The Heart of Sacrifice || Complete ✓

Chapter ( 22 )

[ Unicode version ]

နေကလည်းဝင်လာပြီ ။ ခရီးတဖြတ်နားဖို့အတွက် ကုန်းကျွင်းကလက်ရှိရောက်နေတဲ့တောထဲမှာပဲ အနားယူနိုင်ဖို့သူကိုယ်တိုင်ပြင်ဆင်တယ် ။ တဲလေးထိုးပြီး အပြင်ဘက်မှာ သစ်ကိုင်းစတွေလိုက်ကောက်ပြီး မီးမွှေးနေတဲ့ ကုန်းကျွင်းက သူ့ကိုယ်သူ ဧကရာဇ်တစ်ပါးဆိုတာကိုလည်းမေ့လျော့နေခဲ့တယ်ထင်ရဲ့ ။ ဂုဏ်အရှိန်အဝါတွေဆိုတာလည်း ချစ်ခြင်းတရားဆိုတဲ့အရာတွေအောက်မှာ ပြားပြားဝပ်လို့ကျရှုံးပါတယ် ။

ကိုကိုက တဲထဲမှာ လွီစူးလေးကိုသိပ်နေပုံရတယ် ။ ကုန်းကျွင်းကတော့အပြင်မှာပဲ မီးထိုင်မွှေးနေတုန်းပဲ ။ တောက်လောင်နေတဲ့မီးတောက်ကလေးကိုကြည့်ပြီး ကုန်းကျွင်းအတွေးတွေကပျံ့လွင့်တယ် ။

ကုန်းကျွင်းကို ကိုကိုကယ်ထားခဲ့တုန်းက မီးထိုင်မွှေးနေတဲ့ ကိုကို့ပုံရိပ်လေးကတကယ်လှတယ် ။ ကုန်းကျွင်းက ကိုကို့ကို အရမ်းလည်းအထင်ကြီးခဲ့သေးတာ ။ ကိုကိုက သန်မာတယ် ။ ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းမကြောက်ဘူး ။ ကုန်းကျွင်းနဲ့တစ်ခြားစီပဲ ။

အမဲလိုက်ထားတဲ့ယုန်ကိုကင်ပြီး ကုန်းကျွင်းကိုကျွေးသေးတာ ။ ကိုကိုက မလုပ်တတ်လုပ်တတ်နဲ့လုပ်ထားတယ်ထင်ရဲ့ ။ အသားကင်က တူးပြီးခါးနေတာပဲ ။ ကိုကိုတို့ဘယ်လိုစားနေလဲမသိပေမယ့် ကုန်းကျွင်းကတကယ်မစားနိုင်ခဲ့ဘူး ။ ချက်ချင်းပြန်အန်ထွက်ချင်နေပေမယ့် ကိုကို သူ့အတွက်အပင်ပန်းခံပြီးလုပ်ပေးထားတာဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ကုန်းကျွင်းကပါးစပ်ထဲကိုကြိတ်မှိတ်ထိုးသွင်းခဲ့တာ ။ အစာအိမ်တွေပျက်စီးသွားလည်းဘာဖြစ်လဲ ၊ ကိုကို့စေတနာတွေမို့ သူက အသိအမှတ်ပြုပြီး မရမက စားမှာပဲ ။

တောထဲကတဲလေးထဲ နှစ်ယောက်ထဲဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ အချိန်တွေကလည်း လှတယ် ။

အဲ့ဒီညက ကုန်းကျွင်းအနာရှိန်ကြောင့် အဖျားတတ်ပြီး အရမ်းချမ်းနေခဲ့တာ ။ ကိုကိုက သူ့အင်္ကျီအပေါ်ထပ်ကိုချွတ်ပြီး ကုန်းကျွင်းကိုခြုံပေးတယ်လေ ။ အဲ့တုန်းက အအေးဒါဏ်ခံနိုင်တယ်လို့ပြောတဲ့ ကိုကို့ စကားကို ကုန်းကျွင်းကလက်မခံချင်ခဲ့ဘူး ။ ဒါကတော့ ကိုကိုဘယ်ကလာလဲဆိုတာ ကုန်းကျွင်းမသိခဲ့သေးလို့ဖြစ်ပါလိမ့်မယ် ။