4/2
« នៅឲស្ងៀមណា អូនសម្លាញ់ »ជុងហ្គុក អោនទៅខ្សឹបក្បែរត្រចៀកគេស្រាលៗឯដៃក៏រវៀមលូកចូលទៅក្នុងអាវគេអង្អែលយ៉ាងសប្បាយហាក់មិនក្រែងចិត្តម្ចាស់គេសូម្បីតែបន្តិច។
« អាយ៎..អឹម..ហឹម.»ថេយ៉ុង មិនបានប៉ុន្មានផងក៏ត្រូចជុងហ្គុកអោនមកថើបបំបិទមាត់យ៉ាងតក់ក្រហល់ព្រោះជាតិថ្នាំវាធ្វើទុកបណ្ដើរៗហើយ។ថេយ៉ុងវិញគេមិនព្រមបើកមាត់នោះទេមិនថាជុងហ្គុកព្យាយាមខាំឆ្បូតខ្លាំងយ៉ាងណាក៏គេមិនខ្ចីបើកមាត់នោះទេ មានតែព្យាយាមងាកគេចចេញពីការថើបមួយនេះ។
« រឹងណាស់ឬ? »ជុងហ្គុក ងើបឡើងយកអណ្ដាតទល់ថ្ពាល់បែបខ្នាញ់និងអ្នកនៅក្រោមទ្រូង គេពិតចង់មើលមុខក្មេងសាច់ក្រអូបនេះណាស់ថាស្អាតទេ តែមិនអីទេស្អែកក៏និងបានឃើញហើយ។ គិតហើយទើបនាយរហ័សទម្លាក់មាត់ម្ដងទៀតតែសារនេះគឺបែបផ្អែមល្ហែមមិនកម្រោលចូលដូចមុននោះទេ ឯដៃក៏មិនទំនេរក៏លូកមកទាញក្រវ៉ាត់.កយកមកចងដៃរបស់ក្មេងនៅក្រោមទ្រូងជាប់មុននិងលូកដៃទាំង2ចូលទៅក្នុងខោគេស្ទៀបអង្អែលភាពទន់ជ្រាយគេលេងយ៉ាច្រឡើមខណ:ថេយ៉ុងវិញគេប្រឹងពើតរមួលជាខ្លាំងមានអារម្មណ៍សៀវនៅផ្នែកទន់ជ្រាយ ម្យ៉ាងទៀតបើចង់ជេរនាយក៏មិនបានព្រោះមាត់កំពុងត្រូវនាយបឺតជញ្ជួកទៅហើយមានតែគេងបង្ហូរទឹកភ្នែតតែប៉ុណ្ណោះ។
« អាស៎..អឹម...»ខណ:ដែលថេយ៉ុងបិទភ្នែកបង្ហូរទឹកនេត្រានោះជុងហ្គុកក៏ស៊កម្រាមដៃមួយចូលទៅក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់គេ ទើបគេភ្លាត់មាត់ថ្ងូរបន្តិចហើយវាក៏ជាឱកាសឲអណ្ដាតដ៏បិុនប្រសប់របស់ជុងហ្គុកជ្រាតចូលទៅប្រលែងនិងជន្លជន្លេសផងដែរ។
« ហឹុកៗ អឹម..»ថេយ៉ុង គេយំក្នុងដើម.កតិចៗដោយសារតែនាយបានបន្ថែមម្រាមមួយទៀតចូលទៅចំណុចរួចរឹតដែលមិនធ្លាប់មានអ្នកប៉ះពីមុនមក រួចធ្វើការកម្រើកខ្លាំងៗរុញចុះឡើងៗធ្វើឲគេម្ចាស់ខ្លួនឯណេះឈឺផ្សាហាក់ដូចជាគេចាប់ហែកយ៉ាងចឹង ទោះបីចង់ស្រែកយំក៏មិនបានឯដៃក៏ជាប់ចំណង ចំណែកខោវិញមិនដឹងថានាយទាញទម្លាក់ពីពេលណាផង។
« ហឹុក..អាស៎ៗ..ឈឺ..ហឹុកៗ»នៅពេលដែលមាត់មានសេរីភាពហើយថេយ៉ុងក៏ស្រែកយំខ្លាំងៗលាយនិងសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរផងដែរដោយសារតែវាឈឺ។ឯជុងហ្គុកនាយមិនបានឈប់នោះទេគឺកាន់តែបន្ថែមល្បឿនលឿនថ្វេរដងឯមុខក៏ឈ្ងោបទៅថើបបឺតជញ្ជក់ខាំកញ្ជឹង.កសខ្ចីរបស់គេឲចេញស្នាមក្រហមដុំៗ
