រាជនីម៉ាហ្វៀ រដូវកាលទី១

ភាគ29

ភាគទី29
ផាំង!!
    កណ្តាលរាត្រីផ្គរលាន់ផាំងៗគ្មានអាសូរដល់បុរសកំសត់ស្នេហ៍ដែលប្រឹងលត់ជង្កង់សុំក្ដីមេត្ដានេះសោះ ជើងចេះតែញោចដួលម្ដងៗតែនាយនៅតែព្យាយាមដើម្បីនាងបើពុំដូច្នោះទេនាងនិងបានប្រុសផ្សេងហើយ។
« មិនអាចទេ! ឯងអាចធ្វើបានអាថេយ៍» គេតែងព្យាយាមនិយាយលួងខ្លួនឯងទោះបីជាដឹងថាខ្លួនគេខ្សោយទៅៗក៏ដោយ គេត្រូវរឹងមាំដើម្បីមនុស្សស្រីជាទីស្រឡាញ់..
« ពីរថ្ងៃណាថេយ៉ុងឯងត្រូវតែទ្រាំ..»
« ហឹុក!! មនុស្សល្ងង់មនុស្សល្ងីល្ងើហេតុអ្វីមិនទៅទៀតទ្រាំនៅហាលភ្លៀងធ្វើអី ខ្ញុំស្អប់បងអ្ហឹក...»អ្នកខាងលើក៏មិនគេងនៅតែអង្គុយមើលអ្នកខាងក្រោមជានិច្ច ល្ងង់ដើម្បីនាងធ្វើអី? បើគេមានរឿងអ្វីនោះឲ្យនាងសង្ឃឹមនរណា!
« ពូថេយ៍..!!» នាងឱនមើលម្ដងទៀតស្រាប់តែនាយដួលសន្លប់នៅលើដីបាត់ ទើបស្រវ៉ាឆ័ត្ររត់ឆ្លេឆ្លាចុះមកក្រោម..
« ហ្អឹកអូនសុំទោស..» យី!គេខុសសោះសុំទោសគេដែរ..
« អ្ហឹក..ថេយ៉ុងបងកុំកើតអីណា៎អូនសុំទោសបើកភ្នែកភ្លាមអូនបញ្ជាប្រុសចង្រៃហឹុក»នាងបោះឆ័ត្រចោលរត់មកឱបរាងកាយស្លេកស្លាំងអ្នកជាសង្សារក្រោមដំណក់ទឹកភ្លៀងយ៉ាងមានន័យ..
« បងសុំទោសអ្ហឹក»
« អូនស្រឡាញ់បងមនុស្សល្អរបស់អូនកុំកើតអីណា៎..» ត្រឹមពាក្យសម្ដីប៉ុន្មានម៉ាត់សោះធ្វើឲ្យបេះដូងដែលស្វិតស្រពោនមុននេះមានសំណើមឡើងជាថ្មី គេសោកស្ដាយណាស់ដែលនិយាយពាក្យមិនល្អដល់នាង..បើសិនគេមានឪកាសម្ដងគេនិងការពារនាង ជឿជាក់លើនាងគ្រប់កាយវិការទាំងអស់។

« បងធ្វើដើម្បីអ្វីទៅណាមជុន»ណាមជុនឈរមើលទិដ្ឋភាពខាងក្រោមដោយស្នាមញញឹមគេឯណាហ៊ានលើកដៃសម្លាប់ប្អូនខ្លួននោះនាយគ្រាន់តែចង់សាកចិត្តថេយ៉ុងប៉ុណ្ណោះ តើគេពិតជាស្រឡាញ់ក្មួយស្រីគេដែរឬអត់?! ពេលនេះនាយយល់ហើយ!!  អ្វីៗត្រូវរលាយអស់ភ្ញាក់ព្រឺតពេលដៃរលៀមកូនមៀមខ្លះឱបចង្កេះពីក្រោយ..
