" Hoba! "
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ႀကီးၿပီးဆုံးသြားၿပီမို႔ စိတ္ညစ္ဖြယ္ရာ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ႀကီးစရေတာ့မွာျဖစ္တယ္...။ခါတိုင္းလိုပဲ Namjoonက Hoseokနဲ႕ အတန္းတူ အခန္းတူမို႔ အတူတူသြားဖို႔လာေခၚေနၾက..။ဒီေန႕လည္း ရိုးရာမပ်က္ တိုက္ခန္းေအာက္မွာေရာက္ေနေပၿပီ...။
" မင္းေစာလွခ်ည္လား ဒီေန႕ "
" အဲ့လိုပဲျဖစ္သြားတယ္ "
ခါတိုင္းမနိုးေသးရင္ အခန္းတံခါးကိုထုကာ ႏွိုးေနက်ပင္ျဖစ္ေနသည္မို႔ Namjoonအတြက္ထူးဆန္းေနမိျခင္း...။မ်က္ႏွာၾကည္ၾကည္လင္လင္ေလးျဖစ္ေနတဲ့ Hoseokက အိပ္ေရးလည္းဝလာပုံပဲ...။
" Hobi hyung...ေစာင့္ပါအုံး..အိမ္ေသာ့က hyungယူထားမလား ကြၽန္ေတာ္ယူထားရမလား "
ေလွကားထစ္ေတြကို တဒုန္းဒုန္းေဆာင့္ကာ အားမနာတမ္းေျပးဆင္းလာၿပီး ေအာ္က်ယ္ေအာ္က်ယ္ေျပာေနတဲ့သူကို Namjoonလွည့္လို႔ၾကည့္လိုက္သည္...။လြယ္အိတ္ကပိုကရိုနဲ႕ Hoseokေနာက္ လ်စ္ေနေအာင္ေျပးလိုက္လာတာ..ဒါ..ဒါက Flashေကာင္မဟုတ္လား...။
" ကြၽန္ေတာ္ယူထားရမလားအိမ္ေသာ့ကို ပထမႏွစ္ေတြကေစာျပန္ရတယ္ေလ ဒီေန႕ အသင္းလႈပ္ရွားမႈလည္းမရွိဘူး "
" အဆင္ေျပရင္ ယူထားလိုက္ "
" အင္းး "
ႏွစ္ေယာက္တည္းစကားေဖာင္ဖြဲ႕ေနတဲ့လူေတြေနာက္ ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ပုံမွန္လမ္းေလွ်ာက္လိုက္လာရင္း Namjoonေတြေဝစြာေငးၾကည့္မိတယ္...။ယွဥ္တြဲလို႔လမ္းေလွ်ာက္ေနပုံက ရင္းႏွီးသြားၾကတဲ့ပုံပဲ...။သူHoseokကို မေတြ႕ရတဲ့ႏွစ္ရက္အတြင္းဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ!ဒါ့ထက္ထူးဆန္းတာက..အိမ္ေသာ့ကိစၥက ဘာႀကီးလဲ!
IQ148ႀကီးကို mathအတြက္ေတာင္ မသုံးရတဲ့ Namjoonက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူJung Hoseokေၾကာင့္ ဖိအားမ်ားမ်ားနဲ႕ အဘက္ဘက္ကေန ေတြးေတာေနရၿပီ...။နည္းလမ္းေပါင္းစုံ၊အေၾကာင္းအရာေပါင္းစုံကို ဆပ္စပ္ၿပီးေတြးေတာလိုက္ေတာ့...ဘုရားေရ!!
" Hoba!!မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္ Living togetherေနၾကတာလား?!! "
ေက်ာင္းဝင္းထဲဝင္ကာစ ဂိတ္ေပါက္မွာ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ၿပီး ေအာ္ေျပာလိုက္တဲ့Kim Namjoonစကားေၾကာင့္ Hoseokမွာ ပါးစပ္ေျပးပိတ္လိုက္ရတယ္...။ပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးက ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ၿငိမ္သက္သြားသလို ေဘးနားကလူေတြကပါ ေရာေယာင္ၿပီး လွည့္ၾကည့္လာၾကသည္အထိ!!
