Chapter 12

28 2 23
                                    



Noreen Chiara

Ever since i told Ezekiel he can court me a day never goes by na hindi niya ako hinahatid sundo from my building all the way to the parking lot. Minsan nga sinusundan niya pa ako habang nag mamaneho siya hanggang sa condo para daw ma sure siya na safe ako!

Since madalas naman na kami magkasama ako na din ang nag hahanda nang lunch niya para may makain siya na healthy naman at hindi puro noddles, Narinig ko kasi kila Ria na pwede kang magka cancer kapag puro noddles ang kinakain mo.

Its been five months since Ezekiel is Courting me Naninibago pa rin ako kasi siya palang naman ung nangliligaw sakin at wala akong experience sa mga relationship na to!

"Hi, Architect!" Napaangat ang tingin ko ng may narandaman akong humawak sa balikat ko tinangal ko ang suot kong headset at agad na ngumiti pagkakita ko sakanya. He started calling me Architect pinagsabihan ko siya na huwag muna dahil nag aaral palang ako at hindi pa ako Architect but he insisted. Sabi niya kailangan ko na daw masanay dahil sa future paniguradong 'Architect Mercado' Na ang itatawag sakin.

"Hello, Doctor." I giggled.

Tinawanan niya rin ako at umupo sa tabi ko naisipan ko kasi dito sa may field gumawa ng plate ko na kailangan ko ipasa bukas. As ususal Ezekiel is wearing his all white uniform. "This looks nice as always." Tinignan niya ang gawa ko.


"Syempre gawa ko yan." Pagmamayabang ko habang nag she shades ako tinignan ko siya nang pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko. "Im tired love." natigilan ako i immediately looked away when i heard him call me 'love' lumunok ako at hinawakan ang buhok niya at nilaro.


"You are? Rest ka Muna." Sabi ko sakanya at hinawakan ang noo niya...I wasnt surprised when i felt his forehead hot, "Nilalagnat ka." i whispered to him.

"Hmmm."

"Can you stand up? Let's go to your condo." I said to him at sinimulan iligpit ang mga gamit ko. Three hours pa naman ang vacant ko.

Mabuti naman at nakaka tayo pa siya Dahil Hindi ko alam Kung pano ko siya tutulungan maglakad sa sobrang tangkad niya kesa sakin!

"Oh no, Hindi ka mag dadrive." Sabi ko Sakanya nang Mapansin kong hinahanap niya ang susi ng sasakyan niya. "I'll drive na." Binuksan ko Ang pintuan ng sasakyan ko at pilit siyang pinapasok sa loob. Makikipag talo pa kasi to at sasabihin na kaya niya pang mag drive.

I let him take a nap while I was driving. Ginising ko na lang siya pagkadating namin sa parking lot ng condo niya. This is not the Frist time na naka punta ako dito. Kakapunta ko lang last week for dinner kasi niyaya niya ako.

"Careful." Bulong ko Sakanya habang naka akbay siya sakin. Medyo nararandaman ko Ang init ng katawan niya havang naka akbay siya saakin. Binigay niya agad sakin ang susi pagkadating namin sa pintuan ng flat niya.

Agad niyang hinagis ang sarili niya sa sofa niya at yumakap sa unan. Iniwnan niya lang na nasa sahig Ang bag niya.

Pinulot ko naman yon at pinatong sa May lamesa. "You should change your clothes para presko ka." I told him while removing my shoes binababa ko na din ang bag ko sa lamesa kung nasaan ang bag niya.

"Ayaw." Mabilis na Sagot niya sakin kaya Napakunot ang noo ko. "May sakit ka, Ezekiel. Kailangan mo mag palit ng damit para hindi masyadong mainit yang katawan mo."

"Sungit mo naman po miss architect." May halong asar niyang Sabi sakin habang naka dapa siya at may hawak na unan. "Change your clothes." Sagot ko Sakanya at dumiretso sa cabinet sa May kitchen. Tumayo siya at pumasok sa kwarto niya para mag palit ng damit.

As expected katulad rin siya nila Ria. Maraming stock ng mga gamot. Kumuha lang ako ng paracetamol at tubig.

Pumasok na ko sa kwarto niya Dahil Hindi na siya lumabas ulit. Pagkapasok ko naka suot na siya ng hoodie at nakabalot ng kumot. "Here oh." Binigay ko saknaya ang gamot at tubig na agad niyang kinuha at ininom.

Akala ko makikipag away pa sakin na huwag ko siya painumin ng gamot.

"Kapag May kailangan ka just call me ah. Nasa sala lang ako." I said to him.

"Don't go, love." He said to me.

Kumunot Ang noo ko, "Hindi naman ako aalis dyan lang ako sa sala mo. Hug your pillow na so you can rest na." Lalabas na sana ako nang magsalita siya ulit.

"I want your hug," Ngumuso siya. "Sa labas lang ako." Sabi ko Sakanya. Kinuha ko Ang bag ko mula sa lamesa at tinuloy ang ginagawa ko kanina.

I was just doing my work when I received a text message from Kacy.

From : Kacy.
Girl, where are you? Class is about to start!

To : Kacy.
Nag ka  emergency kasi... Hindi na ko papasok. See you tom na lang.

From: Kacy.
Okayy! Sayang nag aaya pa naman si kuya kumain kasi wala daw siya kasabay ngayon. Sigee na start na class.

Binasa ko Ang messaged niya at tinuloy ulit Ang Ginagawa ko. Habang nag drdrawing ako bigla akong napa isip. "Kumain na kaya yon?"  Binababa ko Ang hawak kong lapis at tumayo.

Tinignan ko ung lunch box niya na binigay ko Sakanya kaninang umaga.

Hindi pa pala siya kumakain. Iinitin ko na lang siguro to mamaya pag nagising siya. It's been three hours since I left him inside his room. Kaya naman pumasok at tinignan kung ayos lang ba siya.

He's still sleeping so peacefully...I smiled when I saw him hugging his teddy bear. na kwento niya sakin na sa kapatid niya daw to at Hindi na daw siya sanay na Hindi ito yakap kapag gabi.

"Ezekiel." I tried waking him up. "Eze..."

"Wake up."

"Hi love." He said in his horse voice. Humikab hikab pa siya bago idinilat ang mga mata niya. "Kain ka, can you stand? I can bring it here na lang if you can't. Oh never mind na lang pala stay there I'll bring your food na lang."

Ininit ko muna ung pagkain bago ko dinala Sakanya. "Where's your table?" I asked him. Alam ko May bed table siya dito eh.  "It broke so I threw it away." Sabi niya sakin.

"Ohhh sige subuan na lang kita." Sabi ko at umupo sa May kama niya. "You sure?"

Tumango naman ako at hinipan ang pagkain na nasa kutsara bago ko itinapat Sakanya. "Oo naman! Here comes the airplane..." natatawa ko pang Sabi Sakanya at sinubuan siya.

He's eating really slow today which is not normal. Masama talaga ang pakirandam niya ngayon. "Thank you." He said to me.

"For what?"

"For taking care of me...you know I never felt this kind of care before." He said to me. "Ah Ganon ba? Of course I care about you...special ka eh."

"Special?"

"Special Child hahahaha!" Tumawa ako Sakanya. "Kidding! Oo Special ka Kaya sakin."

"I really appreciate this." He said and held my hand. "You're so cute,love." He told me an fixed my hair. Narandaman ko naman ang lamig ng kamay niya.

"Che!" Sagot ko Sakanya at sinubuan siya ulit.

I wish this kind of feeling will stay hanggang sa maging kami.

Painful loveWhere stories live. Discover now