« ឃើញទេពួកគេស្រឡាញ់គ្នាណាស់ គ្រាន់តែបងប្រាប់ថាអាល់ស្កាល់រៀបការពីរថ្ងៃទៀតណា៎មុខអាថេយ៍ឡើងស្លេកដូចគូថមាន់ច្នឹងហិហិ»
« ប្រុសសម្អុយ! »
« បងមិនមែនអាយ៉ុនទេកុំហៅបែបនេះ» ពាក្យនេះមានតែម៉ូរីម្នាក់ទេដែលប្រើវាឲ្យតែខឹងយ៉ុនហ្គីម្ដងៗចំណែកគេមិនអាចទេ..
« ហៅបែបណា?!»
« ប្ដីសម្លាញ់ទើបពិរោះ»
ផាច់!!
« ឈឺណាស់អូនសម្លាញ់»
« វៃឲ្យឈឺនឹងហើយ»នាងតូចពេបមាត់ស្អីវៃប៉ុណ្ណឹងឈឺ នាងមិនចាញ់បោកគេទេឆឹស!
« អូនគេងលឿនម្ល៉េះហាស៎..»
« អា៎..បងធ្វើអីនិងណាមហ្អឹម...»នាងតូចបិទភ្នែកជំហរមាត់ពេលដៃរពិសប្រុសប្រែតដុះខ្នែងខ្លះស្ទាប់អង្អែលខ្លួនប្រាណនាងយ៉ាងស្រើបស្រាល..
« ផាច់!! ស្ដើងបែបនេះអ្នកណាអាចទប់អារម្មណ៍បានទៅជុប៎..យប់នេះបងសុំខានយូរហើយឃើញទេវាឡើងស្វិតរីងរៃ..» មើលគេនិយាយចុះលោកអើយ! មាត់នឹងចង់បែកជា2ណាស់។
« តែអូននៅឈឺទេបងមិនស្រឡាញ់អូនទេឬ?!»
« មកពីស្រឡាញ់នឹងហើយបានធ្វើវានោះឬមួយអូនមិនទុកចិត្តបង...»ណាមជុនធ្វើមុខងក់ងរមួយរំពេច ដឹងអត់ថាគេពិបាកទ្រាំប៉ុណ្ណាម្ដងៗនោះ ឃើញមុខសិុចសុីនាងកាលណាវាញោចឆ្កឹងៗរហូត..
« ឈប់មើលភ្លាម! » នាងតូចរាដៃបាំងភ្នែកខ្លាឃ្មុំរបស់អ្នកខាងលើ ទោះធ្លាប់វាម្ដងហើយក៏ដោយក៏មានអារម្មណ៍នៅខ្មាស់អៀនពេលរាងកាយល្អល្អះត្រូវបើកចំហរទាំងផ្ទាំងៗបែបនេះនោះ។
« ដៃតូចយ៉ាងហ្នឹងបាំងជិតឬ..»នាយឈ្មុលរកដើមកនាងតូចថើរៗបើវាថ្លោះៗយ៉ាងនេះដៃតូចញិបច្នឹងបាំងជិត ឃើញទាំងអស់?!
« ជិតមិនជិតជារឿងរបស់អូនមិនទាក់ជាមួយខួរបងទេ ងើបចេញពីអូនទៅ..»
« ច្នឹងបងអុកអូនជារឿងរបស់បងមិនទាក់នឹងអូនដូចគ្នា»
« បងឌឺអូនឬ? »
« ស្រេចតែអូនហ្អឹម...»
« ណាមអ្ហឹស...ឈប់ជញ្ជក់វាទៅ »នាងរមិចរមួលដូចអន្ទង់ត្រូវភ្លើងពេលរាងក្រាស់ណាមជុនអូសបបូរមាត់បឺតត្រង់តំបន់ពិសេសរបស់ខ្លួន..
« ផាច់!! ក្រែងមិនចង់ហេ៎មិចក៏ឥលូវចេញទឹកច្រើនយ៉ាងនេះ»
« ណាម!! ជ្រៅជាងនេះអ្ហឹសស...អូនហាស៎»
« រាងអូនសុិចសុីណាស់..ច្នឹងសាកល្បងប្រើវាម្ដងតើវាខ្លាំងជាងរបស់បងប៉ុណ្ណា?!»រាងក្រាស់ងើបប្រឡេះអាវបណ្ដើរដើរទៅបើកថតតុយករបស់មួយដែលគេបានឈៀងចូលទិញកាលពីព្រឹកមិញ..
