She's away { Nils Käller }

12

{Nils}

'Tessa!' roep ik nog. Zonder enige reactie wandelt ze strak door. Ik zucht.

'Je verdient beter Nils' zegt Romy terwijl ze oogcontact met me zoekt.

Ik kijk aan de andere kant waar Anouk zit. Ze kijkt me strak in mijn ogen aan maar ik zie spijt. Ze wil dit niet?

'Nils, wat doe je jezelf aan? Tessa geeft niks om je' hoor ik Romy zeggen.

Ik kijk met een ruk om. 'Je kunt beter krijgen' fluisterd ze intens.

Is dit waar? Geen Tessa echt niks om me? Zal Romy gelijk hebben?

'Iemand zoals jij zeker' zeg ik een beetje arrogant.

'Bijvoorveeld' zegt ze en haar gezicht komt dichterbij.

Als haar lippen nog maar een paar millimeter van elkaar af zijn, draai ik mijn hoofd weg.

'Wat is er?' vraagt ze in shock.

'Ik kan het niet' antwoord ik machteloos. Meteen staat haar blik bezorgd.

'Ik snap het, denk eroverna' fluisert ze in mijn oor.

Ik knik en dan zijn ze weg.

Wat gebeurt er met me?

Na nog even te hebben gezeten besluit ik terug te gaan naar de bus.

-

Als ik binnen kom is er tot mijn verbazing al een kwart gevuld. Ik loop door naar achter en langzaam zie ik Tessa tevoorschijn komen, achter de stoelen.

Ze heeft haar oortjes in en staart voor zich uit, in het niets.

Als ik rond kijk, zie ik mijn spullen nergens. Ik kijk nog een keer goed maar alleen Tessa's spullen liggen er.

'Waar zijn mijn spullen?' vraag ik verbaast.

Ze kijkt niet op of om wijst naar een stoel. Ik volg haar vinger en zie mijn spullen liggen.

Ik zucht en zonder nog wat te zeggen, loop ik naar de stoel.

Wat is er aan de hand? Waarom doet ze ineens zo? What did I wrong? Gaat het over net, met Romy en Anouk? Ik heb haar nog geroepen dus ik kan toch niks verkeerd hebben gedaan?

Ik slaak nogmaals een lange zucht en haal mijn mobiel tevoorschijn. Ik lees nog wat berichten door en plug dan mijn oortjes in, zodat ik muziek kan luisteren.

Niet veel later, stroomt de rest van de bus vol. Ik leg niet op en ineens hoor ik iemand mijn naam zeggen.

Ik kijk op en kijk recht in het gezicht van Romy met achter haar Anouk.

'Waar moet ik zitten?' vraagt Anouk zacht als ik m'n oortjes uit doe.

'Waar Nils het eerste deel van de weg zat natuurlijk, domme koe' antwoord Romy bitchie.

'Nils, waar zat je?' vraagt ze dan zo lief mogelijk aan mij.

'Naast Tessa' en ik wijs naar Tessa die net weer uit het raam kijkt.

Romy fluisterd iets in Anouks oor en komt dan naast me zitten.

De klep gaat open en langzaam rijden de auto's voor ons de boot af.

Dan start de motor van de bus en ook wij, komen langzaam in beweging.

{ Tessa }

Ineens komt er iemand naast me zitten. Even kijk ik op, recht in het gezicht van Anouk.

'Hoi' zegt ze zacht.

'Hai' antwootd ik droog en ongeïntereseert.
Ze neemt plaats naar me en staart naar voor.

Wat doet ze hier? Er zijn toch nog wel andere plekken over in de bus? Heeft Romy haar hierheen gestuurd om me uit te kotsen? Me te kwetsen?

Ze kijkt me aan.

'Sorry' komt er uit haar mond. Ik zie dat ze het meent, in haar ogen.

'Waarvoor?' vraag ik verward.

'Mijn gedrag tegenover jou' antwoord ze. 'Ik kan niet anders'

Ik snap het niet meer. 'Waarom je dan zo?'
Ze zwijgt en wend haar blik even af.

'Romy dwinkt me' fluisterd ze.

'Waarom ga je niet gewoon weg dan? Je bent een hartikke lief meisje en slim van binnen en je bent zeker niet lelijk'

Een kleine glimlach voort op haar gezicht.

'Ze bedrijgt me' fluisterd ze weer.

Ik schrik en deins achteruit. Slim was dat niet want ik stoot keihard men hoofd tegen het raam.

Ik schiet in de lach en ik zie dat Anouk een lach ook niet kan onderdrukken.

'Het is je vergeven' glimlach ik en geef een knuffel.

Ik kijk over haar schouder en zie Romy boos kijken. Ik kijk arrogant terug maar dan laat ik Anouk weer los.

Nog even kijk ik naar Romy die helemaal tegen Nils aan is gekropen. Dan kijk ik naar Nils, die niet geïnterseert lijkt.