Farewell

Chapter 1

Chapter 1

     I walk slowly like I'm in a kind of fashion show. I look around to see if there's still student walking too.

I smirk to my self when I confirm na ako na lang nga ang estudanteng nag lalakad sa mahabang hallway.

I enjoy every second and every step without minding kung anong oras na.

Narating ko ang harap g. yuuúúúuúan ng room. It's really quiet inside. I wonder kung nandyan na si prof.

Without blinking I open the door and enter. They stop what they're doing and stare at me. I think they about to take quiz because of the piece of paper na pinag papasa pasahan sa likod that stopped on mid air. I flip my hair when all there attentions are on me.

This is what I want. Tinuluy ko ang aking Grand Entrance habang Hindi pa sila nakaka recover mula sa pagkabigla. Pagkabigla sa ganda ko.

Ramdam ko ang mga titig ng bawat isa habang papalapit ako sa aking upuan. Malamang sa ganda kung to?. I am still walking like I'm in the runway.

Nang makaupo ako ay nakatulala parin sila saakin. Tinaasan ko sila ng kilay at tumingin Kay prof na nakanganga parin hanggang ngayon.

Ilang minuto bago makabawi sa pagkabigla ang lahat. Tumikhim si prof at pinag salubong ang kilay.

Bigla akong natawa ng bigla natamaan ng liwanag ang ulo nyang panot. Nagmistulang bumbilyang tao.

Para syang galit na bumbilya.

"Ms. Montecillo!" Sigaw ni prof at pilit kung pinigil ang aking tawa. Nalalong kinainis ni prof.

"Anong oras na?! Wala ba kayong orasan sa inyo. Gusto mo bang bilhan ko pa ikaw nang malaman mo kung anong oras dapat ang pasok!" Sigaw nito.

"Chill ka lang prof. Wag kang masyadong magalit dahil lalong nakakasilaw ang ulo mo" they all laugh dahil sa sinabi ko.

"Tahimik!" Galit na sigaw ni prof. Kaya tumigil rin sila sa kakatawa.

"Saka prof wag ka nang mag abala bumili ng orasan marami kami nun mas mahal pa" mayabang Kong sabi at maslalong kina pula ng muka ni prof.

Kinikilig ata.

"You're late! di moba Alam yun!" Sigunda ulit nito

"Alam ko" I shrugged and yawn at his face. "Buti nga pumasok pa ako. Boring boring ng tinuturu nyu, d naman namin mapakikinabangan. Di naman namin kailangan hanapin ang value ni x habang nag tatrabaho. Wala na kasing value si x. X na nga hahanapin mo pa. Tanga rin."

Nag hiyawan ang mga kaklase ko at lalo na ang tatlong ulupong na katabi ko.

"Tama wala namang Value si x sir. Wag na natin hanapin yan"

"Ang x Hindi binabalikan pinapalitan!"

"Hindi natin kailangan hanapin ang value ni x, ang hanipin si Next!"

Rinig Kong sigunda ng kung sino-sino. If I know pinapahaba lang nila ang usapan para di na mag turo si Prof. Tss profiteers.

"At saka sir. I'm not late at all. Ang aga ko nga. 10 minutes early" nanahimik ang classroom. Inaabangan kung ano ang susunod na magaganap.

"Anong 10 minutes early! Your 40 minutes late!!" Sigaw ulit nito

"I mean I'm 10 minutes early sa next subject." Nakangisi Kong saad. Nag hiyawan ulit ang mga kaklase ko dahil sa sinabi ko. "Atat ka prof di pa nga ako tapos" Napalitan ang hiyawan ng tawanan.

Nakita ko kung paano mamula sa galit si prof. Kinikilig ang puta.

"Mss. Montecillo! Hindi pa tayo tapos!" Nang duduro nitong saad at saka madramang nag walk out.