The Day I Fall [COMPLETE]

CHAPTER 29

Dlin's POV

As the event ended ang lahat ay di matigil sa pag puri sakin, sa dami kong nakuhang award, at sabi naman ng iba ay hindi daw halata sa awra ko na magkaroon ng ganitong award kaya natawa na lang ako. Ngayon ay hindi ko pa nakita si Axon, nakita ko naman siyang kinuha award niya kanina. Hindi kasi ako sa bahay nila nag stay, pinahiram ni Meg ang condo niya kaya dun kami nag stay nila mama at papa.

"Congrats Dlin!" Bati naman ni Faith

"Congrats din" sabay ngisi sa kanya, may pinag usapan pa kami at umalis na rin siya dahil picture daw muna sila ng pamilya niya.

"Picture tayo ma" sabay pakita ko sa cellphone ko na bigay ni Axon. Nag selfie kami at sina mama at papa naman ang humawak sa award ko, sobrang saya ko dahil kita sa mukha nila mama't papa na proud na proud sila sakin.

"Let me take a picture.." napatigil ako ng marinig ang boses na yun, nakakahiya naka wacky pa naman mukha ko nun, kaya napalingon na ako.

"Sus maryusep, napakagwapong bata.." sabi naman ni mama na naka ngisi na sakin ngayon.

"Sige!" Sabi ko naman kay Axon. Binigay ko na sa kanya yung phone,

"1, 2, 3, smile..." aniya

"Nobyo mo ba yan Dlin?" Bulng ni mama

"Tumigil ka nga Rita.." pag tawag ni papa kay mama

"Nagtatanong lang naman ako.."

"Hindi ah... " yun nalang sagot ko

Ang dami ata naming nakuha picture. Habang tinitignan yung mga pic ay lumapit naman si Axon samin,

"Dlin, may i borrow you for a minute?" Napatingin na agad ako sa kanya at dahan-dahan akong napatingin kila mama

"Wag ka ng mag alala anak, libutin lang namin tong school mo ha?, o siya, halika na Bernard.."

"Teka..." naging lutang na lang ako bigla. tama ba yung narinig ko? "Ang bilis naman?" Nabigyan ko ito ng tawang di komportable

Nakayuko na itong napakamot sa bandang leeg "uwi lang naman tayo agad.. pero kung ayaw mo-"

"Di ah!, okay lang naman, san mo naman ako dadalhin?"

"To the place were i can be myself.." aniya

Nakatingin na ngayon sakin si Axon. Ng makabalik na kaming condo nila mama ay nagpaalam ako na aalis na muna, pero bago pa nun ay kumain kami at nagsaya pa, nung tumawag na si Axon na nasa baba na siya ay nag paalam na akong umalis.

"Yow!" Unang bati ko sa kanya medyo nailang ako, nakakahiya kasi sa kanya. Crush ko pa naman to!
Napangisi iyon "yeahh, get in" pag tuturo niya sa sasakyan.

Ng nagmaneho ay wala gaano kaming salita, ang tahimik as in, wala akong maisip na topic. Tanongin ko na lang...

"San mo ba ako dadalhin?" Pangunguna ko

"Wait and see" aniya

"Okay...? So dapat ba ma-amaze ako? Can't wait na tuloy ako" sabi ko....kalaunan....

"Wow...." nanlaki na ang mata ko, hindi ko inakalang mahilig pala sa dagat si Axon. Napatingin ako sa kanya "ang layo pala natin ano?"

"Yeah, but if you wanna go-"

"Hindi....nagustuhan ko nga eh," agad na akong napatingin sa kanya.

"I was always here whenever i want to be alone" paninimula niya

"Wala ka bang mga kaibigan?" Tanong ko habang nilalaro ko ang buhangin

"Meron, pero mas gusto ko mag-isa"

"So....bakit mo naman ako sinama dito?" Kaming dalawa ay nakatingin na sa dalampasigan, at sa tanong kong iyon ay ramdam ko ang paglingon niya. "Ano?" Nakatingin lang ito sakin "sige, ibahin na muna natin yung tanong, hmm..." nag isip muna ako ng magandang tanong "san ka pinanganak?"

"Are serious?" Humarap na iyon sakin at tinanguan naman niya ako "syempre sa Hospital"

"Oh? Talaga? Ako kasi sa bahay ng lola ko, pati yung mga kaibigan ko, sina Racy at Iboy"

"What?" Talagang naguluhan yung mukha niya

"Di mo gets?"

"Never mind" sabay iling niya

"Axon...kelan balik mong US?" Nasaktan ako sa sarili kong tanong,

ano ba yan!

"I don't have plans" parang nawala na agad ito sa mood "i don't like to go back their"

"Pwede ba malaman kung bakit?"

"Coz, every body lie? Everyone will hurt you till you can't get up?, and i am always in pain, just because of the girl i loved"

"the girl you loved?" Paguulit ko, medyo na loading ako eh

"Yeah, i can't even see that she's the one who's hurting me, i was blind!...all she do was just toying me...hindi ko alam anong trip niya, so i decided to be here instead their, and now she's looking for me, and shes telling that im the one hurting her"

"Ganun?, ang pangit pala ng ugali no?"

"It's your turn.." pag baling ko na agad sa kanya ng malala ko yung mga sinabi ni Monica...

"Hm..."

"How did got here" aniya

"Ahh..dun sa school namin ay may pa scholar.... so nag take ako ng Exam, pumasa, tapos dun na nagsimula." Sabay pagpag ko sa hita ko at tumingin na rin ako sa kanya. "Nung una di ako pinayagan, kasi nga syudad, ba ka mapano daw ako, tapos alam mo ba ang dami naming utang nung namatay kalabaw namin, di pa kasi bayad, nung na ospital ako nahulog kasi ako nun, tapos nagkafracture yung ankle ko, utang ulit kaya ayun trabaho din hanap ko" natawa na lang ako "kilala mo yung ginang na nagaalaga ng bahay niyo dati?" Umiling lang ito "laking pasalamat ko dun kasi siya mismo tumulong sakin na nasa daan ako basang-basa, hingal na hingal, pagod na pagod katatakbo ng bumuhos ang malakas na ulan, bitbit ko pa bag ko nun, hindi ko naman sinadya na bangga-in siya sa pagmamadali ko lang kasi yun, ayaw kong mabasa yung bag ko"

"San pala punta mo nun?" Tanong ni Axon

"Pinalayas ako dun sa dorm ko, ang dumi ko dw ang ingay , late ng umuwi, ewan ko ba dun sa kanila, naghanap lang ngproblema...." napatingin na ako sa kalangitan "pero hindi ko nagsisi sa mga yun" rinig niya siguro yung pag ngisi ko "kasi ikaw ang naging boss ko" nginitian ko siya tapos parang gulat yung reaksyon niya "umuwi na ngatayo, mag aalas onse na oh, tagal pala natin no?" Tumayo na ako sabay pagpag, at nanguna ng naglakad

"Dlin...wait.." aniya

"Tss ano ka ba, di naman kita iiwanan, tsaka di ako marunong mag drive no?" Lumingon ako sa kanya ngunit nakatingin naman siya sakin "okay ka lang?"

"I like you...." nakapamulsang aniya

W E R T I N C E

.