ထထွက်လာကတည်းကမိမိကိုတစ်ချက်
လေးမျှမကြည့်သောအိမ်ရှေ့စံအားကြည့်၍ဝမ်းနည်းမိသည်.......ထို့နောက်အရှင်မင်ကိုကြိုပီးသည်အထိမိမိအားစကားမပြောပေ......မင်းသားငယ်jiminနှင့်စကားပြော၍သာနေလေသည်.....
......,.......,.............................................................
တစ်ဖက်တွင်တော့....
"jimin....မနေ့ကလေငါ့ကိုjeonကဖွင့်ပြောတယ်....သိလား....ငါလည်းရှက်ရှက်နဲ့ထွက်ပြေးလာခဲ့တယ်..........အခုလည်းမျက်နှာချင်းတောင်မဆိုင်ရသေးဘူး....."
"အကိုတော်ကလည်းအကိုတော်ရဲ့ခံစားချက်ကိုပြောလိုက်တာမဟုတ်ဘူး.......ဒါပေမယ့်အကိုတော်ကိုကအကိုတော်ချစ်တဲ့သူဖွင့်ပြောတယ်
ကျနော်မျိုး ကျတော့"
"မင်းထင်လို့ပါ အရှင်မင်ကစရောက်ထဲကမင်းကိုကြည့်နေတာမျက်လုံးကျွတ်မတတ်ပဲ...."
မိမိတို့နှယောက်စကားကောင်းနေတုန်းပင်မင်းကြီးမှစကားဆိုလေသည်
"သားတော်jimin......သားေတာ်အရှင်မင်နဲ့မြောက်ပိုင်းမှာစစ်ရေးလေ့ကျင့်ဖို့လိုက်သွားချင်လား"
"ဗျာ.......!!!!!"ထအော်လိုက်သောjimin
"ဘာလို့လဲ.....မလိုက်ချင်လို့လား"
ဟိန်းထွက်လာသောအရှင်မင်၏အသံ.......
"မ....မဟုတ်ပါဘူး....... ကျနော်မျိုး လိုက်ခဲ့ပါ့......လိုက်ချင်ပါတယ်"
"အဲ့ဒါဆိုကျနော်မျိုးတို့ငြိမ်းချမ်းရေးရပီလို့ပဲသတ်မှတ်ကြတာပေါ့...."
ထိုစကားကြောင့်Jiminရောtaeပါမျက်နှာပျက်သွားရသည်
jiminစိတ်ထဲတွင်တော့
ငါ့ကိုငြိမ်းချမ်းရေးအရသူကခေါ်သွားချင်တာပေါ့သူလိုချင်တာမဟုတ်ပဲသူချစ်လို့မဟုတ်ပဲ.......တွေးနေရင်းပင်မျက်ရည်များဝဲတက်လာသည်
ဘေးနားကအိမ်ရှေ့စံကနှစ်သိမ့်ပေးမှုကြောင့်သာမျိုသိပ်ခဲ့ရသည်
ထို့နောက်......အရှင်မင်၏အိပ်ဆောင်အားလိုက်လံပို့ဆောင်၍မိမိအဆောင်အသီးသီးသိုပြန်ခဲ့ကြသည်....
ထိုနောက်အိမ်ရှေ့စံအိပ်ဆောင်ပြန်ခဲ့သည့်တလျောက် ........စကားတလုံးမှမဟသောကြောင့်
YOU ARE READING
love is you(vkook)
Fanfictionအချစ်.... ဘဝပေါင်းများစွာဝေးကွာပီးမှ ပြန်ဆုံတွေ့လည်း.... ကိုယ်မင်းကိုသိပ်ချစ်ပါတယ်....
