She's away { Nils Käller }

21

{ Tessa }

Langzaam vormt een onzeker glimlach op mijn gezicht, niet zeker van mijn zaak.

'You're so cute' zegt Nils, lachend.

'You're so sweet' bloos ik.

Nils kruipt tussen mij en de trap in. Hij plaatst zijn hoofd en bovenrug tegen de muur en de rest verdwijnt onder de deken.

Ik plaats mijn hoofd op zijn borst en een arm word om me heen geslagen.

Geruststellend luister ik naar Nils' hartslag die me een vertrouwd gevoel geeft. Het is stil in de kamer.

'Lekker rustig zo' fluisterd Nils zachtjes, na een tijdje. Ik knik instemmend.

'Beter dan al die drukke mede klasgenoten om je heen' vul ik hem zelf aan. Dit keer is het zijn beurt, om te knikken.

'Waarom ben je eigenlijk niet bij de rest?' bedenk ik me.

'Waarom zou ik bij hun zijn, als ik bij jou kan zijn?' antwoord hij, grijnzend.

'Nils, je snapt wat ik bedoel'.

'Al goed. Ik deed alsof ik ziek was zodat ik vandaag bij je kon zijn. En hopen dat je me zou vergeven. Maar ik bedoel, je laat toch zo iemand niet alleen? Je krijgt nauwelijks een vest aan, laat staan dat je op de wc komt' lacht Nils met zijn aanstekende lach.

Ik kan me niet bedwingen en een kleine glimlacht, siert mijn gezicht.

'Heb je trouwens al gegeten?' vraag Nils.

'Nee, jij kwam me lastig vallen en wou niet weg gaan' lach ik.

Nils kijkt me met een nep verontwaardigde blik aan. 'Lastig vallen?'

'Grapje'. Ik druk een kus op zijn wang en meteen klaart zijn gezicht op.

'Kom, we gaan ontbijten' zegt Nils vrolijk en helpt me het bed uit en geeft me een vest. Met wat gedoe krijg ik hem aan en Nils staat al klaar met mijn krukken.

Dankbaar glimlach ik naar hem en neem ze aan.