BÖLÜM 3 ★☜

3.4K 152 1
                                    

Doğukan 'ın muhabbeti gerçekten iyiydi.  Konuştukça konuşuyodu ve yüzümde gülümsemeye sebep oluyodu. Doğukanı sevmiştim.  Doğukan ' ı tanıdığım kadarıyla tek çocukdu. Annesi ikinci evliliğini yapmış,  babası ise iş adamıydı. Annesini en son  2 yıl önce görmüş annesini yeni kocası annesini görmesine izin vermiyormuş. Annesiyle babası birbirlerine tiksintiyle , nefretle bahsetmekten kaçınmıyorlarmış . Annesinin şimdi ki kocası babasının eski iş yerinde ki partonuymuş. 

Babası o iş yerinden çıkıp yurtdışına gitmiş.  Doğukan babasını 5 yıl boyunca görememiş, kuzeni Doğukan'a bakmış. Babası Türkiye 'ye dödüğünde kendi iş merkezini açıp ün salmış. Adam kendisini işine vermiş bi anlamda. 

Bu evi babası Doğukan ' a doğum gününde hediye  etmiş. Baya kötü bi geçmişi vardı. 
Onu dinlerken gözlerinin dolmaması için göz bebeklerini yukarıya doğru dönderiyordu.

- Doğukan kuzenin nerde peki?

Doğukan duraksayasarak bana baktı öfke vardı gözlerinde

- O kısmı es geçelelim Afra

- Herşeyi anlattığına göre bunu da anlatmanda sakınca yok.

- Afra es geçelim dedim!

Sesi çok kızgın geliyordu. Ve öfkeliydi elini yumruk yapıyordu. Ona bakarak oturduğum yerden kalkarak kapıya doğru yürümeye başladım.  Bana bağrılmasından nefret ediyordum. 

Doğukan ' a bağırmamak için evden çıkmayı düşündüm. İçerde çok kötü anlar yaşanabilirdi.

Elimi kapıya doğru uzattığım anda arkamdan seslenmişti.

- Nereye Afra ?

- Eve gidiyorum.

Yanıma yaklaşarak gözlerimin içine bakıyordu. Yeşil gözleri üzgün duruyordu .

- Ben..ben üzgünüm sana bağırmak istememiştim Afra bu aralar sinirlerime hakim olamıyorum.  Gerçekten üzgünüm.

Onun gözlerine baktığımda kendimi tutamıyordum.  İstemsiz şekilde yüzüme tebessüm yerleşmişti.

- Belkide hava almalıyız beni takip et Afracığım

Kapının kolunu çekerek kapıyı açtı. O önden ben arkadan kocaman yeşilliklr dolu bahçeye doğru gidiyorduk. Ev zaten güzeldi ama bahçesi daha güzeldi.  Huzur vardı içinde.  Gözlerimi kapatıp derin bi iç çektim ve havası da harikaydı.

Beraber bahçede gezerken.  Bahçesin ortasında bulunan banka doğru yürümeye başladım. Doğukan'ın beni takip edip peşimden geldiğini biliyordum. Banka oturduğumuzda Tüm vücudumla Doğukan ' a dönerek merak ettiğim soruyu soracaktım.

- Doğukan?

Başını eğip bana doğru kipriklerinin altından baktı.

- Neden beni Gökdem 'in elinden aldın?

Gözlerini benden kaçırmaya çalıştı.  Egik duran belini doğrultarak dik bi şekilde durdu. Ne diyeceğini merak ediyordum. Ve bu hareketleri beni daha da meraka sokuyordu.

-Tesadüfen oldu . Seni onun elinde çırpınıyor bir biçimde görünce yardım etmek istedim.

- Buna inanmamı beklemiyorsun değil mi Doğukan?

- Afra tesadüfen oldu . İyi niyetli kişi olarak yardım ettim sadece.  O çocuguda daha önce hiç görmedim.  İnan bana.

Hiç inanasım gelmemişti bi insan tesadüfen orda ne gezerdi ki.  Çünkü orası hiç kimsenin uğramadığı yerlerden biriydi. Etrafında ise sadece arsa vardı. Ve Doğukan'ın Görkem'e " kızı buraya getirmeni istedim becermeni değil " demişti. Doğukan benden bişey saklıyordu. Yakında çıkar kokusu.

 MAFYA KIZI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin