~In Love With My Enemy~ {Italian Mafia Book} ✓✓✓ ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

7.

  Συμφωνήσαμε να συνεργαστούμε όλοι, καθώς ήμασταν στην κατάταξη των πρώτων τεσσάρων μαφιών στην Ιταλία.

Μόλις τελειώσαμε με την συνάντηση μας, η οποία κράτησε περίπου μία ώρα ο Francesco, με έπιασε και με έφερε κοντά του, ψιθυρίζοντας στο αυτί μου.

F: Αύριο θα είσαι εδώ. Στις εννιά. Θέλω να μιλήσουμε.

V: Θα δω. Του απάντησα στεγνά, φυσικά χωρίς να έχω βγάλει από το μυαλό μου τι έκανε κάποιες ώρες πριν.

Κάτι μέσα μου όμως μου λέει πως πρέπει να πάω. Φαίνεται πως πραγματικά κάτι θέλει να μου πει, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί να μου το πει τώρα. Πήρα τα πράγματα μου και βγήκα από το σπίτι του.

Μπήκα στο αμάξι της Sara και άφησα τα πράγματα μου στο πίσω κάθισμα.

V: Πάμε σπίτι σου, θέλω να μιλήσουμε. Σπίτι μου δεν μπορούμε, είναι ο πατέρας μου...

S: Οκαυ.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Φτάσαμε στην έπαυλη της Sara. Πάρκαρε έξω από την είσοδο του σπιτιού της και βγήκε από το αμάξι. Έδωσε τα κλειδιά της σε έναν μπράβο της και προχώρησε στο κατώφλι του σπιτιού.

Την ακολούθησα, και της έκανα νόημα να συνεχίσει για το δωμάτιο της, διότι δύο μπράβοι ήταν στο σαλόνι και παρακολουθούσαν ένα ιταλικό ματσ ποδοσφαίρου. Επίσης, δεν μπορούμε να μιλήσουμε αν είναι κάποιος τριγύρω. Η μαφία της Sara με την μαφία του πατέρα μου συνεργάζονται. Μάλιστα, ο πατέρας μου έχει δώσει εντολή σε μπράβους από την μαφία της Sara να παρακολουθούν και να καταγραφούν οτιδήποτε σημαντικό λέμε και ύστερα να του το αναφέρουν.

Που να 'ξερε πως εγώ μες την Sara τους έχουμε πάρει πολλές φορές χαμπάρι και συνεννοούμαστε με απλές ματιές.

  Αυτό που με βασανίζει τώρα είναι το αν πρέπει πω για το τι έγινε  το πρωί ή όχι... Εννοείται πως μου χρωστάει και η ίδια και ποιες εξηγήσεις για εκείνη και τον Alessandro.

Μπήκαμε στο δωμάτιο της και ξαπλώσαμε δίπλα δίπλα στο κρεβάτι. Ξεκίνησε να μιλάει πρώτη.

S: Πες τι θέλεις να μου πεις, να σου πω και εγώ για τα δικά μου! Είπε κατενθουσιασμένη με το χαμόγελο να έχει φτάσει στα αυτιά.

V: Λοιπόν, από πού να αρχίσω... Χθες βράδυ, μιλούσα με έναν τυπάς που γνώρισα στο μπαρ. Κάποια στιγμή γυρνάω σε εσένα και εκείνος σταματάει να μιλάει. Μιλούσε για κάτι αμάξια που έχει και προσπαθούσε να με εντυπωσιάσει. Πήρα το ποτό μου και ήπια μια γουλιά, χωρίς να δώσω μεγάλη βάση. Την στιγμή όμως, που το κατάπια, άρχισα να νιώθω περίεργα. Τα πάντα θόλωσαν και θυμάμαι εκείνον να χαμογελάει. Ήταν το τελευταίο που κατάφερα να δω... Το πρωί ξύπνησα στο κρεβάτι του Francesco, ο οποίος αργότερα μου εξήγησε το τι είχε γίνει μετά το black out μου.