Labyrinth of Euthanasia : The death of the villainess

01

tw : contains scenes of violence that may be disturbing for some readers.

≿━━━━༺༻━━━━≾

I swiftly whirled, whipping out my sword at the back of this bumptious merchant.

Agad ako napangisi nang bumagsak siya sa lupa at nagsimulang magkumahog palayo na parang isang uod.

"The person who yearns for your death must be hated you so much,"

Mas lumapit pa ako sa kanya upang makitang mabuti ang kaniyang estado.

"Mmm... let's see."

I trace the cut I made on his back using the tip of my sword. Agad namuo ang ngiti sa labi ko nang pumalahaw siya sa sakit na halos iluwa niya ang buong lalamunan.

Talagang nakarimarimarim pakinggan.

"Para sa dalawang supot ng pilak at isang supot ng tansong barya..."

I thrust my sword an inch more.

"Argh! T-tama na...ma-maawa ka---"

"Labing dalawang insenso...at isang tupa..."

And an inch more...

"Ma...awa k-ka..."

So I could feel the last thump of his heart against the blade of my sword.

"Walang awa na iiral sa mundong pinili ko."

•••

"Kong mulat na! Paparating na ang sinta ko!"

Sa gitna ng maingay na bayan ay nangingibabaw pa rin ang nakakatulig na boses ni Kang. His wide grin greeted me as I slackly push the wheelbarrow full of haystack.

"Nasaan si Kong?" tanong ko.

"Eh," bungisngis niya at pasimleng binato ang nakayukyok niyang kakambal sa sulok. "Buhay pa yan sinta ko, ayaw lang magmulat ng mata."

Paniguradong may itinumba na naman si Kong kagabi. Napailing na lang ako habang ipinupwesto ang dala kong kariton sa gilid ng maliit na tindahan ng kambal.

"Mukhang marami ka na namang nakulimbat ngayon ah," bulong ni Kang na nakikiusyoso habang tumataas-baba ang kilay.

"Tigilan mo ako, Kang." banta ko habang inaayos ang mga kagamitan ko sa pagpipinta.

"Wala ba kaming kabahagi d'ya—"

Hindi na niya natapos ang sasabihin at agad nagtaas ng kamay nang itutok ko sa kaniya ang paintbrush na hawak ko.