ရည်းစားဟောင်းက ငါ့ကိုမျက်စိကျနေပြန်ပြီ (ဘာသာပြန်)

88

{Unicode}

"ခွေးနှစ်ကောင်"

"ငါနဲ့သူက သူငယ်ချင်း၊ တခြား ပတ်သတ်မှု မရှိဘူး"

ရန်ကျားလိ၏ လေသံသည်လည်း အုံ့မှိုင်းလာသည်။

ယဲ့ထင်သည် ရန်ကျားလိ ပြောသည်ကို နားထောင်ပြီးနောက် စိတ်ထဲတွင် အနည်းငယ်တော့ သက်သာရာ ရသွား၏။

သို့သော်ငြား သူသည် အရင်အတိုင်း ဆက်လက် မေးမြန်းနေခဲ့သည်။

"ဒါဆို သူကရော၊ သူက မင်းအပေါ်မှာ ဘာခံစားချက်မှ မရှိဘူးဆိုတာ မင်းအာမခံနိုင်လို့လား"

ရန်ကျားလိ၏ အသက်ရှူသံက လေးလံနေပြီး အချိန်အတော်ကြာကာမှ အသံကို ထိန်းလိုက်ပြီး တတ်နိုင်သမျှ တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားလိုက်ကာ

"ယဲ့ထင်၊ မင်းဒီနေ့ အဆုံးထိ အဲ့ပြဿနာကိုပဲ ဖြေရှင်းသွားပြီး ငါနဲ့ ရန်ဖြစ်မယ်လို့ သန္နိဌာန် ချထားတာလား"

ယဲ့ထင်က ရပ်တန့်သွားပြီး လေသံကို ပျော့ပြောင်းအောင် လုပ်လိုက်ပြီးမှ တိုးလျစွာနှင့်

"ပေါင်ပေါင်း၊ ကိုယ်က မင်းကိုပဲ ပြန်လာစေချင်တာပါ"

ရန်ကျားလိက စကားပြန် မပြောခဲ့ပေ။ အတော်ကြာမှ ယဲ့ထင်တစ်ယောက် သူဖုန်းချလိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

ယဲ့ထင်သည် ဖုန်းကို သိမ်းလိုက်ပြီး စားပွဲအရှေ့တွင် ထိုင်နေကာ အေးစိမ့်သော ညကောင်းကင်ယံနှင့် တိမ်စိုင်မည်းများကို ငေးကြည့်နေခဲ့ရင်း နှလုံးသားထဲတွင် မီးတောက်တစ်ခု လောင်ကျွမ်းနေခဲ့သည်။

ရန်ကျားလိနှင့် လျိုရွှင်းတို့ နှစ်ယောက် အတူ တွဲသွားတွဲလာ လုပ်နေသည့် ပုံရိပ်၊ အော့နှလုံးနာဖွယ်ကောင်းသော မျက်နှာနှင့် လျိုရွှင်းသည် ရန်ကျားလိအနား ဤမျှ တရင်းတနှီး တိုးကပ်ရဲပြီး ရန်ကျားလိ ပခုံးကိုပင် ထိကိုင်ရဲသည် ဟူသော အကြောင်းကို တွေးမိသည်နှင့် သူ့နှလုံးသားကို လက်တစ်စုံဖြင့် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖြစ်ညှစ်ထားသကဲ့သို့ အချဥ်ဖောက်နေသည်ဟုသာ ခံစားရသည်။ သို့သော်လည်း ထိုအချိန်တွင် သူ့ခမျာ အမှောင်ရိပ်ထဲ ပုန်းခိုပြီး အံကြိတ်ထားရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့သည်။