Just Us

CHAPTER 8 "history"

JAYDEE'S POV

NAGISING AKO DITO SA BAHAY NAMING WALANG KABUHAY BUHAY.

When i was 7 years old,that was the first time i felt like i'm nothing.

There's no support.
There's no hugs?
There's no kisses.
There's no i love you's.

Maybe i just exist but not deserve to be loved.

Since then,i tried to build the new jaydee,and here i am.

The jaydee who kept crying with a little bullshit reason.

The jaydee who easily get hurt.

The crazy jaydee na pati teddy bear kinakausap dahil wala namang gustong kumausap sa'kanya!

The jaydee..... the jaydee tried to kill herself.

bakit hinde ako magbabago dahil sa dinanas ko noon?

play girl?
bitch?
i am Jaydee.
'The new jaydee.'

-

Naisipan kong bumama na at kumain,
Wala naman akong magagawa dahil dito paden ako nakatira.

Pumunta kaya ako kila lola?

Yes! Let's go.

"Ma'am jaydee gising na po pala kayo." Hinde ba halata?

"Hm?."

"Kain na po kayo naghain na po ako para sainyo."

"Salamat po."

Si manang lang ang nakakausap ko kapag wala sina mami.

Baka sya talaga yung nanay ko.

Nakita kong kumakain si dad.
Bakit parang tanghali ito papasok?
Anong meron?

"Sit down jaydee." Wow? Did i heard it right?

"Morning." Walang gana kong tugon.

"Good morning din anak." Pag bati naman nito sa akin.

Minsan lang sila ganyan...
Dismayado paden dahil
Sa ginagawa kong nabulastogan.

"Dad,aalis nga pala ako." Sabi ko dito natigil sya sa pag babasa ng daryo..

"Where are you going?" Tanong nito sakin. Daig nya pa babae kapag nag mo-mood swing.

"Kila lola." Sinasabi kolang naman ito para ibigay nya sakin ang allowance ko and yung car kong binigay ni mami.

Kinuha nya yung car ko nung nalaman nyang may nabangga akong isa pang kotse.

Di naman ako yung may kasalanan kaya mabangga sya duh.

"Fine. Here's your key. And this is your allowance." And give me my key and my 15k allowance.

"Thanks dad,una na po ako." Sabay halik ko sa pisnge nya.

Malambing paden ako kahit feeling ko multo ako sa bahay na'to.