"ငယ် ငယ်ကြောက်ပီးထွက်သွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ....အရင်ကလိုဘဲ ငါတစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့အုံးမှာလား....ဟင်အင်း......မနေဘူး...ဟုတ်တယ်... ငါ့မှာငယ်လေးရှိတယ်.....ငယ်လေးကငါ့ အပိုင် ငါ့ကိုထားခဲ့လို့မရဘူး.....ငယ်လေးထွက်ပြေးလို့မရအောင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ......ဟုတ်တယ်..... ဟုတ်တယ်.........."
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်သူရှေ့ကအသိစိတ်လွတ်နေသလိုဖစ်နေတဲ့ဦးကိုကြည့်ပီး ကြောက်နေမိသည်......
ဦးကတစ်ခုခုကို တွေးတောနေသလိုနဲ့.........ဦးရဲ့မျက်လုံးထဲမှာကြောက်လန့်ခြင်း....ဝမ်းနည်းခြင်းနဲ့အတ္တတွေပါနေတာကိုသူမြင်နေရတယ်..... ခနနေတော့သူကိုအုပ်မိုးထားရကထသွားပီး ဗီဒိုထဲမှာတစ်ခုခုကိုအသည်းအသဲရှာနေကာ .......ကျွန်တော်မျက်လုံးတွေကအသိစိတ်လွတ်နေတဲ့ဦးရဲ့မျက်နှာမှာဘဲ ရှိနေရင်း....ပေါ့......ဦးရှာနေတာတွေ့သွားပီထင်တယ်...ဦးရဲ့မျက်နှာမှာပျော်ရွှင်မှုတွေဖြတ်ပြေးသွားတာကို ကျွန်တော်တွေ့ဖစ်အောင်တွေ့လိုက်ပါသေးသည်..........ကျွန်တော်ဦးရဲ့အခုလိုပုံကိုကြောက်တယ်...ဒါပေမဲ့ဦးက ...အခုလိုဖစ်လေ....ကျွန်တော်ပိုပီး........အပိုင် ရလေးဘဲလေ....ဘာဘဲဖစ်ဖစ်..ဦးကိုကျွန်တော်... ပိုင်သည်...... ဦးက ....ဘဝဆက်တိုင်း....ငယ်ဆိုတဲ့ ကျွန်တော်....အပိုင်.. ,.,.....
{ငယ်လေးပြောချင်တာက ဦးကသူ့ကိုပိုထိန်းချုပ်လေး သူ့ကိုပိုင်ဆိုင်ချင်တာပိုများတာကြောင့် ဦးရဲ့အဲလိုထိန်းချုပ်မှုတွေကိုသူပိုကြိုက်တယ် ဦးဆိုတဲ့လူသားကသူ့ အပိုင် ဆိုတဲ့အတ္တတွေပါ ငယ်လေးက အတ္တကြီးပါတယ်နော်}
သူလက်ထဲက သံကြိုးခွင်တွေကိုကြည့်ရင်းဂျောင်ကုတစ်ယောက်အပေါ်ကြီးပျော်နေမိသည်.....
ကုတင်ပေါ်မှာငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေတဲ့ သူခလေးငယ်ဆီသွားပီး...အရင်ကဖြူဥနေတဲ့ငယ်ခြေထောက်လေးမှာ သွေးတွေအမြင်လိုက်ရတာကြောင့် သူ့မျက်ခုံးနှစ်ဖက်ဟာ ထိလုမတပ်ဖစ်သွားခဲ့ပြန်သည် ခြေထောက်သေးသေးလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေးကိုင်ပီး ခြေထောက်မှာပေးနေတဲ့သွေးလေးတွေကို ဖွဖွလေး လျက်ပေးတော့..တွန့်သွားတဲ့ခြေထောက်လေး......သံကြိုးတွေကိုအနားမှာချပီး....ခုနက ပြတ်သွားတဲ့အနမ်းတွေအနူးညံ့ဆုံးပြန်ဆက်ရင်း.......
YOU ARE READING
အပိုင် (system) အပိုင္ (system) completed
Romanceအတ္တမြစ်ဖျား....(completed) အတၱျမစ္ဖ်ား....
