Chapter 3

4 1 0
                                    

3: The Team



JAM’s

The Van was filled with an eerie feeling, tahimik akong nakaupo sa isang gilid dahil hindi ko maatim na tumingin sa mga kasama kong militar at lalong-lalo na sa blonde na ‘to.
Kailangan kong umisip ng paraan para maka alis sa sasakyan na ‘to.

She offered me a glass of champagne.
“C’mon dear, take a drink.”
I blanly stared at her.

Sino nga bang mag aakala na ang isang armadong sasakyan ay may ganito kagandang pahingahan sa loob?

“Oh! You prefer the red wine—

“Enough with this sick games, blondie.”
Putol ko sa sinasabi niya.

Hindi ko alam kung bakit hindi man lang ako kinakabahan sa kinalalagyan ko, parang normal lang ang lahat.

Kung ibang tao marahil ay nagwawala at umiiyak, nag mamakaawang ibalik na ako sa bayan namin.
Pero bakit hindi ko magawa?
Bakit kalmado ako?

“Ano ka ba, Jam. Wig lang ‘to!”
Nilapag niya sa lamesa ang hawak niya bago pumangalumbaba.

“Pano mo ako nakilala? Hindi ko sinasabi sa’yo kung sino ako.”
Ngumiti lang siya sa’kin.

Pagkatapos ay kayahimikan ang namayani sa pagitan namin.

“Sabihin na lang nating... alam ko ang lahat patungkol sa’yo.”
She winked at me.

Before I utter a word, a black cloth was covered in me.

••••

“Hey, sleepyhead. Wake up.”
Pupungas-pungas akong napadilat dahil sa mga ingay na narinig ko.

Puting kisame ang sumalubong sa’kin, puro puti ang nasa paligid ko.

“Welcome to ground zero, Julianne Samantha Soliel.”
The blonde lady said.

“Ito na ba ‘yon? Dito niyo na ba ako pag eeksperimentohan? Dito niyo na ba ako papatayin?”
Malamyang sabi ko, pero tumawa lang siya.

“Silly, we don’t play that kind of dirty things here.”
Napakunot ang noo ko, kung ganon ay anong gagawin namin dito?

Hihiga lang ako maghapon?
Parang nabasa naman niya ang nasa isip ko at umupo sa higaan ko.

Feeling close?

“Cleansing.”
‘Yun lang ang sinabi niya at saka lumabas na sa kuwarto.
Hahabulin ko sana siya pero may mga taong nakaputi ang humawak sa’kin.

Sa pangalawang pagkakataong nagising ako ay iba na ang damit na suot ko.

Hawak ako ng mga naka puting tao at binabaybay namin ang kahabaan nh pasilyo.

“Member number 7, nais ipabatid ng ground zero na lahat ng kakailanganin mo sa oras ng proyektong kinbibilangan mo ay sagot ng gobyerno.”
A man with a goggles walking ahead of as said.

“Isa pa, sa dulo ng pasilyo na ito ay naghihintay ang mga makakasama mo. Ihahahatid kayo ng mga tauhan namin sa inyong tutuluyan upang makapag pahinga.”

Napatigil ako sa paglalakad kaya huminto rin sila.

“K-kung ganon ay marami kami? Atsaka tungkol saan ba ‘tong Project na ‘to?”
They remained silent, and just dragged me to continue walking.

In the end of the hallway, the blonde lady approached me.

“Guys, this is member number 7.”
The blonde lady introduced me, i front of me was 8 random people.

A Man with a long hair stepped forward.

“Hello number 7, I’m 6. Welcome to Project LMSW.”



#

Dostali jste se na konec publikovaných kapitol.

⏰ Poslední aktualizace: Oct 19, 2021 ⏰

Přidej si tento příběh do své knihovny, abys byl/a informován/a o nových kapitolách!

The Project: LMSWKde žijí příběhy. Začni objevovat