Still with you

chapter 18.

"Ahh...alam ko kapag lalaki mabilis makakahanap ng trabaho ah." Bulong habang nag lalakad bigla naman akong napahinto ng May nakita akong isang opening job.

Agad akong pumasok at di na nag dalawang isip. dahil masyado pang maaga yung punta ko sa store nila kaya wala pang masyadong customer.

"Hi! sir welcome to star bucks." bati nito habang nakangiti sakin.

"hello...can i ask something?" tanong ko sakanya.

"Yes, sir what is it?" sagot naman nito sa'kin.

"Natanggap ba yung manager mo ng estudyante?" tanong ko sakanya napasulyap na lamang ito sa envelope na hawak ko.

"Yes, honestly i am student too." saad niya. "This way sir." dagdag pa nito.

"thank you." pasasalamat ko sakanya.

Masasabi kong napaka swerte ko dahil siya ang bumungad sakin sa pag pasok palang ng store nila. at siya din ang tumulak sa manager niya para tanggapin ako sa store kahit medyo nag aalangan pa yung manager niya sa'kin.

inabot nito sa'kin ang isang uniform. "here! since ngayon ka mag uumpisa bibigay ko nalang sa'yo 'yan."

"Ah— hindi! babalik ko din to sa sahod ko." nahihiyang sagot ko rito.

"nako! alam mo kasi di ko na din naman 'yan magagamit kaya mas okay na ibigay ko nalang sa'yo 'yan diba?" wika nito at tumingin sakin di ko maiwasang mag isip kung bakit siya aalis?

"mn! tips nga pala, always put a smile in your face okay? and high patience." he wink.

"Okay! Salamat!" ngumiti ako rito pabalik at nag simula na siyang mag lakad palabas.

"Sana makasama ko pa ng matagal o kahit maging mag kaibigan manlang kami bago yung last day niya sa store na 'to." bulong ko.

ilang oras na ang nakalipas...

Grabe...parang una palang mapapasuko na agad ako. hindi naman sa sobrang hirap sadyang di lang ako sanay na sunod sunod yung dating ng customer at dapat mabilis ang pag galaw mo. sa tamad na tulad ko mukhang malabo na tumagal dito pero dahil kailangan siguro matitiis ko padin.

Dahil sunod sunod nga ang mga customer na dumadating kaya di ko maiwasan na mag Kamali ng bigay na order.

"I order a strawberry cake not this one." wika nito.

"I'm sorry ma'am. i will change your order—

"No. nag hintay ako ng matagal na oras tapos gusto mong mag hintayin ulit ako?" saad nito sa'kin habang nakataas ang kilay.

nag mapansin ng isang kong co-worker ang galit na boses ng customer agad itong pumunta sakin.

"pardon me. ma'am, I'm really sorry about the mistake that my co-worker did to you. Please ma'am allowed me to change your order." saad nito.

"No way. sino ba yung manager mo bakit kayo nag hi-hire ng gantong empleyado?" mayabang niyang itinaas ang kilay niya.

"I'm sorry—

"We're apologies for our mistake. Hindi na po namin kayo pag hihintayin papalitan na agad namin ang order mo." mahinahong nitong sinabi sa babae.

"You keep covering him? are you his brother? well you look poor. Kaya ata hindi alam kung sino yung nasa harap niyo e." Saad nito. Hindi ko alam ang pinag sasabi niya at ang gusto niyang ipunto.

"....Tama na po. Sobra na." bulong nito.

"bakit?" muli nitong tinaas ang kanyang kilay.

"because of the little mistake. lumalabas yung tunay mong kulay?" matapang nitong sinagot ng customer na nasa harap nito agad ko naman siyang inawat.

"Let's go. just leave it to me." mahinahong kong wika rito

"No. dapat malaman niyang bago ka palang dito." sagot nito sa'kin.

"Sobra na yung ginawa mong tulong hayaan mo na'ko dito. in case na mapagalitan tayo ni manager Lim okay na siguro kung ako nalang." bulong ko sakanya.

"trust me."