+18
Aramızdaki mesafe o kadar azdı ki nefesi yüzüme çarpıyordu. Yüzünü yüzüme biraz daha yaklaşırken elimi göğsüne koydum.
"Dur."
"Durmam için.."
Nefesini dudaklarıma doğru üflediğinde istemsizce gözlerimi kapatmıştım.
"..bir sebep söyle."
Bir kale...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar 🐢💘
Yüzüme vuran güneşle ellerimi gözlerime siper ederek yavaşça açtım. Tamam görmeği beklediğim şey kesinlikle dağınık saçları, aralık dudaklarıyla uyuyan bir Çağrı değildi.
Ne oluyor lan?
Ne işim var benim Çağrı'nın yatağında?
Üstümdeki yorganı korkarak kaldırıp üstüme baktığımda kıyafetlerimi görmemle tuttuğum nefesimi bıraktım. En azından düşündüğüm kadar salak değilmişim.
Yattığım yerde doğrulup dün olanları hatırlamaya çalıştım. En son kavga etmek üzere olduğu anı izliyorduk ve benim aşırı uykum vardı. Hatta Çağrı beni odaya taşırken de yatağa bırakırken de bilinçim yerindeydi.
Ama beni bırakıp odadan çıkmamış mıydı? Evde başka oda mı yoktu acaba? Tamam iyice saçmaladım. Koca evde başka oda olmaması mümkün mü?
E o zaman Çağrı niye benim yanımda yatıyordu?
Daha fazla düşünürsen kafayı yiyeceğimi düşünerek yataktan kalktım. Dün maça giderken giydiğim forma terden üstüme yapışmış ve aşırı rahatsız edici bir hal almıştı.
Acaba Çağrı'nın kıyafetlerinden birini alsam kızar mıydı? Onun izinsiz benim yanıma yattığını düşünürsek kızmazdı.
Odadın içindeki üç kapıdan farklı renkli olanın giyinme odası olduğunu düşünerek açtım. Doğru tahmin, aferin ben.
Odanın içinr girdiğimde Çağrı'nın kokusundan çok detarjan kokusu vardı. Büyük ihtimalle giydiği kıyafeti hemen yıkıyordu.
Elimi askılarda gezdirirken her paylaştığı fotoğrafta başka bir şeyi yokmuş gibi giydiği tişörte denk gelince durdum. Gülümseyerek tişörtü elime aldım ve üstüme tuttum. Ben bu çocuğun yanında yok gibiydim. İçine düşerdim bu tişörtün. Gerçi hepsi aynıdır.
Askıdan çıkarıp elime aldım tişörtü. Üstümdeki formayı çıkararak yere attıktan sonra tişörtü üstüme giydim. Kalçamın bir karış altında bitmişti.
Altımdaki rahatsız edici pantolondan da kurtulmak adına eşofmanlara baktım. Bunların bana olma ihtimalli uzayda bile yoktu.
"Şortları vardır kesin."
Basket oynamayı severken basket şortunun olmamasının imkanı yoktu. Çekmeceleri tek tek açıp en sonunda şortları bulmuştum. Belindr lastik olanlardan birini aldım ve giydim.
Tamam şimdi rahattım.
Küçük odadan çıkıp uyuyan Çağrı'ya baktım. O uyanana kadar kahvaltı hazırlayabilirdim.
