Chasing The Moon

kabanata 5

***

Nagpagulong gulong ako sa kama at minsan ay tatakpan ko ang mukha gamit ang unan at sisigaw dahil sa sobrang kilig. I can't still get over na kinausap ako ni brie. Like, duh, si Brie yon! Si bebi Brie!

Matapos kong masagot ang tanong nya ay dindi na s’ya umimik at nagpaalam na nang matapos na ang concert. Pero kahit ganoon kinikilig pa rin ako!

My bestfriends throw me questions when brie left. Hindi kasi nila napansin na nandoon si brie dahil sa sobrang focus nila sa concert.

Syempre I answered them. Napaawang pa ang labi nila, gulat dahil kinausap ako ng isang Brian Ean Sallista.

Kahit na inaantok ako ay dilat pa rin ang mata ko. Anong oras na pero hindi pa rin ako nakatulog. Si Brie kasi eh!

Napabuntong hininga ako at nag desisyon na pumunta sa veranda ng kwarto ko para panoorin ang buwan.

Sinalubong agad ako ng malamig na hangin kaya inakap ko ang sarili. I stared at the shining moon. Ramdam ko ang pag-gaan ng pakiramdam ko sa pag-tingin sa buwan.

I really like the moon but I like brie more!

"Hi." Nagulat ako ng may bumating pamilyar na boses. Nabaling ako rito. My lips parted slightly.

"Brie." I said almost a whisper. He smiled. may umikot ikot sa tiyan ko nang gawin nya iyon. Ramdam ko din ang pag-bilis ng tibok ng puso ko.

"Sabay tayo mag-lunch?" Tanong nito. Natigilan ako. Hindi ko pinansin ang mga tingin na ipinupukol sa'min ng ibang estudyante at tumingin deretso sa kulay-abo n’yang mga mata na kasing liwanag ng buwan.

Niyaya ako ni crush! Big achievement 'to!

Naghintay naman ito sa isasagot ko. Kinagat ko ang pang-ibabang labi at umiwas ng tingin at sinabing, "S-sige." Itinabing ko pa ang ilang hibla ng buhok sa gilid ng aking tainga.

Bigla nitong hinawakan ang kamay ko na ikinagulat ko. Parang may dumaloy na kuryente nang maglapat ang balat namin.

"Let's go." Nagpatianod ako ng magsimula na syang maglakad. His actions are confusing. Bakit nya ginagawa 'to? Does he just want to be friend with me? O is he playing with me?

I don't know. Naguguluhan ako sa mga ikinikilos nya.

"Chie-oh, hi Brie." Gulat na ani Lui ang sumalubong sa'min pag kadatibg namin sa cafeteria. gulat dahil kasama ko ang long time crush ko. Well, nagulat din ako. I never expect brie will approach me but I shouldn't assume anything.

Baka umasa ako sa wala.

"Una na ako, tapos na si me mag lunch." Saad ni Lui at nilaglasan kami. Tatawagin ko pa Sana Sya kaso naunahan na nya akong mag-salita. "Bye!" Paalam nya at tuluyan ng nawala sa paningin ko.

Napailing nalang ako. Ang babaeng yon talaga!

Bumaling naman ng tingin ang taong nakahawak ng kamay ko, nagulat pa ako ng nakatingin din pala ito sa'kin.

"Ganda mo," Anito. Nabilaukan naman ako sa sariling laway. The students that's passing by are throwing me a weird look.

Deja Vu.

"Pereng tenge." Pebebeng saad ko dahilan para tumawa sya. Saglit akong napatulala sa tumatawang mukha nya.

"Tara na, ako na mag-oorder," Sabi nya matapos tumawa. Tumango ako sakanya at naghanap na table na pwedeng pag-kainan.

"Here. That's you favorite, right?"  Aniya at inilagay sa harap ko ang spaghetti't piattos na may kasamang grape juice tapos fried chicken with rice. Nagningning Ang mga mata ko at bahagyang naglaway ang bagang.

