2.2

28 2 0
                                    

Sabi nila, kahit ilang beses mong takasan ang isang bagay, kung oras na ay hindi mo malalayuan ito.

I look at my reflection through the mirror.

Short brown hair, blue eyes, lifted nose and lips. Through my blessed chest, down to my well shaped hips. My skin color also turned into porcelain. There is no trace of the past.

Malayong malayo sa Eva na losyang, maitem, sabog.

I sigh. Why do I have this complicated life. When will I be living happily, without conflicts?

Knock knock.

Napatingin ako kay Miran na may dala dalang cupcakes at Strawberry juice na pumasok sa kwarto ko. I was about to reach the cupcake pero inilayo niya ito saakin.

“Kuha ka sayo sa baba” aniya at dirediretso sa kama ko.

I shook my head and sat beside her.

“I... I Don't know what to say anymore. Alam kong darating ang panahon na magkikita kami uli ng mga kapatid ko, but hindi pa 'ko handa..”

Miran leaned her head on my shoulder.

“The world could be so cruel, and you just have to run on it. You can't runaway lalo na, mahalagang ugnayan ang meron kayo ng mga kapatid mo.. And hindi mo ba naisip? Napakahabang panahon na ang nasayang Eva. ”

Am I ready to face the consequences of my decisions in past? Am I ready to see them? With a guilt in my system?

“I'm scared.. Baka ipagtabuyan nila ako.”

“Well that's normal. Pero hindi ka susuko ng dahil lang sa ipinagtabuyab ka nila. Get their trust back at isa pa, sa kumpanya ka pupunta, hindi sa tinutuluyan ng mga kapatid mo.”

She has a point. Hindi ang mga kapatid ko ang pupuntahan ko. Pero may posibilidad na puntahan ko sila. Dahil matagal na 'kong nangungulila sa kanila.

“Anyway, you can go with me if you want, para makabisita ka na sa family mo in our hometown”

Like what I expected, she jump joyfuly. Isip bata haha.

“Nakoooo eksayted na 'ko, yiiii dahil sa magandang desisyon mong 'yan, ako na bahala magasikaso sa bagahe mo hihi, kelan mga ba tayo aalis?”

“As much as possible, and our trip in Philippines would be, hmmm one month I guess.”

She nodded her head as if I'm her master.

Things are goin' to be rough for sure, and I need something to lean on.

Maybe it's hard, but as they say. If you really want a thing, work hard for it. And I hope I'll be successful on everything.

Here I am Philippines.

Sher niyong dyosa PoyntOpByu

“Mamsh, owemj Di ko expect na makita ka here, anyways shopping?”

Naramdaman ko ang hiya matapos akong lapitan ng sikat na artistang na naging costumer ko last week sa isang photo shoot.

“Don't tell me na hindi mo'ko maalala mamsh, I admire your work! Lalo akong gumanda sa ginawa mong make up saakin gosh, I should have known you matagal na”

“Yanna? O gosh, it's nice to see you here, and I clearly recognize you dear. Bakit ko ba makakalimutan ang pinakamagandang naging alaga ko”

Her cheeks blunt red.

“Nako mamsh, binola mo pa ako. Well nag shoshop ka ba? Or you're with someone?”

Lumingon lingon siya sa paligid sinusuri kung may kasama ako. Kalirkey nasaan naba ang mga batang iyernch? Imberya kinakain na 'ko ng hiya.

THE BREADWINNEROpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz