Complicated ?

Chapter 37:

Alleza's POV.

Nag ligpit na kami ng mga gamit at naghanda na din. Kanya kanyang uwian :v

Mga isang oras nalang ay pwede nang umuwi.

"Ledd, sabay tayo ulit ha." Nilapitan ko sya at sinabi yan.

"No baby you're coming with me." Sabat ni brent. Tss.

<______< "who you?" I said in sarcastic tone.

"Rinig mo yun, sa kanya ka sasabay." Ledd

"Ikaw nga diba kasabay ko papunta dito, so that means ikaw din ang kasabay ko pauwi ^___^" masaya kong sabi.

"Okay." Sya.

"YES !!!" Ako. Hahahahaha.

Hindi ko alam kung anong reaksyon ni brent duon.

Nagkwentuhan muna kami nila erika.

"Anyways, alleza okay na kayo?" Paula.

"Huh? -__- nino?" Me.

"Ugh ! Malamang ni brent!" Erika

"A? Hinde." Tipid kong sagot.

"Ano wala ka na bang balak? Akin nalang" michael.

"Edi sayo." Ako.

"Seriously nasasabi mo yan?" Janbeth

"Oo nasabi ko na diba? :)" ako.

"Tss, pag yan nagsawa ikaw din ang magmamakaawa." Paula

"A okay?" Me

Ewan wala kong balak pansinin sya e ^_^.

"Bye, ingat kayo." Paula.

Then nagbeso-han kami.

"Bye ingat!" Ako.

Pasakay na sana ako ng hilahin ako ng brent.

"Let go!" Me

Wala syang imik.

"Ano ba brent!" Sigaw ko

Binuksan nya ang ointuan ng sasakyan at..

"Get in" sya.

"No!" Tatalikod na ko ng binuhat ako at pinasok.

"What the hell is your problem?!" Me

Instead of answering me. Pumasok sya sa driver's seat at pinaandar ang kotse.

"Ano ba! Si ledd hinihintay ako!" Sabi ko.

"Kanina pa nauna." Tipid nyang sabi.

"What?! That freak!" Napairap ako.

Habang umaandar ay pumunta ako sa likod.

"Hey! What are you doing ?!" Sya

"Hell you care" me. Pagpunta ko sa likod humiga ako at naglagay ng earphone sa tenga ko. Bahala sya dyan.

Nang maka ramdam ako ng antok ay natulog nalang ako...

-

-

-

-

-

-

-

*

"Baby, psst! Baby wake up!"

"Hmm?" Dinilat ko yung mata ko.

"We're here." Sya.

Tumayo ako at kinuha ang gamit ko .

Lumabas ako ng sasakyan at akmang papasok na ng gate ng bigla nyang hinila yung kamay ko.

"What?!-__-" me.

"Sorry na kasi." Sya.

"-_______-" me.

"Here." May inabot syang 6 na cadbury chocolage bars.

Kinuha ko at tumalikod. Papasok na ko.

Hinila nanaman nya yung kamay ko.

"Ano bang problema mo?" Ako.

"Kailan mo ba ko kakausapin!?" Sya.

"-_________-" me.

"Fine. You need space? I'll give it to you." Binitawan nya yung kamay ko pumasok sa kotse at umalis.

Naiwan akong naka tulala.

May luha na pala sa pisngi ko.

Ng matauhan ako. Pumasok ako ng bahay.

"O kamusta" kuya.

Hindi ko sya pinansin at dire diretso sa kwarto. Sorry kuya.

Ng maka ligo ako humiga ako sa kama.

Naiiyak pa rin ako.

Bakit naman sya ganun.

Ugh!! FUCK UP ! KASALANAN KO TO!!!

Sa pag iyak ko naka tulog  Na pala ako.

-

-

-

--

****

"Hija." Dinilat ko ang mata ko.

"Come , have a breakfast. It's already 8:30"

Waaaah no!  Naiiyak nanaman ako T__T.

"Is there any problem?" Tita.

"nakipag cool off si brent tita T____T" me

"Why is that?" Sya.

"Kasalanan ko to e. Hindi ko sya kinakausap. Pag kinakausap nya ko hindi ako nagsasalita." Me

"Ano ba kasing problema mo?" Sya.

"Ewan ko po." Me.

"Hija, hindi kasi porke mahal ka ay hindi ba magsasawa ang isang tao. Napagod na yun na suyuin ka." Sya

"Bakit naman sya sumuko." Ako.

"Napagod na sigurong suyuin ang taong ayaw nagpasuyo. Why not try to talk to him." Tita

"Di ko po alam ang sasabihin." Me

"Hay, pag isipan mo kasi . Iwan na kita. Kainin mo na yan." Sabi nya at umalis

hindi ko alam ang gagawin ko T____T