲ့စကားသူကအခုထိမှတ်ထားဆဲပါ
"အကိုပြောတာကြားလား......
ထွဋ်ခေါင်ဖက်ကနေဖုနိးချသွားခဲ့တယ်
(တီ)ခနဲဆိုပီးချသွားတယ်
"အော် ဘာဖစ်တာလဲအကောင်းကြီးကနေ"
အကိုကိုငါပြောရမယ်အချိန်မလွန်ခင်
"အကိုစည်သူ အော်ဒါရှိတယ်"
"ဟုတ်လား သူ့သားမွေးေန့အတွက်လုပ်ချင်လို့လဲ"
"အော်
ဘွတ်ကင်လုပ်ပီးပီမလား"
"ဟုတ်တယ် အကောင်းဆုံးဖစ်အောင်လုပ်ပေးလိုက်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့"
