Moon🌜

Extra people(အပိုလူ)

🌜Moon🌛 Part.2

2002.10.14

မိုးဦးကုန်မို့ ဆောင်းကူးပြောင်းစကြားကာလ မနက်ခင်းကအရင်ကလိုမစိုးပြေပဲ ကောင်းကင်တခွင်တိမ်နက်တိုက်များကနေယူထားသည် သေချာပါသည် ဒါကနေရင်မိုးရွာမည်ဆိုးပီး သတိပေးတာကိုပင်

-jiminရေ ကားရောက်ပီး ဆင်းလာခဲ့တော့

အပေါ်ထပ်ရှိ ​ပြတင်းပေါက် တချပ်နားက အဝါရောင်ရှပ်တီနဲ့အမဲရောင် ဂျင်းဘောင်းဘီဝတ်ဆင်ထားသော ၆နှစ်ရွယ် Prak Jimin
မနက်အလင်းရောင်ရကတည်းက အဝတ်စားပြင်ဆင်ပီး ထိုးပြတင်းပေါက်နား ရပ်နေသည်မှာ အာရုံဦး၄နာရီကတည်းကပင်

လေစိမ်းတမျမျတိုက်ခတ်နေသည့်ပြတင်းပေါက်အ ရှေ့ကအိမ်အပြာရောင်လေး
ကိုမျက်စိမခွာမျက်တောင့်မခက် ငေးကြည့်နေသူ... အခုပင် မနက်၇နာရီထိုးပီလေ....

အစွဲလမ်းဆုံးဆို
ထိုသူတယောက်ပဲရှိတာမို့ ရက်စက်ရမလား  မြို့သိပ့်ရမလားရွေးချယ်ရခက်နေသည်....

PJM-Kookငယ်ရေ Hyungသွားတော့မယ်နော် ကိုယ်ကိုဂရုစိုက်ပါ Kookငယ်ကိုဘာမှမ​ပြောပဲKookနားကထွက်သွားမိတဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ် တယ်ကလွယ်Hyungဆိုနိုင်မှာမဟုတ်ဘုးကလေးငယ်

ရင့်ကျက်လွန်းတဲ့စကားတွေ ပါးစပ်ဖြားထွက်လာတာထက်နှလုံးသားပေါက်ကျလာတဲ့စကားတွေက အလေးနက်ရှိလွန်းပါတယ် ပြတင်းပေါက်ကိုကြည့်ကာ မျက်အိမ့်တွင်းမျက်ရည်တချိူ့ စီးဆင်းလာမိတယ် ငယ်စဥ်ကတည်းကအတူနေအတူသွား အမေပီးရင် kookငယ်ပဲ လေ
Kookငယ်ကသူ့ဘဝရဲ့အလင့းရောင်ပါ သူနဲ့ဆိုအပြုံးတွေကရှင်သန်တယ် သူနဲ့ဆိုအထီးကျန်မူတွေက ပပျောက်တယ် သူနဲ့ဆိုအရာအာလုံးကျောခိုင်းလို့ရတယ်

ကျလာတဲ့မျက်ရည်တချိူ့သုတ် ကာ ပြတင်းပေါက်အရှေ့က အပြာရောက်အိမ်ကလေးလက်ပြနှုတ်ဆက်က အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာသည်...

Pjm-သွားကြရအောင်အဖေ

Dad-အဆင်ပြေမှာပါ အရာအားလုံး

Pjm-ထင်ရတာပဲ

သားအဖနှစ်ယောက် အဓိပါယ်မရှိတဲ့စကားတချိူ်ပြောက ဘူဆန်က လေယာဥ်ဖြင့်ဆိုလ်းသို့ ထွက်လာသည်....