Desired Love

CHAPTER 9

VERA's POV

I came back to my usual life after what happened between me and Stell. I just focused myself on school after that.

"Elle..." I suddenly called Elle's name.

Napatingin siya sakin saglit pero ibinalik din niya ang atensiyon niya sa sinusulat niya. Pero binigyan niya ako ng sign na magsalita lang.

"Mag-aasawa ka ba?" what a silly question I have.

Napatingin ulit siya sakin pero magkasalubong na ang kilay niya.

"I mean, ten years from now, do you see yourself having a family?" I cleared my question.

Ang random ng tanong ko. Wala kasi akong magawa ngayon kaya kung ano-ano nalang ang naiisip ko. I'm bored.

"Oo naman." pagsagot niya. "Ten years from now, nasa 30's ko na ako, tayo. Malamang sa malamang, baka may anak na 'ko." dagdag niya pa.

"Sinong ama?" I jokingly asked.

Elle acted like she's thinking of an answer pero nakakaloko lang siyang tumingin sa akin.

"Secret." she said.

Mahina nalang akong natawa. Pa-secret secret pa siya eh malalaman ko rin naman soon. 'Yon nga lang, I'm still wondering, Elle never had a boyfriend, NBSB siya.

I remembered when we had a talk about it. May sinabi siya na parang ayaw pa niyang mag-commit. Yes, may mga naging crush siya at muntik nang maging boyfriend pero hanggang doon lang. Ang sabi niya, gusti niya mag-commit doon sa taong nakikita niyang makakasama na niya sa hinaharap... I was like, paano niya malalaman 'yon e hindi nga siya nagtatry?

"Nga pala, yung ex mong si Liam, kinakamusta ka sakin."

My brows furrowed as I hear that.

Bakit naman ako kakamustahin ng lalaking 'yon? Hindi nga kami nag-uusap na. At wala na akong pake sakaniya.

"Anong sinabi mo?" tanong ko kay Elle.

"I said that you're just fine. Pinaringgan ko na rin, na hindi mo na kailangan yung mga tao sa past mo na walang magandang dulot." Elle said as she smiled.

I just nodded. But still, I'm confused why Liam asked her about me.

It's been two years since Liam and I got separated. Pakatapos non ay wala na talaga, ni usap, wala na. Kaya nagtataka talaga ako ngayon.

I'm on my way to the faculty room when I accidentally bumped on someone. Some papers that she's holding fell on the floor so I've decided to help her pick it up.

"Sorry." paghingi ko ng paumanhin.

The girl just nods her head as we stood up nang mapulot na namin yung ibang papel na nahulog.

"No, I'm sorry. Nagmamadali kasi ako eh. Una na ako, ha. Thank you." nagmamadali niyang sambit tsaka kumaway nalang sakin.

I just nodded and smiled a little.

She's a bit familiar to me though. Parehas kaming graduating student na.

I noticed she's on her way to the faculty room too kung saan din ako papunta. Mukhang nagmamadali nga siya dahil mabilis ang ginawa niyang paglakad.

Hanggang sa mawala na siya sa paningin ko dahil nakapasok na siya. I'm just walking normally papunta roon.

I greeted the professor's there and some staffs that's inside bago ako dumiretso sa sadya ko. Kay Mrs. Ramirez, dahil iaabot ko lang yung di ko naipasa kanina.