Chapter 11: What Should I Do

20 2 0
                                    

Bailey's PoV

Sobrang hindi ako naka tulog ng maayos ! Ayaw nyang sagutin ayaw nyabg magreply !! Ayokong mawala sya saken :(

Kahit lagi kaming nag aaway ngayon lang sya nakipag hiwalay saken .

Pero totoo. Kaibigan ko lang si kylle . Sya lang naman tong dikit ng dikit sakin e.

Hindi nakikita ni daphne na nilalayuan ko si kylle. Ang nakikita nya nakikipag landian pa ko .

Alam na ng buong barkada  yung tungkol sa paghihiwalay namin. Ako ang sinisisi nila bakit daw nakipag sagutan pa ko :( tama nga naman.

NAPAKA TANGA KO !!!!!!!!!

Pagpasok ko , nakita ko si daphne na may kasamang lalaki, si ledd, varsity ng basketball. Anong nangyayare . Magkakilala sila?

Nilapitan ko si daphne.

"Come with me, we need to talk" hinila ko sya.

"Let me go! Wala akong pakialam sayo! Wala na akong pakialam sayo!" Parang sinaksak ako dun.

"Mag uusap tayo! Hindi mo ko pwedeng hiwalayan!"

"Pag sinabi kasing bitaw, bitawan mo" bigla nya hinila sa kamay ko si daphne.

"Anong problema mo? Kasali ka ba dito?" Nambubwiset to e.

"Come on, wag mo nang patulan yan umalis nalang tayo." Sabi ni daphne . What !? Sya pa ang kakampihan ngayon?

Aalis na sila ng hinila ko si ledd at sinapak.

"Wag na wag mong didikitan ang aken!" Banta ko.

"Anong sayo? Sayo ba sya? Hiwalay na kayo diba? Kalalaki mong tao napaka landi mo" e gago pala to e.

"Tang ina ka pala e! MAY ALAM KA BA!?" Sinapak ko sya this time gumanti na sya. Nagsapakan kame umaawat si daphne umiiyak na sya. Fuck napaiyak ko nanaman sya.

Hanggang dumating sila brent jomari jhet. Inawat nila kame. Si daphne tumakbo palayo.

"Bitawan nyo ko! Eto tatandaan mo, wag na wag kang lalapit sa girlfriend ko!" At hinabol ko si daphne.

Ang bilis talaga tumakbo nito.

"Hey! Stop!" Mas lalo pa nyang binilisan ang takbo . Hindi ko na sya nahabol kung saan saan sya lumusot.

Kailangan kong gumawa ng paraan . Mas lalo pang napalala to .

Umuwi nalang ako ng bahay tutal last subject na naman.

Tinawagan ko ang buong barkada at pinapunta sa bahay. Kailangan ko ng katulong sa gagawin ko .

Pagkalipas ng isang oras dumating narin sila.

"O ano nanamang gagawin mo?" Sabi ni brent.

"Kailangan kong magsorry kay daphne. This time yung siguradong mapaatawad nya ko ."

"Anong pakulo naman yan?" Tanong ni alleza

Nagsmirk ako at "ganto ang gagawin"

Halos dalawang oras din yun .

Bago kami natapos ...

Talagang gagawin ko ang lahat !

Bumalik lang sya saken.

Bukas ng umaga namin sisimulan ang plano... hindi kami papasok.


Kinaumagahan

Gumising ako ng maaga. Tinawagan ko sila... tulong tulong kami sa pagbili ng mga gamit. Ng mga kailangan

Malaki ang magagastos kO pero wala akong pakialam.

Humingi ako ng permiso sa mama nya para sa gagawin ko pumayag naman ito. Mabait naman si tita

Sinimulan namin sa bahay nila.

Sa kotseng nakapark sa garahe nila

Sa hagdan nila

Hanggang sa kwarto nya...

Dun ko sya hihintayin.

Hapon na ng matapos kami saktong uwian ... kaya nagmadali na kog ayusin ang sarili ko.

Mula sa school merun din.

Emma's POV.

Nakakainis silang lahat! Bakit hindi pumasok? Si ate paula lang ang kasama ko.

Buti naman at uwian na -____-

Pagkalabas ko ng pinto ng room may nag abot ng isang malaking bear sakin.

Pinadungaw nila ako sa baba ( 2nd floor kasi ang room namin)

Merun sobrang laking banner

Na nakalagay

'Im So Sorry Emma Daphne'

May picture ko pa. Ano bayan nakakahiya.

And may nagperform din ng sayaw dun. Ang gagaling nila.

Pagkatapos lumabas na ako ng campus. Pagka labas ko ng gate, merung mga taong pila pila at may tig iisang card board na hawak.

|I| |WANT||YOU||TO||KNOW||HOW|

|MUCH||I||LOVE||YOU||BABY|. |♥|

Naiyak na pala ako.

Pagkauwi ko.

May mga balloons na naka sabit sa gate namin.. puro naka lagay I love you sa puting mga lobo. Im sorry naman sa mga pula. Pagpasok ko andaming sticky notes ang naka dikit sa kotse namin.

At pagpasok ko ng bahay. Puro kandila sa bawat gilid.

May petals sa lupa na papunta sa kwarto ko ... sinundan ko naman. Pagkabukas ko nasa gilid lahat ang barkda pati si mama . Nasa gilid ng kama ko si bailey may hawak na mga lobo at boquet.

Hindi ko na napigilang umiyak.

"Im sorry kung lagi kitang nasasaktan. Kahit lagi tayong nag aaway hindi ka parin nagsasawa. Im sorry for All the things i've done. Just give me one last chance. Pangako ko sayo magbabago ako. Patawarin mo lang ako. Hindi ko kayang mawala ka daphne." Niyakap ko sya. Sobrang naiiyak talaga ako. Sobrang saya ko . Hindi ko akalaing gagawin nya to para lang sakin..

Complicated ?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon