|CHAPTER 12|

21 7 3
                                    


"Puntahan ko nalang kaya?" I asked myself.

Wala kasing nasa matinong pag-iisip ngayon sa mansion.

Everyone was panicking and was being hysterical sa kadahilanang hindi pa umuuwi si Nat simula nung overnight niya. At hindi pa nagpaparamdam sa amin.

Buti nalang talaga dahil she had a number of one of her classmate sa desk niya kaya tinawagan ko iyon.

But the one who answered caught me off guard.

"Meos?" I called upon hearing his familiar voice.

Magkaklase nga pala sila.

"Who is this?" He then asked.

"Cha. Hindi pa kasi umuuwi si Nat tapos di namin alam kung asan siya naki-overnight. Do you know"

Pota.

Inend agad.

I was stuck at calling him again or ask people in UP pero bago pa man lumalim ang iniisip ko, my phone beeped and was relieved after his number sent me a message.

Sinend sa akin ni Meos ang address na kinalalagyan ni Cha kaya agaran akong nagpunta roon kasama ang service car at si kuyang driver na inassign sa akin ni Tita.

I even asked them if they would like to come with me to check pero nagkatitigan lang sila at di kalaunan ay tumanggi sa offer ko.

It was a long drive lalo na at traffic masyado sa main road. Pero kahit pa paano ay umuusad naman ang byahe.

The address Meos sent me was in a subdivision kaya kinailangan ko pang maglakad mula sa main gate sa kadahilanang hindi pinapayagan nung guard na pumasok ang mga kotseng walang gate pass.

I knocked on the white antique house, as described on the message, and was opened seconds later.

It was a girl who eyed me from head to toe before another girl came who looked exactly like her.

"Sino ka?" Tanong nung bagong dating.

Twins perhaps?

"Nandiyan ba si Nat? Pinsan niya ako."

Saglit na nagkatinginan ang dalawa bago ako pinapasok sa bahay nila. They told me to go upstairs and enter the first door on the right na sinunod ko naman.

And there I saw Nat who looked so destroyed.

Maraming mga alak na nagkalat sa sahig at ang buhok naman nito ay gulong-gulo.

"Cha!" Gulat niyang pagtawag nang makita ako. Kita man ang kanyang emosyon ay di pa rin maipinta ang kanyang mukha.

She looked so bothered which tells me that she is struggling with something huge.

"Nat." I greeted as I slowly sat beside her, pasimpleng itinatabi ang mga bote ng alak. "What's wrong?" Dagdag ko nang hinawakan nito ang kamay ko.

"I just found out something..." she then answered me, almost a whisper.

"A-ano iyon? You can tell me naman. No need to waste yourself with these." Sabay gawi ko sa mga nagkalat na kung ano-ano sa sahig.

Those twins tolerated her destroying herself?

"I-it's just... I was too disturbed to the point that I did not know what I should do. Nalaman kong ipinagkasundo ako ni Daddy sa anak nung isa sa mga business partners niya...". Kasunod ay ang mumunti nitong iyak dahilan nang paghagod ko agad sa likuran nito.

Ipinagkasundo s-siya?

"Nat... I didn't know..." as I kept on caressing her back.

We only stayed that way until she decided to come with me... pabalik sa bahay kung saan andoon si Tito.

RS#1: Product Of A Mistake (COMPLETED)Where stories live. Discover now