vii. protocolo: auxilio

414 49 30
                                    

ᴀᴄᴛᴏ ɪ ━ ᴄᴀᴘɪᴛᴜʟᴏ ᴠɪɪ
─━━━━━╮✶╭━━━━━─
❝ protocolo: auxilio ❞

ᴀᴄᴛᴏ ɪ ━ ᴄᴀᴘɪᴛᴜʟᴏ ᴠɪɪ─━━━━━╮✶╭━━━━━─❝ protocolo: auxilio ❞

Йой! Нажаль, це зображення не відповідає нашим правилам. Щоб продовжити публікацію, будь ласка, видаліть його або завантажте інше.

I S L A N D ASYLUM
secret headquartes of hydra

s t e v e

          STEVE FINALMENTE HABIA LOGRO RECUPERAR CONTROL TOTAL SOBRE SU CUERPO, aunque claro, no hubiera podido hacerlo sin ti. De no haberlo sacado de ese estado, quizás el si hubiera terminado con tu vida justo cómo está dispuesto a hacerlo. Pues no hubiera sido capaz de seguir después de haber echo algo tan atroz cómo lo que tenía pensado.

          «Menos mal esto acabo»

          Sin embargo aún se encontraba encina tuyo, cuando finalmente reaccióno por completo quedó totalmente horrorizado por lo que había echo. Tenias la mirada perdida, roja e inchada, culpa de las  lágrimas que ardían por haberse mezclado con la sangre y golpes. Golpes que el propio Steve causo. Tus quejidos era débiles, aduras penas salían de tu garganta. Pero aún así erizaron la piel del capitán.

          Se podía ver que el continuar respirando era algo realmente difícil, estabas agonizando... Pero aún en suelo entre un charco de tu mismo sangre, tu parecías no estár dispuesto a rendirte. Continuabas luchando, aferrándote a la vida. Aun sin importar que solo estuvieras prolongando una tortuosa agonía.

          «¡¿Que eh echó?!»

          Verte así, y peor aún, saber que fue el quién causo todo esto lo termino quebrando por completo. Toda esa culpa que sentía, lo estaba llevando al borde del colapsó. Inclusive el aire comenzó a faltarle.

          «Fui yo... Yo hice esto»

«Te lo dije...»         

          De nuevo, ese lado mas oscuro el cual vivía encerrado dentro suyo había tomado control, aquella era otra de las muchas razones por las que había dejado Hydra. Ya que ellos solo habían aprovecho el peor momento de su vida para su propio beneficio. Tardo años en darse cuenta, pero al final logró arrancar la venda de sus ojos y ver la verdad. No importaba lo que tan cruda sería su nueva realidad.

          Ahora solo buscaba librarse de toda esa oscuridad que ellos introdujeron en él, y no importaba que era lo que tendría que hacer para conseguirlo, pero una cosa era clara ya no volvería a asesinar a ningún inocente. Pero no sería fácil, pues si pasado siempre lo terminaría alcanzando, arrastrándolo al único camino que conocía: la violencia. Aquel parecía ser su legado. Steve Rogers solo llevaría muerte, dolor y sufrimiento ahí donde fuera.

«¿Que vas a hacer ahora?»        

          ─H-Hazlo...─aquella súplica, causo un escalofrío en todo mi cuerpo─T-termina... Termina con esto de una vez.

𝐂𝐀𝐏𝐓𝐀𝐈𝐍 𝐇𝐘𝐃𝐑𝐀  ━ ᴍᴀʀᴠᴇʟWhere stories live. Discover now