Bölüm 8: Küs

3.7K 265 50
                                    

Pasajlara yorum bırakmayı unutmayın. Keyifli okumalar..

Namazdan sonra Barın'la odalarımıza dönmek yerine kantine geçmiştik. Bir şeyler yememiz iyi olurdu.

Yine bizi görünce oturuşuna çeki düzen veren ve selam veren topluluğun arasına girdik. Başta gözler merakla beni süzse de hemen sonra sanki hiç yokmuşum gibi benden çevrildiler.

Evet çok güzel belli etmiyordunuz, hiç anlamadım düşündüklerinizi.

Barın kendine yeni çıkan sıcak böreklerden alırken ben soğuk sandiviç aldım. Yanına içecek de alıp kantinden çıktık. Tekrardan odalarımıza geçtik.

Saatler ilerlerken ben bir dosyanın işini tamamen görmüş ve bitirmiştim. Düşündüğümden de uzun sürüyordu. Barın departmanın yöneticisi olduğumu söylemişti ve bu kesinlikle stajdaki kadar kolay değildi.

Yine de halledemeyeceğim bir şey değildi ve üstesinden geliyordum.

İkinci dosyaya başlayalı bir saat olmuştu ki, bilmediğim bir şeyle karşılaştım. Bunun bilgisi bana verilmemişti ve ne yapmam gerektiğinden emin değildim.

Alp'i çağırmam gerekiyordu. Asistanı arayıp söyleyecektim ki hangi numaraları çevirmem gerektiğini bilmediğimi fark ettim.

Ben de gidip kendim söylerdim.

Ayaklandığım gibi kapının çalması bir oldu.

"Gel."

İçeri, tek eli cebinde ceketi ise eliyle cebi arasında koluna asılı halde Barın girdi.

"Bir yere mi gidiyordun?" dedi ayakta oluşumu kastederek.

"Asistandan Alp'i çağırmasını isteyecektim. Dosyada bilgim olmayan bir yer var."

"Niye gidiyorsun? Arasana."

"Numaraları bilmiyorum."

Barın kapıyı açık bırakıp bana doğru geldi ve masadaki telefonu eline alıp iki üç tuşa basarak sayıları gösterdi ve aradı.

Telefon açılır açılmaz konuştu.

"Çıkıyorum ve bugün rahatsız edilmek istemiyorum. Bir şey olursa yarın söyle."

Telefonu kapattığında bana döndü. "Gördün mü numarayı?"

Başımı salladım. "Gördüm." Zor değildi zaten. Kısa bir şeydi. Telefondaki bakışlarım tekrar onu buldu.

"Nereye çıkıyorsun?"

Barın yanıma gelip önümdeki dosyayı kapattı. "Çıkıyorsun değil, çıkıyoruz. Mesain bitmiştir Asel hanım."

"E daha bu dosya vardı?"

"Acelesi yok. Yoruldun hem, sorunu da yarın sorarsın o gevezeye."

Omuz silktim. "Sen bilirsin."

Ben masamın üzerini toplarken Barın yanımdan gidip askıdaki çantamı alıp getirdi. Teşekkür edip kapıya doğru ilerledim. Barın da çıktığında Asistan ayaklandı.

"Barın bey."

Barın kapıyı örtüp ona döndü.

"Ortağınız Ahmet bey bir kokteyl etkinliği düzenliyor ve sizler de davetlisiniz. Hatta özellikle bulunmanızı rica etti."

Barın'ın tek kaşı kalktı.

"Etkinliğin amacı neymiş?"

"Net bir bilgi alamadım fakat bir işleriyle ilgili. Birinin şerefine kutlama veriyorlar."

BANA BİZİ HATIRLAT | +16Where stories live. Discover now