♀️Παγιδευμένες Ψυχές♀️

2ο Κεφάλαιο

Νεφέλης Pov

Ξύπνησα και κοίταξα γύρο μου. Ο Άρης βρισκόταν στο κρεβάτι ακριβώς δίπλα μου και κοιμόταν. Γύρισε τα ξημερώματα μεθυσμένος πάλι. Το νυχτερινό κέντρο όπου είναι ιδιοκτήτης και δουλεύει και όλας δεν του αφήνει άλλη επιλογή. Του έχω ζητήσει πολλές φορές να μείνει κάποιο βράδυ σπίτι να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί όμως εκείνος γίνετε έξαλλος κάθε φορά που ξεκινάω αυτή την συζήτηση οπότε σταμάτησα πια και εγώ να το αναφέρω. Στην αρχή της γνωριμίας μας ο Άρης δεν είχε καμία σχέση με τον Άρη που είναι τώρα. Ήταν γλυκός, ευγενικός, προστατευτικός. Στην πορεία όμως άλλαξε. Έγινε σκληρός, απότομος, βίαιος. Κάποτε καθόταν σπίτι μαζί μου, με φιλούσε και μου μιλούσε όμορφα. Τώρα πλέον δεν με φιλάει ποτέ, λείπει συνέχεια από το σπίτι και όταν θέλει να κάνουμε έρωτα, γίνετε βίαιος και απαιτητικός. Κάποιες φορές εγώ δεν έχω όρεξη όμως εκείνος επιμένει και λέει πως για αυτό με παντρεύτηκε, και είναι χρέος μου να τον ικανοποιώ οπότε εκείνος το έχει ανάγκη. Ξέρω πως αυτή του η συμπεριφορά δεν είναι σωστή όμως είναι άντρας μου, είναι η οικογένειά μου και δεν θέλω να τον χάσω. Εγώ στην ζωή μου πότε δεν είχα οικογένεια, πότε δεν είχα έναν άνθρωπο να τον αποκαλώ δικό μου. Σε αυτόν τον κόσμο είμαι εντελώς μόνη μου. Οι γονείς μου σκοτώθηκαν σε αυτοκινηστικό και αδέρφια δεν είχα. Ούτε παππούδες ή γιαγιάδες έχω μάλλον. Ποτέ κανείς δεν έψαξε να με βρει, ποτέ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για εμένα. Η μόνη μου οικογένειά είναι ο Άρης. Είναι ο μόνος που μου έδωσε σπίτι και φαγητό. Ακόμα και όταν δούλευα στην καφετέρια το αφεντικό μου, μου έδινε τόσο λίγα χρήματα που δεν μου έφταναν ούτε για τα βασικά. Ο Άρης με έβγαλε από την μιζέρια μου και αυτό του το χρωστάω και θα του το ξεπληρώνω σε όλη μου την ζωή. Δεν είναι κακός, απλά οι υποχρέωσης με το μαγαζί και το άγχος του τον κάνουν τόσο απότομο.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι κάνοντας ησυχία να μην τον ξυπνήσω και κατευθύνθηκα στην ντουλάπα μου. Την άνοιξα και έβγαλα το λευκό μου μπουρνούζι και έπειτα πήγα στο μπάνιο. Άνοιξα το ζεστό νερό και μπήκα στην ευρύχωρη μπανιέρα. Άφησα το νερό να πέσει στο σώμα μου και σκέφτηκα την συνέδρια μου με την ψυχολόγο. Η κυρία Ελπίδα είναι μια πολύ καλή γυναίκα γύρω στα 45 η οποία είναι η ψυχολόγος μου και προσπαθεί να με βοηθήσει με τους εφιάλτες μου, όμως με ρωτάει συνέχεια για την σχέση μου με τον σύζυγό μου και εγώ νιώθω άβολα. Δεν θέλω να μάθει για την συμπεριφορά του Άρη απέναντι μου. Ντρέπομαι πολύ να της μιλήσω. Η μόνη που ξέρει είναι η Κατερίνα και αυτή καταλάθος. Μιλούσα μια μέρα μαζί της και τότε μπήκε ο Άρης στο δωμάτιο και με έπιασε να μιλάω κρυφά στο κινητό και αμέσως ξεκίνησε να μου φωνάζει και να με χτυπάει. Μου πήρε απότομα το κινητό από το χέρι και το πέταξε στο κρεβάτι με αποτέλεσμα εγώ να μην προλάβω να τερματίσω την κλήση και η Κατερίνα να τα ακούσει όλα. Από τότε η Κατερίνα αντιπαθεί θανάσιμα τον Άρη. Με παρακάλεσε να φύγω από κοντά του όμως εγώ αρνήθηκα. Έτσι μου ζήτησε τουλάχιστον να πάω σε μια ψυχολόγο να έχω κάποιον να μιλάω και αποφάσισα να μην της χαλάσω το χατίρι. Ήταν και μια ευκαιρία να μιλήσω σε κάποιον για τα όνειρα μου και να με βοηθήσει να τα ερμηνεύσω ή έστω να τα μοιραστώ με κάποιον. Ο Άρης φυσικά δεν έχει την παραμικρή ιδέα ότι επισκέπτομαι ψυχολόγο, ούτε ξέρει πως κρατάω ακόμα επαφές με την Κατερίνα και παρακούω τις εντολές του. Φυσικά δεν ξέρει ούτε και για τα όνειρα. Ούτε καν στην Κατερίνα δεν τα εκμυστηρεύτηκα ποτέ. Το μυστικό αυτό το γνωρίζει μόνο η κυρία Ελπίδα και δεν πρόκειται να το πω ποτέ πουθενά.