« អត់ទេណាមហ្អឹក..បងមិនស្រឡាញ់អូនទេកុំដាក់វាចូលអីអ្ហាស៎ហ្អឹម»និយាយតវ៉ាមិនទាន់ចប់ប្រយោគផងត្រូវនាយស៊កលិង្គសម្បនិមិត្តចូលក្នុងរន្ធតូចចង្អៀតរបស់នាងតូចពេញទំហឹងចុចម៉ាអស់លេខគ្មានថ្នាក់ថ្នមស្អីសោះប្រុសចោម្សៀត..
« Wow, So Sexy »
« អ្ហាស៎...អ្ហឹសណាមអូនទ្រាំមិនបានទេអ្ហឹស » នាងតូចធ្វើទឹកមុខគួរឲ្យអាណិតខ្ញាំដៃខ្ញាំជើងចូលគ្នាហូរទឹកមករង្ងី ឯប្រុសកម្លោះវិញអង្គុយជក់បារីបង្ហុយផ្សែងព្រោងព្រាតមើលទៅអ្នកលើគ្រែយ៉ាងមានក្ដីសុខ ។
« អាយ៎..ជុនវារមាស់ណាស់ដកចេញទៅហ្អឹុក!!» មិនទាន់បានប៉ុន្មានផងទឹកថ្លាហូរចេញពីតំបន់ពិសេសរបស់នាងយ៉ាងច្រើនតែគេចមិនផុតពីមាត់រពិសរាងក្រាស់ដូចគ្នាលេបចូលក្នុងពោះគ្មានរអើម។
« បងមើលទៅវាយឺតជារបស់បងឆ្ងាយណាស់អួយ...»
« អ្ហឹក!! ប្រុសចង្រៃដាក់ចូលហេតុអ្វីមិនប្រាប់ច្នឹង»នាងតូចច្របាច់កូនប្រុសនាយមួយទំហឹងដកក៏ប្រាប់ដាក់ចូលក៏មិនប្រាប់ ដឹងតែស្រួលមួយមុខទេឬ..គ្មាននឹកអាណិតពីនាងវេទនាប៉ុណ្ណាទេឬ!! ឈឺណាស់..
« អូនហ៊ានធ្វើឲ្យកូនប្រុសបងមួលម៉ៅផងហេ៎ ចាំមើលណាអុកឲ្យសន្លប់ម្ដង!!» ភឹប..មួយភឹបដល់ថ្នាក់នាងងើយក្បាលចំហរមាត់ព្រោះតែអួល ណាមួយស្រៀវស្រាញជាមួយអណ្ដាតដែលគេប្រលែងចុងដើមទ្រូងនាងផង ឯជើងទាំងគូររួមរឹតចង្កេះនាយពើងតាមចង្វាក់គេផ្ដល់អោយគ្មានរបូត...
« បងបាញ់ចូល...» នាងមើលមុខគេម៉ក់ៗ ហេតុអ្វីគេបាញ់មេជីវិតគេចូលច្នឹង..
« មេជីវិតបងមានតម្លៃណាចាក់ចោលវាស្ដាយយល់!!»ចប់សម្ដីដ៏ចាក់ដោតនាយបង្វិលនាងឲ្យគេផ្គាប់មុខទាញត្រគៀកខ្ពស់បន្តិចសម្រុកពីក្រោយ..
« អ្ហឹស!! ណាមខ្លាំងជាងនេះបានទេអូនចូលចិត្ត..» ដល់ដំណាក់កាលនេះហើយភាពអៀនខ្មាស់មុននេះរលាយបាត់អស់ នៅតែពាក្យស្នើសុំគេមិនឈប់ឈររហូតនាងតូចដង្ហក់ខ្យល់ខខូសទើបនាយព្រមដកកូនប្រុសសំណព្វចិត្តគេចេញតែមិនភ្លេចព្រុសទឹកចូលក្នុងល្អាងស្នេហ៍នាងដូចគ្នា ក្ដីសង្ឃឹមថានិងបានភ្លោះមិនខាន!!
« ភ្លោះហើយចាំមើលទៅ..»នាយអង្អែលពោះរាបស្មើនាងថ្នមៗដូចនិងអ្វីមុនច្នឹង
« ភ្លោះអី?!»
