Bei!
Hindi ka na umakyat dito.
Sorry na.
Nabigla rin ako sa ginawa ko. Don't worry. Hindi ko na talaga yun uulitin.
I went crazy if you only knew.
Sayang, di ka na nakaakyat dito.
I miss you!
I am very thankful that you are always there for me.
Promise babawi ako. Kailan nga pala---
I stopped typing.
Kapagod magtype!
I dialled her number instead.
After three tries, I gave up.
Maybe nasa fastlane na siya kaya di niya na masagot ang tawag ko.
I smelled bleach.
Nilalagyan na ni Jessica nun at ng liquid detergent yung sahig na pinaghigaan ko kanina.
Gumulong-gulong ako siguro don last night. Ayaw kasi niya ng malagkit yung sahig.
Most of the time nakapaa lang kami dito sa condo.
I don't usually care kung madumi na ang paa ko kakaikot dito sa bahay.
Pero siya, lagi niyang chinecheck ang feet niya.
I helped her na lang by gathering all the clothes na nagkalat. Kinuha ko na rin yung nasa banyo.
Tinuruan na niya ko nito. Yung pagoperate sa washing machine.
Isinalang ko na yung mga damit.
"Nacheck mo na ba yung laptop mo? At sabi ko alas tres ka pupunta don."
I checked the time, pasado ala una pa lang.
Hmmm...
"Ano pa gagawin mo B? Labas tayo."
Sabi ko sa kanya.
Lampas isang buwan na since nung last na nagdate kami.
"Check mo muna yung laptop mo. Kahit yung isa mong cellphone, tumutunog rin kanina."
Pag inulit pa niya yun, lagot na ko.
Naiinis siya pag hindi ko siya sinusunod, lalo na sa mga ganitong simpleng bagay lang.
Kinuha ko ang laptop at nilagay ko sa kitchen counter.
Yung mga delivery ng supplies, pinaschedule ni Nico ng 3pm.
Mahigpit kasi ako sa ganon.
I always check the quality of the raw products. Dun nakasalalay ang consistency namin.
Jessica is walking slowly towards me.
😶😶😶
Hawak niya yung isa kong cellphone.
