Bar(Taegi)

İlk Kavga

      Sabahın erken saatlerinde kalkmış çıkış işlemlerini yaptırmışlardı.Serumu çıkarttırmak için uğraşıyorlardı.
Yoongi:
-Ne olur sakin ol Tae.İki dakikalık işe yarım saattir bekliyoruz.
Taehyung:
-Yoongi kötü oluyorum.Gercekten şaka yapmıyorum.Nasıl olacak?-Elini hemşireye uzatarak.-Tamam,tamam sakinim.
Yoongi saçlarını okşayıp kafasını kendi göğsüne bastırdı:
-İzin ver bebeğim.Çabucak bitecek.
Hemşire:
-Evet hemen çıkartacağım.30 saniye falan sürer.
Taehyung Yoongi'nin göğsünde olan başı yüzünden anlaşılmaz boğuk bir sesle:
-İzin veriyorum tamam.
Hemşire onayı alır almaz hızlıca intraketi çıkarıp eline yara bandını yapıştırdı:
-Bitti geçmiş olsun.
Yoongi:
-Teşekkür ederiz.
Taehyung henüz yerinden kıpırdamamış aynı yerde soluklanıyor kafasını kaldırmaya korkuyordu.
Yoongi:
-Tae hadi gidelim artık.
Taehyung:
-Elim nasıl?
Yoongi:
-Karnında dikiş var ve sen elim nasıl diyorsun.
Taehyung:
-Dalga geçmesene be.
Yoongi:
-İyi tamam yok bir şey.Yeminle ilginçsin Tae.Korkma bak bana hadi.
Taehyung:
-Bilincim açıldı ya hep ondan bunlar.Ağır mıyım?
Yoongi:
-Ağırlığından değil de artık eve gidip dinlensek diyorum.
Taehyung yavaşça başını kaldırdı:
-Çı-çıkalım.Çabuk çıkalım.Yoongi çok kötüyüm.-Derin bir nefes alarak-Çıkart beni.Yoon dayanamıyorum.
Yoongi saçlarını okşayarak:
-Cidden bilincin açılmış senin.Halbuki iyi gidiyordun.Tamam şimdi sakin ol ve önce sedyeden kalkalım.
Taehyung denileni yapıp hafifçe sedyeden indi.Daha sonra olabildiğince hızlı bir şekilde Hoseok'un yanına gittiler.
Hoseok:
-Şükür hiç gelmeyeceksiniz sandım.
Yoongi:
-Biraz sıkıntı çıkarttı da çıkmamız lazım acil.
Hoseok Taehyung'u dikkatlice kucağına alıp hızlıca çıkışa yürüdü.Arabaya gelince Yoongi'yle birlikte arkaya yerleştirdiler.Yoongi de arkaya binince Hoseok hareket etti.
Yoongi:
-Taehyung iyi misin?Çok solgun görünüyorsun.
Taehyung:
-Ben bir daha buraya nasıl geleceğim?
Yoongi:
-Düşünme şimdi bunu.Daha bir hafta var.
Taehyung:
-Çok aptalım.
Hoseok:
-Yeni mi anladın?
Taehyung:
-Yok biliyordum da görmezden geldim.
Yoongi kahkaha atarak:
-Manyak mısınız acaba beyler?Bu konuşma nereye gidiyor?
Hoseok:
-Taehyung beni öldürebilirdi.
Taehyung;
-Hareket mi edebiliyorum da...
Hoseok:
-Oda doğru.Taehyung uf olmuş.
Taehyung kaşlarını çatarak:
-Sinir krizi geçirirsem dikişler umrumda olmaz yalnız Hoseok.
Hoseok endişeli bir sesle:
-Şaka,sadece şakaydı.
Taehyung:
-Adam ol.
Yoongi:
-Ayy,susun başımı patlattınız ya cır cır cır cır.
Taehyung:
-Özür dilerim.
Hoseok:
-Valla ben dilemem az mı çektim seni.
Yoongi:
-Kapa çeneni!
Hoseok:
-İyi be sustum.
Bir süre sonra Yoongi'nin evine gelmişlerdi.Hoseok daha öncesinden gelip evi topladığı için artık dağınıklık yoktu.Hatta olduğundan da temiz duruyordu.