« ឆាប់មានកូនឲ្យបងឮទេ?! បងចង់បានភ្លោះ!» ព្រះ!! ដេកទន្ទេញចង់មួយម៉ោងរឿងនេះទេឬ?! នាងស្មានគេនិយាយអ្វីផ្សេង..
« ចង់បានហ្នឹង? ចេះមើលទេ..»
« ឲ្យតែមានដឹងតែចេះហើយ »
« បើបិតាទ្រង់ដឹងរឿងអស់នេះចប់មិនខាន»
« កុំបារម្ភរឿងនេះអីបងចេះចាត់ចែងហើយដេកតែចាំពពោះកូនឲ្យបងទៅ»
« ចាត់ចែងយ៉ាងម៉េច?! បិតាអូនទ្រង់ខ្ញាល់អាក្រក់ជាងបងឆ្ងាយណាស់» បិតានាងនាងដឹងច្បាស់ជាងអ្វីទៅទៀត ប្រហារមនុស្សឃោឃៅណាស់ ដាក់ទោសរហូតស្លាប់ក៏មាន..នាងខ្លាចរឿងនេះកើតចំពោះមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់នាងណាស់..
« បើទ្រង់មិនព្រមឲ្យពួកយើងទាក់ទងគ្នាទេ បងនិងរំលោភអូននៅមុខទ្រង់បានទៅហើយ..» មនុស្សដូចគីម ណាមជុន មិនខ្លាចអ្វីស្រាប់ហើយ! ពិសេសរឿងរំលោភទុកចិត្តលើនាយចុះពុំខកចិត្តឡើយ?!
« ចេះតែរកក្រឡាងាប់លឿន..»
« បើរំលោភហើយមិនព្រមទៀតបងនិង...បងនិង?»
« បងនិងអី?! ប្រាប់មកអូនចង់ដឹងបងមានគំនិតអាក្រក់អ្វីទៀត»នាងតូចលូនទៅគេងលើករាងកាយមាំរបស់នាយឈ្ងីចុងដោះគេថើរៗចង្កេះនៅមិនស្ងៀមសោះគេធ្មេចភ្នែកទ្រាំនិងការកកិតរបស់នាងវាស្រើបស្រាលណាស់ ចង់ឲ្យនាងសម្រាកបានច្រើនព្រោះមិញនេះលេងខ្លាំងៗណាស់តែនាងរកក្រឡាឈឺខ្លួនដោយខ្លួនឯង។
« បងនិងកម្ទេចវាំងអូនឲ្យក្លាយជាផេះ..»នាយធ្វើកាយវិការដូចការពិតនៅនឹងមុខច្នឹង
« ប្រុសចង្រៃ..គំនិតបងពិតជាមានកំណើតណាស់ចុះឲ្យពួកទ្រង់ទៅនៅឯណាបើវាំងក្លាយជាផេះជាគ្នាហើយនោះ»
« នាំទ្រង់ទៅវត្ដ..យ៉ាងម៉េចចាប់អារម្មណ៍គំនិតមួយណាទម្លាក់លេខមកហិហិ..»
« កូនប្រសារមានកំណើតក្រៃលែង»
« រកឯណាបានកូនប្រសារប៉ុនបងនោះ ចាត់ទុកថាសំណាងណាស់ហើយរាជវង្សអាសុីនតូនិងល្បីសុះសាយនោះអី»នាងមិនមាត់គ្រាន់តែចាប់មុខនាយញក់ញីបន្តិចបិទភ្នែកសម្ងំគេងបាត់ទុកឲ្យគេឈឺក្បាលជាមួយនាងធ្វើឲ្យកូនប្រុសគេញោចហើយរត់គេចប្រសើរណាស់អូនសម្លាញ់!!
« គ្រឺតណាស់នាងច្រម៉ក់...»ណាមជុនទះត្រគាកនាងផាច់ៗក្នាញ់និងចរឹកព្រះនាងតូចគេណាស់ មើលចុះបិទភ្នែកភ្លាមគេងលក់ភ្លាមចរឹកមិនខ្ចីធំផងកោតកើតក្នុងត្រកូលរាជវង្សដែរ..។

ចេញពីណាមជុនចូលថេយ៉ុងបានលិតនឹងគេម្ដង😂