Melez - Ninjago

5. Bölüm

Hastayken bölüm yazan bne:👁👄👁
MEDYAYI ES GEÇENE DALARIM
Sınav haftası bölümler az gelebilir. Olum oy vermeyin tamam da arada bir yorum yapın fikir verin lan Fikre açım. Tamam ben de ghostum falan da bu kadar değil aw kfkdlgmdkf Neyse devamke

Jay: İlk Spinjitsu Ustası'nın adına bu durum daha da kötü olabilir mi? AYRICA NEDEN SENSEI BÜYÜK GELİŞMELER OLURKEN HİÇBİR ZAMAN BİZE YOL GÖSTERMEK İÇİN YANIMIZDA OLMUYOR!?

dedi Jay kendini bulduğu ilk koltuğa atıp.

Cole: Tamamen katılıyorum.

Nya: Sensei şu an yanımızda olsa da bir şey değişmezdi. Hala Onilere karşı kullanacak bir silaha ihtiyacımız var. En azından Sensei ve Misako bunun için bir arayışta.

Zane: Umalım da Onilerden önce bir çözüm yolu ile gelmiş olsunlar.

—————————————————

Misako: Bunun işe yarayacağından emin misin Wu?

Wu: Sorun almak istediğimiz şeyin işe yaraması değil, alacağımız kişileri ikna edebilmek.

dedi Gezgin Çayı'nı hazırlarken. Bir kaç dakika sonra çay hazır olduğunda ikisi de çayı içip yolculuğa devam ettiler.

————————————————

Lloyd: Hey, içeri gelebilir miyim?

Garmadon: Her türlü gelmeyecek misin?

Lloyd: Doğru.

dedi omuz silkerek ve içeri girdi.

Garmadon: Ne söyleyeceksen söyle ve çık. Sizinle gereğinden fazla vakit geçirmek istemiyorum.

dedi. Bu tamamen doğru olmasa da karşısındaki çocuğun gözündeki değerini başkasına yansıtmak istemiyordu, çocuğun kendisine bile.

Diğer tarafta ise yeşil ninja sadece babası ile konuşmak isteyerek yanına gelmişti ne söyleyeceği hakkında en ufak bir fikri yoktu.

Lloyd: Aaa şey, benim peşimde olduklarını nereden biliyorsun?

Garmadon: Biliyorsun ki Oni görüntüsüne sahibim. Ağzımı açmayıp Omega'dan uzak durduğum sürece aralarına rahatlıkla karışabilirim. Ve yanılmıyorsam çok bilmiş kardeşim ve ben dışında var olan tek melez sensin. Neyse ki hala melezin aranızdan kim olduğunu tam olarak bilmiyorlar.

Lloyd şaşırdı.

Lloyd: Neden önemsiyorsun?

Garmadon: Size söyledim ya Ninjago'yu yalnızca be-!

Lloyd: Hayır, onu değil! Neden benim melez olmamı bilmelerini önemsiyorsun?

Garmadon oğlunun -oğlu olduğunu düşünmek hala garip geliyordu- gözlerine baktı. Normalde olsa muhtemelen o umutlu parıltıyı söndürecek bir şey söylerdi ancak şu anda yalnızken; bu odada yalnızca ikisi varken bunu yapamadı.

Garmadon: Sanırım... seni düşündüğünden biraz daha fazla önemsiyorum. Oniler acımasızdır. Seni istiyorlarsa bu iyiliğin için olamaz. Bunu kabul etmek istemesem de seni onların merhametine bırakamam.

Lloyd düşünmeden karşısındaki adama sarıldı. Evet belki de bu adam babasının sadece bir gölgesinden ibaretti ama o an karşısında babasının kendisini görmüştü.

Garmadon başta karşılık vermedi ancak sonradan sarılmaya karar verdi. İtiraf etmesi zordu ancak bu yeşiller içindeki çocuğa sarılmak korkusunu hafifletmişti.

Lloyd: Ee... Öyleyse yarın antrenmanda görüşürüz.

Garmadon: Evet, görüşürüz.

Tavsiyelere açık ve muhtacım.