The Pain Of Love (UNDER EDITING)

CHAPTER 11

Agatha's Point of View

Today is the day, sa totoo lang hindi ako naka tulog maayos dahil sa sinabi ni Drake sa akin kahit ilang days pa lang sa amin si Sam napamahal na 'yun sa akin pero anong magagawa ko kung ilalayo na talaga siya sa akin, sa amin?

“Mommy,” masayang tawag sa akin ni Sam habang karga-karga ni Drake.

“Baby,” agad na tugon ko naman dito at kinuha siya sabay bigay ng mahigpit na yakap. I just look at him and my eyes began to cry but suddenly Drake put his hand into my eyes so that Sam can't see my tears going down.

“Baby, come to daddy muna ha may aayusin lang si mommy mo then kakain na tayo after, okay?” ani naman ni Drake at kinuha si Sam t'yaka ako tumayo at pumunta sa comfort room.

Yes, siguro ang una ninyong pagkakilala sa akin ay napaka sungit but I am literally soft hearted lalo na pag sa bata.

Okay self I need to calm my self, baka kasi pag pinakita ko kay Sam na malungkot ako malulungkot din siya. After I fix my self agad na akong pumunta sa kitchen para puntahan sina Drake at Sam.

I smiled at them and hug them tight, “I love you, baby,” mahinang bulong ko naman habang ang ulo ko ay nasa tabi ng ulo ni Sam.

“I love you too,” agad na saad ni Drake dahilan para mapa layo ako sa pagkakayakap. What?

Napatingin naman ako sa kanya at ganoon din siya sa akin. I just rise my eyebrow and I give him a questionable look.

“What? Am I not your baby?” he pout, so I just glare at him. What? Asa ka!

“No!”...”I mean, Yes!” tugon ko sa kanya na medyo nauutal pa. Damn him!

This man, napatingin lang ako sa kanya at ganoon din siya pero halata naman sa kanya na nag pipigil lamang ito ng tawa. Talagang pinapainit niya ang ulo ko, wala namang nakakatawa sa sinabi ko ah? Assuming lang siya na siya 'yung tinawag kung ‘baby’ hindi naman.

Matapos nang nangyari ay agad na kaming naupo sa dinning upang kumain. Our last breakfast.

Masaya kaming kumakain ngayon, nag ku kwentohan at lalong lalo na si Sam. Halatang halata sa kanya ang pagiging masaya at alam kung nasarapan siya sa luto ni Drake, hindi ko rin lubos na maisip bakit pa sumali si Drake dito e pwede niya namang matulungan ang parents niya sa talent n'ya. He know how to cook why don't he used it for him to help his parents? Dhu! Bakit ko ba iniisip 'yun?

Habang kumakain ay bigla namang may nag doorbell kaya nagkatinginan kami ni Drake habang si Sam ay kumakain pa rin, sht! Don't tell me na ito na 'yung kukuha kay Sam? Hindi pa nga kami tapos kumain e. Akma na sana akong tatayo nang bigla akong hawakan ni Drake. “Ako na,” ani nito sa akin kaya napatingin ako sa kanya at naupo muli.

Habang wala pa si Drake ay tiningnan ko muna si Sam, “Hey! Baby look at me...” I said to Sam then he immediately look at me, “Always remember this ha, that we always love you no matter what and I promise you that after this game I will legally adopt you,” ani ko kay Sam habang pinipigilan ang luha ko. Ayaw ko namang ipakita sa bata na malungkot ako baka kasi mas lalo pa siyang malungkot I know na hindi niya pa ako lubos na naiintindihan but I know that he love me like how I love him.

Habang naka yakap ako kay Sam ay bumalik naman si Drake sa amin pero laking taka ko nang wala naman siyang kasama. Eh? Sino naman kaya 'yun?

“Where are they?” agad na tanong ko sa kanya.

“Andoon sila sa leaving room together with your cousin and my friend,” ani niya na mas lalong ikina taka ko. What? Anong connect nila roon?

Kaya dahil doon ay agad ko silang pinuntahan habang si Drake naman ang may hawak kay Sam and his really right andito sila. “Good Morning,” wala sa expression na bati ko sa kanila.

“Ms. Zin, Good Morning. Alam nyo naman siguro kung bakit ako naririto, right?” ani ng lalaking naka talikod. Tsk! Pa mysterious ka po? E alam naman naming ang pangit mo may pa talikod kapa kitang kita ang taba ng likod mo.

“I know but,” pagtigil ko at tiningnan si Elli, “What about them?” ani ko habang hindi tinatanggal ang tingin sa kanilang dalawa.

“Hmm... Them? Bakit nga ba kayo andito Ms. Elli, Mr. Warren? What's bring you here?” saan ng manager.

“Excuse us,” ani naman ni Elli kaya bahagya munang lumayo 'yung manager at ang kasama niyang mga alipores.

“Bess... OMG! I can't believe it...” sabay hila sa akin palayo kay Drake at Warren, “Warren and I decided to quit the game and continue our relationship outside the game, kinikilig ako,” she said with an excitement to her face.

What? Really? Tinutoo niya ang sabi niya sa akin, seryoso na ba talaga siya sa lalaking 'yan.

“What?”

“Benge ka ba bess? Kasasabi ko lang e,”

“Why?”

“Anong why? Dhu! Syempre mahal ko e,”

“Mahal ka ba?” seryosong ani ko sa kanya kaya napatingin ito sa akin.

“Hoy! Ikaw ah, kahit naman sa kunting panahon na andito kami alam kung minahal ako ni Warren. He is so gwapo and charming kaya,” ani pa nito at nag iinarte. Damn!?

Ilayo ninyo siya sa akin at baka masapak ko na siya.

“Tsk! Mag iingat ka,” ani ko nalang sa kanya at bumalik kay Drake. I look at Warren and I gave him a scary look of mine.

“Don't you dare hurt my cousin at baka ako ang maka harap mo,” ani ko sabay kuha kay Sam at hinalikan ito.

“Hoy bess 'wag mo namang takutin,” ani pa ni Elli pero hindi ko na siya pinansin. Tsk! Pag-ibig nga naman.

“Baby, I love you so much and good bye for now, okay. Be a good boy ha?” ani ko at tumango lang si Sam.

Paalis na sila ngayon nasa isang lalaki na rin si Sam kinakarga siya at tulog na, habang sina Elli ay papasok pa lang. “Nga pala, tatlong pair nalang kayo na natitira most of them ay umatras same situation with Elli and Warren,” ani pa ng Manager bago umalis.

What? Seriously? Umatras sila sa game it because of that fvcking love they said? Ganoon ba talaga kasarap mag mahal? Paano ba kasi 'yan mararamdaman?

Can someone tell me how can I feel that love they said at baka sakaling maintindihan ko sila sa pag atras nila sa game?

Please, tell me what is that love!

✍︎ 4sky_moon