𝑇ℎ𝑒𝑟𝑎𝑝𝑒𝑢𝑡𝑖𝑐 𝐴𝑓𝑓𝑎𝑖𝑟 ↬𝑉𝑚𝑖𝑛

23~

İyi okumalar.

***

"Neden hala buradayım? Buraya ait değilim!" Jimin, sahnedeki sunucuya hafifçe dik dik bakarken kollarını kavuşturarak çatırdadı, bu muazzam balo salonundan kendisine bakan gözleri hissedince kendini daha da güvensiz hissetti.

Neden herkes bana bakıyor?

Kırıldığımı hissedebilirler mi? Bu mu?

Açıkça bu insanlar, sahip oldukları paraya göre bir Gucci mağazasına Dolar Ağacı diyen zenginler türüdür.

Jimin rahatsız bir şekilde koltuğunda kıpırdandı, dikkatini başka bir yere çekmeye çalışıyordu ama bu imkansız bir görev haline geliyordu çünkü o anda birisiyle göz teması kuruyordu; Plastik göğüsleri ve ince yüzüne göre fazla büyük gözleri olan bir kadın. Sanki kocası yanında değilmiş gibi utanmadan onu tırmalıyordu.

Üzgünüm kaltak, aynı anda sadece bir çift için ev sahibi olabilirim.

Dahası, sadece bir çift için.

Bu unvan her iki şekilde de iyi oturmuyordu, ama buna sahip çık çünkü Jimin'in kendisinin ve Taehyung'un ilişkisine yaptığı tam olarak bu-

Hayır, bu artık olmuyordu.

Şimdi sadece arkadaşlar.

Sadece arkadaşlar.

"Sakin olur musun?!" Taehyung gergin bir şekilde ellerini ovuştururken masaya yanına oturdu. "Ne kadar kıpır kıpır olduğun için şu anda bana büyük bir endişe veriyorsun."

Pis zengin olmadığım için kusura bak pislik.

Jimin ona yan bakışlar yolladı. "Pekala, bu bakışları pek iyi karşılamıyorsam kusura bakma. Gözlerimin sikilmesine ya da insanlar tarafından parasız biri olarak algılanmaya alışık değilim!"

Taehyung dudaklarını büzdü ve sert bakışlarını ona çevirdi. "Birincisi, bozuk görünmüyorsun ve ikincisi, buna alış. Yakışıklı bir adamsın ve bu insanlar bunu biliyor."

Ben neyim?!

Jimin, Taehyung ona göz kırpıp sunucuya odaklanırken dudaklarının hafif boşluğuna veya yanaklarındaki parlak kızarıklığa karşı koyamadı. "Bu parti yakında bitiyor, merak etme."

"Bu ne için? Yolun ortasında dikkat etmeyi bıraktım." diye mırıldandı Jimin ve bu ortamda daha rahat olmaya çalışarak koltuğuna yaslandı.

Taehyung onun hareketlerini taklit etti ve kolunu Jimin'in sandalyesinin arkasına salladı. "Temelde başarılı olduğumuz için ödüller alıyoruz."

Vay kulağa harika geliyor!

"Orta ve alt sınıflar asla olamaz." diye mırıldandı Jimin kollarını kavuşturdu. "Yine, neden buradayım? Bu açıkça senin dünyan Taehyung, benim değil. Belki de gitmeliyim-"

Bileğindeki bir el, gitmek için başka bir hamle yapmasını engelledi. Jimin derin bir şekilde iç çekti ve ona yumuşak bir kaş çatma ve geniş kahverengi gözlerle bakan yaşlı erkeğe bakmak için döndü.

"Lütfen beni bırakma.." diye yalvardı Taehyung, sesi küçük bir kırılganlık dizisi gösteriyordu ve bu tam olarak onun sık sık tasvir ettiği bir şey değildi, "Bak, rahatsız hissettiğini biliyorum ve sana söz veriyorum ki en kısa zamanda ayrılacağız- "