+18
Aramızdaki mesafe o kadar azdı ki nefesi yüzüme çarpıyordu. Yüzünü yüzüme biraz daha yaklaşırken elimi göğsüne koydum.
"Dur."
"Durmam için.."
Nefesini dudaklarıma doğru üflediğinde istemsizce gözlerimi kapatmıştım.
"..bir sebep söyle."
Bir kale...
"Tek sorunumuz soğuk olsa Görkem. Eren dedi ki maç gününden önce gelebilirseniz daha iyi olurmuş. Çağrı Eskişehir'i gezdirmek istiyormuş bize "
"Bize değildir o. Ege'yedir."
Çağrı Eskişehir'li olduğu için ve buraya gelmeden önce de orada yaşadığı için oraya baya hakimdi.
Ama benim niye Erdem'in bahsettiklerimden haberim yok? Ben niye Çağrı'dan duymam gereken şeyleri Erdem'den duyuyordum.
Masanın üstünde duran telefonu alıp ayağa kalktım. Kantinden çıkıp bahçenin en ucuna geldiğimde Çağrı'yı aramaya başladım.
Çaldı,çaldı,çaldı ve telesekrete düştü. İçimi kaplayan gereksiz endişeyle geçen hafta numarasını aldığım Eren'i aradım. O da açmayınca oflayarak telefonu cebime koydum.
Antrenmandalardı büyük ihtimalle. Yoksa ikisinden beri kesin açardı.
Aradan yarım saat geçmiş ve biz derse geçmiştik. Aklımın bir köşesinde Çağrı varken hocayı dinleyip not almaya çalışıyordum.
Masanın üstündeki telefon titreyince kalemi elimden bırakıp telefonu aldım.
Çağrı: Aramışsın. Antrenmandaydık.
Çağrı: Gerçi hâlâ antrenmamdayız. Eskişehir maçı için hazırlanıyoruz.
Çağrı: Aklıma gelmişken
Çağrı: Uçak biletlerinizi aldım. En kısa zamanda getiririm. (Eskişehir'de havaalanı yok. Ama benim hayal dünyamda var .d)
Ege: Uçak bileti ?
Çağrı: Eskişehir'e üç gün önceden gideceğiz ya takımla. Hava şartlarına uyum için.
Çağrı: İlk gün boş bırakacaklarmış.
Çağrı: O yüzden size de üç gün öncesinden bilet aldım.
