"Ano pong sakit ng kapatid ko, Doc?" I asked the doctor who examine my brother.
"He's okay . . . ." Aniya sabay tanggal ng gloves sa kamay niya. "Mild lang naman ang lagnat ng kapatid mo, but for now, he needs to rest . ."
"Bakit po siya nahimatay kung gano'n?"
"Dahil lang sa sakit ng ulo niya na dala ng lagnat. Don't worry, he'll be alright. He just need to take rest and drink his medicine."
He stops when a nurse called him. "I got to go Miss Villarama. Don't worry, na-breakdown siya. At naagapan naman na kaagad. Kailangan niya lang magpahinga. Make sure he'll have rest when going home." Aniya bago umalis. Kahit sinabi niya 'yon, hindi ako kampante.
Pakiramdam ko kasalanan ko kung bakit nagkasakit ang kapatid ko. Sighed.
I enter my brothers room. Hindi 'yon talagang isang kwarto dahil kurtina ang nagsisilbing dingding at may kalapit ding iyong ganon.
"Ate, why we here?" Kai asked when I got near him. Imbes na sagutin ay inayos ko ang kumot na naka-takip sa katawan niya.
Maya-maya din ay aalis na kami dahil ang sabi ng doctor ay pwede naman na pero parang gusto kong dito muna siya para makasigurado.
"Nahimatay ka, Kai." I answered him simple amd fixed his beddings.
Iba ang kulay ng kutis ng kapatid ko lalo na sa mukha niya. Moreno ang kapatid ko pero ngayo'y namumutla siya. Mapupula ang labi't pisngi niya pero maputla ang mga iyon ngayon.
"Ate, Im fine naman na eh. Let's go home na . .. " He speak again
Hinaplos ko ang buhok niya ng dahan-dahan.
"Oo, uuwi na tayo mamaya." He smile upon hearing ring that.
We were talking about his condition when someone enter the room. Napangiti ako nang makita si Reu na may hawak na paper bag.
"Kuya Reuel, food ko ba 'yan?" Kai asked to Reu.
"Yeah, buti gising ka na. Kakainin namin 'to kung hindi ka pa nagising." Siya's munting humalakhak.
Reu walk towards us. Inilapag ang pagkain sa mesa sa gilid ng kama.
Ngumuso naman si Kai. Making him so cute.
"Ako na mag-aayos niyan . . . . ." Tumayo ako at inilabas ng pagkain sa paper bag na dala ni Reu.
Napakunot pa ang noo ko nang makitang galing 'yon sa mamahaling fastfood sa labas.
"Reu, 'di ba ang sabi ko sa karinderya kana bumili ng makakain?"
Nang tanungin ko 'yon ay sumulyap ako sa Reu na hawak-hawak ang kamay niya ni Kai at may sinasabi sabi pa.
"Hmmmmm . . ." He just murmured.
"Bakit ka bumili sa mamahaling fastfood kung pwede naman dyan sa karinderya na nandyan sa labas?" Tanong ko ulit.
Napairap ako nang ngiti lang ang iginanti niya sa akin.
"It's okay . ."
"Pero-" Napamay-wang ako.
"Wala ng pero-pero pa, Mikay."
Napanguso ako sa kaniya nang mas lumawak ang ngiti niya sa akin. Nag iwas ako ng tingin at tumalikod para asikasuhin ang pagkain.
Babayaran ko 'to. Nakakahiya.
"Ate, I can feed myself." Kai moved away my hand as I was about to give him food.
"Pero, Kai-" Bago ko pa matuloy iyon ay kinuha niya na saakin ang kutsara at siya mismo ang nagpasubo sa sarili.
BINABASA MO ANG
Comes through Raindrops
RomanceBakit kaya umuulan? Dahil ba nabibigatan na ang mga ulap kaya wala na silang ibang magawa kundi bumigay? Para kay Mikay, hindi siya pwedeng bumigay. Sa murang edad ay kinagisnan ang buhay na walang Ina. Kalaunan ay pinanindigan ang pagiging Ina sa s...