Yoongi:
-Hoseok yıllık temizlik yapmışsın buraya.
Hoseok:
-Eh yaptık işte bir şeyler.
İçeri geçip oturdular.Taehyung ise onun için hazırlanmış koltukta yatıyordu.
Yoongi:
-İyi misin?
Taehyung:
-Bilmiyorum.
Hoseok:
-Hala ağrın var mı?
Taehyung:
-Çok değil.
Yoongi:
-Çorba mı yapayım sana?
Taehyung:
-Sadece yanımda otur Yoon uyuyacağım biraz.
Yoongi:
-Nasıl istersen.
Hoseok:
-Ben kalksam olur mu biriyle buluşacağımda.Hazırlanayım.
Yoongi:
-Olur Hobişim.Randevun mu var?
Hoseok:
-Gibimsi.Gelince konuşuruz.Hadi ben kaçtım.Geçmiş olsun enişte.
Taehyung:
-Sağol.
Yoongi kalkarak Hoseok'u geçirdi:
-Görüşürüz.Dikkat et kendine.
Hoseok:
-Tamam,görüşürüz.
Yoongi Hoseok'u uğurladıktan sonra geri döndü:
-Konuşalım mı biraz?
Taehyung:
-Gerçekten kaldıramam Yoon.Bana biraz zaman ver.
Yoongi Taehyung'un ayak ucuna oturarak:
-Olmaz öyle.Ne yaptığının farkına varmışsındır diye düşünüyorum.Bilinç dışı bile olsan kendini yaraladın ve bunu kendine aşırı derecede yüklendiğin için yaptın Tae.Yüzüme karşı söyle neden bu kadar taktın bu konuya?Benim senden bir isteğim yoktu ki. Anlık gelen bir şeydi.Sana dokunmama izin bile vermedin.Beni deli gibi korkuttun.Bunu neden yaşadığımızı öğrenmek hakkım değil mi?
Taehyung:
-Yoongi.Güzelim.Bilmiyorum.Eğer bilseydim anlatmak isterdim.Ama bana bu dediklerin çok ağır.Anlamaya çalıştığını söylemiştin.
Yoongi:
-Evet söylemiştim ama anlayamıyorum.Bir türlü aklım ermiyor.Bir insan neden bunu yapar bilmiyorum.Seni korumak için demekten başka bir şey yaptığın yok.Bana neyin olduğunu söyle ki destek olabileyim.
Taehyung:
-Yoongi.Gerçekten mecalim yok.Bir ara uzun uzun konuşalım ama şuan değil.
Yoongi:
-Hayır şimdi konuşalım Tae.
Taehyung:
-İşte bu yüzden çocuk sana yapma dememe rağmen sürekli üstüme geliyorsun.
Yoongi:
-Ne yani tüm suçlusu ben miyim?Gitmemi mi istiyorsun?Ya ben senin her şeyini alttan almaya çalışıyorum.Bir kere bir şey istedim onda da ortalık karıştı.Senden bunu istediğim için o denli pişmanım ki...
Taehyung:
-Ne gitmeni istemek mi?Saçmalama Yoongi.Senin suçun değil tabii ki ama zorlanmaktan hoşlanmam.Tek sorun o işte.Pişman mısın?İşte bu beni gerçekten çok kırdı.Yazık sana cidden yazık.Tek meselenin o olduğunu mu düşünüyorsun?
Yoongi:
-Ne o zaman?Hiç bir şey söylemiyorsun ki.Nasıl bileyim?
Taehyung:
-Yoongi bilmediğin çok şey var.Ben başta gideyim demiştim sana.
Yoongi:
-Söylemek yerine kolay şeyi seçiyorsan kapı orada.
Taehyung:
-Bu halimle gitmemi mi istiyorsun?Eğer öyleyse giderim Yoongi.Sonra diyorum ama sadece inat ediyorsun.Ben seni gerçekten ailem sanmıştım Yoongi.-Gözlerinden yaşlar firar etmeye başladı.-Sense diğer herkes gibiymişsin.Canımın yanması sahiden önemli mi yani? Seviyorum dedin.Bana benden hoşlandığını söyledin.Tüm sırlarımı sana söyledim ben.-Artık hıçkırmaya da başlayarak kendisini bıraktı.-Sana bedenimi verdim,kalbimi verdim.Herşeyimle güvendim.Şimdi bu halimle gidiyim mi?
