𝗂𝗂𝗂. 𝗂𝗅𝗄 𝗂𝗓𝗅𝖾𝗇𝗂𝗆𝗅𝖾𝗋

163 18 9
                                    

—Regulus'a Son nefesime kadar sadece sen olacaksın

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Regulus'a
Son nefesime kadar sadece sen olacaksın

19 Ekim 1977

❪ ✉ ❫

Florence ders partnerinin, hakkında her türlü dedikodular dönen Regulus Black olduğunu öğrendikten beri zihni onu düşünmekle meşguldü. Haftanın ilk gününün öğle yemeğini Ravenclaw masasının en uç kısmında yapan Florence ve yanından ayrılmayan arkadaşı Dorothe ile 'huzurlu' bir kahvaltı yapıyordular.

Florence önündeki reçelli ekmeği kenara itti, masaya yaslandı. Arkadaşı konuşurken Florence'nin tek duyduğu vızıltıydı. Şuan tek odağı büyük salonun diğer ucundaki Slytherin masasındaydı. Tabii aradığı kişiyi bulması uzun sürmemişti, Slytherin masasının en uzak köşeşinde tek başına başını tabağına eğmiş yemekle oynuyordu.

Regulus'tan gözlerini ayırmadan arkadaşına "onunla konuşacağım" diye bilgilendirdi. Ancak arkadaşının çığlığıyla kafasını ona çevirmek zorunda kaldı. Tüm salonun onlara döndüğü hissettiğinde Florence arkadaşının çığlığını engellemek için elini ağzına kapadı. "sessiz ol Dorothe!" Diye uyardı.

Arkadaşı yerinde debelenip dururken Florence elini çekerken arkadaşının ani bağırmasına karşın hazırlıklı davranıyordu. Ama çektiği an arkadaşı fısıltıyla da olsa bağırdı "Şimdi mi? delirdin mi! asla ama, asla olmaz!"

Florence buna kulak asmadan ayağa kalkınca arkadaşı da koluna uzanıp onunla kalktı.

"Hayır olmaz," pembemsi saçlarını iki yana savurdu. Florence göz devirdi ve Dorothe'nin elini kolundan çekti. "Bebek gibi davranıyorsun Drothe" Arkadaşı onu sertçe kendine çekti. Slytherin masasına göz ucuyla gösterdi "Sence Slytherin masası seni normal karşılar mı?" Diye sordu

"Benim için biraz bekle, önünde sonunda büyük salondan çıkıcak, tek olduğunda gidersin olur mu?"

Florence yanaklarını şişirip ofladı."Pekala senin istediğin gibi olsun"

Tekrardan ikiside oturken Florence Regulus'u izlemek için başını kaldırdığında bir çift yeşil gözle karşılaştı, kalbinin patlacakmış gibi atmasına engel olamadı ansızın arkadaşının önüne oturmasıyla bakışları kesildi, Dorothe'ye öfkeli bir bakış attıktan sonra sırtını dikleştirdi ve Dorothe'nin omzunun üstünden onu görmeye çalıştı. Başardı da ama çok geçmeden Regulus masadan kalktı. Çantasını sırtına takıp seri adımlarla gryffindor ve Slytherin masalarının arasından yürürken bir an anlığına göz ucuyla Florence'ye baktı.

Genç kız bu bakışların üzerine transtan çıkarak çantasını aldı ve ayağa kalktı. Arkadaşını ciyaklamalarına aldırmadan Regulus'u yetişmek için elinden geleni yaptı. kapıya doğru koşarken kimseye aldırmadı içeri giren ve çıkan kişilere elinden geldiğince çarpmamaya çalıştı. Arkasından Dorothe'nin bağırışlarını duyabiliyordu. Büyük salondan çıkınca adeta boşluğa düştü. Onu bulma umuduyla herhangi bir koridora saptı. Uzun zaman sonra ilk defa koşmasından sonra nefes nefese duraksadı, etrafına bakmak için başını kaldırdı anında onu gördü. Karşısında duruyordu ve onu inceliyordu. Florence hayatında hiç bu kadar soğuk bir çift gözle karşılaştığını hatırlamıyordu.

"uh," dedi ne diyeceğini bilemezken karşısındaki yüze bakakaldım. Çoğu kişi onun Abisi Sirius kadar yakışıklı olmadığını söylese de Florence'nin şuan hayatında görüp görebileceğini düşündüğü en yakışıklı çocuğa bakıyordu.

Dağılmış saçlarını yüzünden çekti bir adım yaklaşırken elini uzattı "ben Florence, Slughorn'un iksir için eşleştirdiği ortağınım. "

Karşısında ki çocuk elini uzatıp uzatmamak için tereddüt etti ama çok bekletmeden uzattığı eli sıktı. "Regulus " dedi kısa ve öz şekilde. Garip bir şekilde bu tavrı Florence'nin hoşuna gitti. Başka biri olsaydı büyük ihtimal bunu kaba ve can sıkıcı bulurdu ama bu sefer hoşuna gitti. Hem de haddinden fazla şekilde.

Florence "Yarın iksir dersinden önce tanışalım dedim" Diye açıkladı sessizliği bozarak.

Florence geri çekildi ellerini cübbesinin cebine attı.

"Her neyse arkadaşım beni bekliyordur" arkasına dönmeden önce Regulus baktı.

Önüne düşen sarı saçlarını kulağının arkasına şıkıştırdı, "Tanıştığıma memnun oldum Regulus!" diye bağırdı. Ve Regulus'un hayatında görüp görebileceği en güzel gülümsemeyi ona sundu.

İşte o an Regulus her ne kadar imkansız gibi görünse de onun tam tersi olan bu güzel kıza aşık olmuştu.

❪ ✉ ❫

Yazar notu

Merhaba nasılsınız? İyi bayramlar.

Bölümü çok geçiktirmeden atabildim. Umarım beğenmişsinizdir. Bu kitap için uzun bölümler tercih etmeyeceğim. Bence böyle daha iyi olur. Sizce?

Neyse diğer bölümde görüşmek üzere, kendinize iyi bakın<33

𝐎𝐍𝐒𝐑𝐀 ,❪ r. black ❫Where stories live. Discover now