SON KASET

DOĞA

Herkese merhaba. Umarım bölümü beğenirsiniz bu bölümü gaylerindelisi ne ithaf ediyorum .şimdiden teşekkürler ❤️

Stajyer öğrenci: Evet efendim şimdi herkesin beklediği soruya geçiyorum hazırsanız.

"Hazırım Küçük hazırım."

Stajyer öğrenci: O zaman ilk nerede tanıştığınızla başlayalım.

"Öyle olsun.Başlıyorum o halde."

Stajyer öğrenci: Tabi efendi buyurun.

"Yaklaşık 24 yıl önceydi kış mevsimi lapa lapa kar yağıyor. Dışarı çıkmak istedim. Yollarda kendi başıma geziyordum birden ara sokaktan ses gelmeye başladı yardım edin diye hemen rotamı oraya çevirdim."

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

"Yardım edin!!!! Kimse yok mu?"

Uraz sesin geldiği yere gitmeye başladı bir yandan da ayakları onu geri çekiyordu neyle karşılaşacağını bilmediği için korkuyordu. Zorla da olsa kendini ara sokağa attı gördüğü şey karşısında buz kesildi ve bir anda gülmeye başladı.Kahkahaları on km öteden duyurulur cinstendi.

"Hey neye gülüyorsun öyle komik bir şey mi var varsa söyle ben de güleyim."

"Bence baya komik hatta acayip komik bir şey var." Diyerek gülmeye devam etti Uraz.

"Gülmesene lan neye bakıyorsun hala?"

"Aslında buraya gelirken dehşet bir görüntü bekliyordum. Karla kaplı çöp kutusunda ve üstüne üstlük kafasında yemek dökülmüş birini beklemiyordum."

"Sanane kardeşim geldin gördün şimdi  beni çıkar."

"Çok kabasın olmaz böyle gidiyorum ben."

"Hey hey dur gitme özür dilerim yardım et lütfen."

"Neyse insanlık ben de kalsın çok ağladın."

"La havle la havle çattık."

"Bak gidiyorum."

"Tamam tamam gitme."

Uraz içindeki gülme dürtüsünü bastırmak istese de bir türlü başaramıyor daha çok gülüyordu. Çöp kutusundaki beden de sadece sinirle bakmakla yetiniyordu. Bedeni çöp kutusundan dışarı çıkardıktan sonra üstüne bakınca keşke yardım etmeseydim diye geçirdi içinden.

"Teşekkür ederim."

"Önemli değil de."

"De?"

"Sen buraya nasıl becerip düştün be kardeşim?"

"Bir arkadaşımlaydım annesi eve gelince beni balkondan buraya itti sonra da bakmadı kaldım burada. Allah'tan sen geldin." Uraz  bilmem kaçıncı kez yine gülmeye başladı karşısındaki beden sinirlenince hemen sustu ve konuşmaya devam etti.

"Anladım kardeşim. Böyle mi dolaşacaksın peki gidecek yerin var mı?"

"Yok. Aslında ailem yok arkadaşım beni çağırdı çalışmak için ben de kalkıp geldim. Galiba artık bir arkadaşım bile yok." Dedi mahçupça.

"İstersen evim yakın gidelim üstünü değiş yıkan bir çaresine bakarız."

"Yük olmak istemem açıkçası yakınlarda otel varsa oraya giderim."

"Ne yükü canım bugün ben sana yarın sen bana. Hem bu şekilde seni almazlar yabancısında."

"Yeniden çok teşekkür bunu geri ödeyeceğim emin ol."

"Önce sen temizlendiğinden emin ol da." İkisi de güldü bu kez.

"Hey adın ne sormayı unuttum demin."

"Uraz ben Uraz Bulut. Sen adın ne?"

"Ben de Kemal"

"Tanıştığımıza memnun oldum Kemal."

"Ben de Uraz." El sıkışarak eve yol almaya devam etti ikili.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Stajyer öğrenci: Bir dakika bölüyorum efendim ama ilk aşkınız erkek miydi?  Şaşkınca sordu genç beden.

"Evet öyleydi hiç bir aşka değişmeyeceğim hem de."

Stajyer öğrenci: Çok şaşırdım efendim.

"Homofobiksen burada bırakalım genç."

Stajyer öğrenci: Hayır efendim aksine onur duydum sonuna kadar devam etmek istiyorum.

"Teşekkürler küçük."

Umarım beğenmişsinizdir Okuduğunuz için teşekkürler❤️❤️