Taehyung karnını tuatarak koltuktan kaltı.Yoongi kolunu tutmaya çalışırken kolunu iterek:
-Bırak dokunma.Gideceğim.
Yoongi:
-Taehyung özür dilerim yemin ederim anlık sinirle söyledim.Gitmeni ister miyim hiç?Sadece bu belirsizlik öldürüyor beni.Senin için endişeliyim.Hadi yat bak canın yanacak.
Taehyung:
-Ne özürü ya kapı orada dedin Yoongi neyin özürü bu.Benim için endişe etseydin bu konuyu şuan açmazdın zaten.
Zorla Yoongi'nin kollarından kurtulup ceketini aldı ve dışarı çıktı.Çok fazla zoruna gitmişti.O tüm zayıflıklarıyla ona sığınmışken o git demişti.Üstünden beş gün kadar geçmesine rağmen.Hala canı yanıyordu.Karnının üstündeki gerginlik onu maafederken bir de Yoongi kavga başlatmıştı.İşte bu yüzden bağlanmak istemiyordu.Önce seviyorumlar havada uçuşur sonra ise tekme basılırdı.Aşk denen şey yalnızca bir kurmacaydı.Yolda yavaş yavaş karnını tutarak yürürken ceplerini karıştırdı.Ne cüzdanı ne araba anahtarı ne de parası vardı.Bir kaç adım daha atıp durdu.Samimi olduğu bir arkadaşını aradı.Bir kaç kere kapanana kadar aramasına rağmen arkadaşı da açmayınca kaldırıma oturup sarsılarak ağlamaya başladı.Çok yorgun ve kırgın hissediyordu.Kimsesi yok gibi.Bir süre sonra zorla telefonu eline alıp Hoseok'un numarasına geldi.Randevusu olduğunu biliyordu ama bencillik etmek zorundaydı.Yalnızca onu geçerken eve bırakabilir ya da cüzdanını getirebilirdi.Hoseok ilk çalışta açtı:
-Efendim enişte?
Bir süre karşı taraftan ses gelmedi:
-Enişte?
Taehyung kısık sesiyle:
-Şey Hoseok aradığım için özür dilerim.Biliyorum randevun var ama Yoongi'yle kavga ettik de apar topar çıktım evden cüzdanımı almamışım.Onu sokağın başına getirebilir misin?
Hoseok:
-Bir dakika ne kavgası ya?O halde dışarı mı çıktın sen?Ağlıyor musun?Bekle geliyorum.Öyle olur mu gelip alayım seni de konuşalım.
Taehyung:
-Hayır Hoseok cüzdanı getirmek istiyorsan bir iyilik yap bana karşılıksız bırakmam ama oraya geri dönmeyeceğim.
Hoseok:
-Cüzdan işi kolay da ne diye gitmiyorsun?
Taehyung:
-Çünkü:Bana git dedi tamam mı Hosek anladın mı?İstenmediğim yerde kalacak değilim.
Hoseok:
-Yoongi mi sana git dedi?Bizim Yoongi?Hani şu kediye benzeyen,siyah saçlı beyaz tenli olan Yoongi?
Taehyung:
-Evet O Yoongi.Bir beni sikmediği kaldı tamam mı arkadaşın kalbimi alıp bin parçaya böldü ve bana git dedi.Simdi şu sikik cüzdanı getiriyor musun yoksa kendimi ilk gelen arabanın altına mı atmalıyım?Hani beni çok sevmezsin zaten kurtulmuş olursun.Merak etme arama kayıtlarınadan silerim sizi.
Hoseok:
-Ya saçmalama Taehyung.Dur bekle geliyorum.Kıpırdama sakın tamam mı?
Taehyung:
-Bekliyorum.
Bir beş dakika sonra Hoseok'un arabası göründe.Taehyung yavaşça kaldırımdan kalkıp arabaya ilerledi.
Hoseok:
-Bin de bırakayım seni evine.
Taehyung:
-Ben giderim.Cüzdanı ver.
Hoseok:
-Saçmalama da bin işte.
Taehyung:
-Peki madem bineyim.
Ön koltuğa yavaşça oturdu.
Hoseok:
-Ne taraftan?
Taehyung:
-Sağdan gir.
