others'

59 0 5
                                    

Ambilis talaga lumipas ng araw kapag nag-eenjoy ka, parang kailan lang ng dumating kami dito sa Baguio tapos ngayon I find myself fixing my stuff kasi paalis na kami pabalik ng Manila. During the three days hindi na ako ulit pinormahan ni Greggy feeling ko napagsabihan ni Ate Imee or ni Bonget, syempre naman ano, my siblings are protective of me over pa nga kasi I am the youngest. I saved the last half of the last book I have left unread for the trip back to Manila para pag natapos ko na siya ay tutulog na lang ako, ganon ang pahinga HAHAHAHA.


Bonget! I called before heading to the van. Is Greggy coming with us? "Yup, doon na siya sa atin sa Manila susunduin ng driver nya. I already informed Mom and Dad naman na" he replied. Ok, after that umayos na ako ng pagkakaupo ko at syempre doon ulit ako sa pinaka likod ng van. Pumasok na si Bonget at nagtabi na sila ni Ate Imee. Pagpasok naman ni Ate Imee tinapik nya yung legs ko at pinapa ayos ako ng upo. What the heck? Why? Kairita naman ito eh ang sarap na ng higa ko dito ko sa likod habang nagbabasa tapos gagantuhin ako. "San mo papaupuin si Greggy, sa legs mo?" she told me.


Whether I like it or not umayos na ako ng upo since wala na nga siyang mauupuan dahil sina Manong Roger at Damian ay nandon sa driver and passenger seat then sina Ate Imee at Bonget naman sa unang row tapos kami naman ni Greggy sa second kasi yung pinaka likod ay puno naman ng mga baggages namin. Good thing nasa akin ang magandang pwesto, yung malapit sa bintana pag hindi ko kasi nakikita ang daan nahihilo ako. Tapos si Greggy naman doon sa may malapit sa sliding door. I am really a bit uncomfortable kasi I can feel Greggy hovering as if he is watching my every move kasi naman kami ang magkatabi eh pwede naman na kami na lang ni Ate Imee.


I am at the last two chapters of the book that I am reading when Manong Roger told us na andito na ulit kami sa stopover. Buti naman at nakaramdam si Greggy at nauna na siya bumaba sa van. Hinabol ko naman si Ate Imee kasi sa kanya naman talaga ako palagi nasabay. Ate Imee itabi mo na ako sayo mamaya please, I said with my pleading eyes. "Diba don mo gusto sa likod, saka the trip is not that long naman na eh don ka na lang Irene." she said before leaving me here.


Nag cr na lang din ako tapos bumili ng kaunting snacks and drinks and gum. Pagbalik ko andon na silang tatlo sa sasakyan tapos si Greggy bumaba muna ulit parang inaaro sa akin yung seat ko. Inirapan ko na lang siya at hindi na pinansin pa kasi naman itong si Ate Imee ayaw ako itabi sa kanya, hello naman pinapabayaan nyo na yung bunso nyo ha! Isusumbong ko kayo kay Mommy pag balik natin ng Manila talaga, I just said to myself. Medyo inaantok na ako kasi tapos ko na din naman yung libro na binabasa ko and nalagpasan na din naman namin yung place na may magandang view and of course hindi ko pinalagpas ang pagkakataon kaya may picture ako. Ngayon I have nothing left to do kung hindi matulog, kung hindi ko lang katabi si Greggy nakatulog na ako ng mapayapa. Pumikit na lang ako at sumandal sa may bintana.


Medyo mahaba din yung idlip na nagawa ko sa van kasi nung nagising ako nasa sasakyan pa din kami, traffic nga kasi may mga sasakyan sa harapan namin na parang hindi nagalaw. Nagising ako na nakapatong yung ulo ko sa balikat ni Greggy tapos tulog din siya at yung ulo nya ay nakapatong naman sa ulo ko kaya pala medyo mabigat tapos si Ate Imee naman andon pa din sa harapan namin nakatingin. Tapos yung tingin pa ni Ate Imee parang kinikilig na jina judge na ako, kung ano man ang nagawa ko ay kasalanan na ni Ate Imee dahil pinabayaan nya ako huhuhu.


I fixed myself, carefully removing his head from mine pero wala akong magagawa, nagising pa din siya kahit medyo careful na ako. He also fixed himself kasi medyo malapit na din kami sa bahay. Medyo awkward lang at tahimik kami pareho kasi naman hello Ate Imee this is all your fault!! Inis na inis na talaga ako na gusto ko ng makauwi at magsumbong kay Mommy. Pagdating namin sa may palasyo inayos ko na agad ang mga gamit ko para tatakbo na lang ako palabas ng sasakyan.


Sakto naman na pagpark ni Mang Damian sa may main door ay nandoon na at nakaabang na ang Mommy at Daddy. When Greggy got out I immediately ran towards my parents pero before I can even reach Mom hinablot na agad ako ni Ate Imee. "I am helping you so kung may balak ka mag sumbong kay Mom for me letting you enjoy that moment isipin mo na lang na tatanda kang dalaga" she whispered.


Even so, yumapos ako kay Mom and Dad tapos hinila ko na si Mommy papasok para isama siya sa room ko. "Did you enjoy your trip?" she started. Mom I enjoyed it but Ate Imee let me sit beside Greggy alone. Mom just laughed at me, wala na ba akong kakampi dito sa pamilyang ito? Mom naman, why are you just laughing at me? I said in an annoyed tone. "Anak, you look cute kapag in love. Remember this either it's love or abuse if you're uncomfortable with someone. With Greggy, what is it? Ikaw lang ang makakasagot niyan." she pulled me back outside the room to join the rest of the family.


Nakita ni Ate Imee yung mukha ko pag labas ng room ko at after ako iwan ni Mom para pumunta siya kay Dad ay lumapit na sa akin si Ate Imee at inasar ako na kesyo hindi daw effective ang pag susumbong ko. Hmp. Then nakita ko na andon na sa dining area namin ang parents ni Greggy at siya. I greeted his parents before sitting on my seat and started eating my lunch. I excused myself agad kasi ako naman palagi ang unang natatapos and I am tired na din naman. I didn't know that Greggy followed me. "Irene" he called ng medyo malayo na kami sa dining. I looked back at him waiting for him to speak up. "Thank you", what for? I asked. "For the trip" he replied. Can't do anything else. Before I left he said a few words that really made me feel something that I can't comprehend. "Be ready, I will court you and prove to you that I will love you for the rest of my life. Maybe you'd remember." then he left, pabalik na sa dining.


It made my heart stop for a while before it started racing, there were butterflies in my stomach and it was the first time I felt sincerity from the words a suitor told me. I have experienced lots of firsts because of Greggy. Maybe love is supposed to be like this,a bit unpredictable and something beyond books, something you can't comprehend and you just have to give in. Baka nga tama na si Ate Imee, it is time for me to give my heart a chance. A chance to follow what it says again. 

InnamorataWhere stories live. Discover now