Narinig ko ang pagtawa nya kaya napatingala ako sakanya dahil nakatayo pa rin s’ya at nagtataka Syang tinignan. Anong nakakatawa?

"You look cute," He said and sat down. Nag-init ang pisngi ko kaya umiwas ako ng tingin.

Shems, Hindi nanaman ako makakatulog mamaya! Buti nga at nagising ako ng maaga kanina kahit madaling araw na ako natulog.

Mahinhin ang aking mga galaw habang kumakain na hindi ko naman ginagawa. I mean, parang patay gutom ako kumain eh!

Minsan ay nag-kwekwentuhan kami ni brie na kinatuwa ko naman. I'm happy that we became friends, well Hindi ko alam kung kaibigan ang turing nya sa'kin but I treat him one.

I'm happy. The person i want to be with is now here eating lunch with me. "Yeah, Brion is my–" naputop ang pag sagot nya sa tanong ko ng may sumabat.

"Can I eat with you?" Napaangat Ang tingin namin sa babaeng kinamumuhian ko. Si aira.

Nagkatinginan kami ni brie. Tumikhim si bBrie at binalingan muli ang Babae. "Yes," Sagot nito na nagpakadismaya sa'kin.

Masayang namang umupo si aira sa tabi ni brie. We started eating. Tahimik lang ako sa tabi at sila naman ay nag-uusap na parang may sariling mundo. Na parang wala na ako dito.

"Sige, una na kami Chie." Paalam ni brie nang matapos na sila kumain ni aira, ako naman ay nangangalahati pa lang ang nakakain.

Tumango lang ako at pinagmasdan s’yang alalayan si aira na tumayo. Nakapulopot pa ang kamay ni aira sa braso ni brie habang nag-lalakad sila patungo sa labas ng cafeteria.

Buti nalang talaga hindi ako umasa. Umasang may nararamdaman sa'kin si brie. Bawas sakit din yon.

I wonder what does it feel to be court by brie? You really are lucky aira, you have everything I want. Even the person I like.

"Hoy, kaloka. Ano yon? May pa holding hands, holding hands pa kayong nalalamn ni brie! Bruha ka, anong meron sainyo?" Nanliit ang matang tanong ni Lui. Tinawanan ko lang Sya at umiling.

"W-wala, may Aira na sya remember?" Biro ko. Tinaasan nya lang ako ng kilay at mas lalong nanliit ang mata at parang kinikilatis ako.

"A-ano ba–" I nervously laughed. Hindi alam kung anong sasabihin. Good thing na may kotseng pumarada sa harap namin na sundo ni Lui.

"Ayan n-na Yung sundo mo. Dali na! Alis na, shoo shoo!" Pagtataboy ko dito. Inirapan naman ako nito at dinuro ako. Napalunok naman ako.

"Pag-ikaw pumasok ng mugto ang mata bukas, sasapakin ko talaga yang Brie na yan kasama na si Aira." Pagbabanta nito at sumakay na sa itim na kotse. Nakahinga ako ng maluwag at tumingala sa langit na medyo madilim.

Ako nalang mag-isa ang nandito sa waiting shed marahil nakauwi ba ang iba, pati sila Mitch at Chloe. Hindi din maganda na umaambon. Baka nga umulan ng malakas.

Wag naman sana.

Ngunit ngayon na ata Aag malas na araw dahil unti unting lumalakas ang pag-tulo ng ulan hanggang sa tuluyan na itong lumakas kasama ang pag hampas ng malamig na hangin.

Napayako ako sa sarili sa panginginig. Kalahating oras na ako naghihintay ngunit wala pa ring dumadating na sundo.

Ano na ang gagawin ko?

Nagulat nalang ako nang may nag-lagay ng isang jacket. Napalingon ako sa likod at nanlaki ang mata.

Basang basa s’ya at mukhang nilalamig dahil sa panginginig ng labi nito ngunit nagawa nya paring ngumiti.

"Sabay ka na sa'kin," aya ni Brion habang nakangiti at inilahad Ang kanyang kamay.