Hoseok olumlu manada kafasını sallayıp arabayı çalıştırdı.Taehyung'un tarifleriyle eve geldiler.
Taehyung arabadan inerek:
-Çok teşekkür ederim Hoseok,bundan sonrasını ben hallederim.İyi eğlenceler.
Hoseok:
-Tamam dikkatli git.Sağol.Gitmem gerek Yoongi'yi de sonra kontrol ederim artık.Bir gün uslu durmuyorsunuz ki.
Taehyung Hoseok'un söylediği tek bir kelimeyi dahi umursamadan eve doğru yöneldi.Hoseok da arabayı çalıştırarak hızla uzaklaştı.Taehyung eve girip kendini yalnızca koltuğa bıraktı ve gözlerini yumdu.
Yoongi Taehyung'un evden çıkmasıyla beraber donmuş kalmıştı.Peşinden gitmek istiyordu ancak bir adım dahi atamıyordu.Sanki bedenini biri ele geçirmiş gibiydi.Aşırı derecede sinirlenip ona dolaylı yoldan da olsa gitmesini söylemişti.Ne yazık ki gideceğini düşünmemişti.Sandığından daha fazla kırılmış olmalıydı Taehyung.Deli gibi pişman olmuştu.Sadece aynı yerde öylece duruyordu.Aklı Taehyung'daydı.Daha iyileşmemişti bile.Tek başına ne yapacaktı.Girdiği şoktan telefonunun zil sesiyle çıktı.Arayan Hoseok'tu:
-Ne yaşandı bilmiyorum Yoongi ama Taehyung perişan durumda.Merak etme eve bıraktım sağa salim.
Yoongi:
-Gördün mü onu?Neredeydi?Napıyordu?Sen neredesin Hoseok?
Hoseok:
-Sakin Yoongi,arabadayım buluşma yerine gidiyorum.Özür dilerim önemli olmasa gelecetim ama bu çok önemli, ama biter bitmez geleceğim.
Yoongi:
-Tamam teşekkür ederim Hoseok, ben iyiyim sana iyi eğlenceler.Dikkat et kendine.
Hoseok Yoongi'nin sorularını yanıtsız bırakarak telefonu kapattı.Şoktan çıkan Yoongi olayları yeni kavramışçasına ağlamaya başladı.Onu kaybetmekten korkuyordu.Hem de delicesine.Koltuğa uzandı.Taehyung giderse ne olacağını düşünüp duruyordu.Her bir sahne birbirinden daha kötüydü bu da onu daha çok ağlamaya itiyordu.Telefonu eline alıp Taehyung'u aradı.İlk aramada açmasada ikinci aramada açmıştı.Sert bir sesle konuştu:
-Ne var?
Yoongi Taehyung'un bu sesiyle deli gibi ağlayarak:
-Taehyung yalvarırım gitme.Tae ben gerçekten seni çok seviyorum.Sadece çok sinirlenip söylememem gereken şeyler söyledim.Yemin ederim gerçek düşüncem o değildi.Ben sensiz yapamam Tae.Ne olur affet beni.
Taehyung aynı sesle:
-Bitti mi?
Yoongi:
-Ne olur böyle yapma Tae.
Taehyung:
-Tae deme bana.
Yoongi:
-Taehyung özür dilerim.
Taehyung:
-Artık çok geç Yoongi.Gercekten bu duygusuz piç herifi çok kırdın.Bari bunun için zaman ver.İyi geceler.Evdeyim sorun yok.
Yoongi:
-Tamam,tamam istediğin kadar zaman olsun ama affet beni.
Taehyung:
-Düşüneceğim.
Taehyung bu sözü söyler söylemez telefonu kapattı.Ne kadar kırılsa da o da Yoongisiz yapamazdı.Ona ihtiyacı vardı.Yattığı koltuğa biraz daha yerleşip tekrar gözlerini kapattı.Aşırı derecede ağrısı vardı ancak çok da yorgundu.Bu yüzden ağrıyı zorla geriye atıp uyumaya çalıştı.Bir kaç saat uyuyamadıktan sonra evde bulduğu her hangi bir ağrı kesiciyi içip uyudu.Yoongi ise sabaha karşı ağlamaktan helak olmuş bir sekilde Hoseok'un kollarında uyuyakalmıştı.