BENİM EV

235 32 32
                                    

Karacadan

Silah sesleri artarken azer beni duvarın dibine getirdi. Yere çöktük birlikte. Iki elini yanıma koydu. Göz göze geldik. Gülümsedi.

Azer:Geçicek tamam mi? Korkma. Ben yanındayım.
Karaca:Sen yanımızdasın..

Elimi karnıma koydum. Tutamadım kendimi. Gözümden aşağı bi damla yaş düştü. Yilmaz ayaklandı. Belinden silahı aldı. Kapıya ilerledi.

Yilmaz:Abi ben çocuklara yardıma çıkıyorum!
Azer:Otur lan! Kimse çıkmayacak evden!
Yilmaz:Abi böyle olmaz! Çıkıyorum!
Azer:Yılmaz-

Yılmaz dinlemeden cıktı dışarı. Azer bağırdı arkasından ama durmadı. Gitmek istiyor şuan ama beni bırakamadı sanırım. Elimi yanağına koydum.

Karaca:Yılmazın yanına git. Ben de fadik annelerin yanına geçeyim.
Azer:Seni burda bırakıp gitmem.
Karaca:Başımın çaresine bakarım. Ama Yılmaz şuan kurşunların arasında. Onun yanında olman lazım.
Azer:Onu ben yetiştirdim. Başının çaresine bakar ama sen bu durumda bakamazsın. Şimdi kimse bi yere gitmiyor. Az kaldı zaten biticek bu.
Karaca:Eğer bittiğinde istemediğimiz bir şey olursa ikimizden birine..seni çok seviyorum.
Azer:Hiç bir şey olmayacak. Ve ben seni daha çok seviyorum.

Başımı öptü. Kafamı omzuna yasladım. Balkon kapısından ses geldi. Azer oraya baktı hemen. Yabancı bi adam. Azer belinden silahı alıp sıktı adama. Korkuyla ellerimi başıma koydum. Bi silah sesi daha geldi. Sonra azer elimi tuttu.

Karaca:Nereye?
Azer:Eve sızıyorlar. Burda açık hedefiz. Hadi gel.

Fadik teyzelerin olduğu yere gittik. Onları da alıp bodruma indik. Azer telefonu çıkardı hemen.

Azer:Yılmaz arabalardan biri arkada mi?
Yilmaz:Evet abi anahtar üstünde. Gidiyor musunuz?
Azer:Karacayı ve annemleri burdan çıkarmam lazım.
Yilmaz:Tamam dikkat edin. Ben oraya destek gönderiyorum şimdi. Salih abiler de geldi zaten.
Azer:Tamam sen de dikkat et tek parça olmazsan bozuşuruz.
Yılmaz: Bende burası merak etme.

Arka kapıdan çıktık. Burda bi araba vardı. Bindik hemen. Azer arabayı çalıştırıp çıktı Bahçeden. Kimse görmeden ana yola geldik. Içime bi rahatlama geldi. Çukura sürdü.

Karaca:Çukur mu?
Azer:Şuanlık en güvenli yer.
Karaca:Emin misin?
Azer:Maalesef.

Evin bahçesine girdik. Akın geldi hemen. Kapımı açtı. Hepimiz inince diğer ev halkı da geldi.

Akın:Ne bu haliniz noldu? Amcamlarda acil çıktı zaten.
Azer:Bizim ev baskın altında. Ben şimdi oraya gidiyorum. Burası sana emanet.
Akın:Aklın kalmasın.

Midem bulanmaya başladı. Elimi ağzıma götürdüm. Eve girdim. Ayşe yenge lavaboyu gösterdi. Girdim hemen. Yere çöküp icimdekileri boşalttım. Saçlarım tutulunca daha rahat oldum. Işim bitince ayağa kalktım.

Azer:Iyi misin güzelim?
Karaca:Iyiyim. Ordan oraya derken midem bulandı.

Sarıldı..başımı öptü. Içeri geçtik. Son kez anlımı öpüp çıktı evden savaşla birlikte. Fadik annenin yanına oturdum. Kolunun altına aldı beni.

Sultan:Kızım iyi misin? Bir şey ister misin?
Karaca:Yok hayır. Teşekkürler.
Ayşe:Gel istersen yukarda biraz dinlen.

Fadik anneye baktım kafasını salladı. Ayağa kalkıp ayşe yengeyle yukarı çıktım. Geçen gün uyandığım odayı gösterdi. Girip yatağa uzandım. Uykum vardı ama uyumak istemiyorum. Azer ararsa ya da bisey olursa diye. Telefonumu başımın yanına koydum. Sesini de sonuna kadar açtım. Böyle duyup uyanırım Sanırım.

GEÇMİŞ 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin