~In Love With My Enemy~ {Italian Mafia Book} ✓✓✓ ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

12.

Val's pov

V: Άνοιξε μου! Δεν μπορώ άλλο εδώ μέσα! Φώναξα χτυπώντας την πόρτα με όλη μου την δύναμη.

Μάταια... Δεν πρόκειται να μου ανοίξει. Ας μην μιλήσω για το ότι δεν έχει έρθει καν για να δει αν είμαι καλά ή όχι. Το στομάχι μου πονάει. Δεν έχω φάει τίποτα εδώ και μέρες. Και ούτε μπορώ γιατί είμαι κλειδωμένη εδώ.

V: Armando, σε παρακαλώ...

Α: Valentina ξέρεις ότι δεν μου επιτρέπεται.

Τα παράτησα. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και άνοιξα το κινητό μου. Ο Francesco μου είχε στείλει μερικές φωτογραφίες. Τις άνοιξα και τις παρατήρησα για μερικά λεπτά. Ήταν συμβόλαια ανακωχής και συνεργασίας. Ο πατέρας μου, με τον πατέρα του Francesco τα είχαν υπογράψει... Ένιωσα πολύ άσχημα επειδή τον είχα αποκαλέσει ψεύτη. Του έστειλα μήνυμα για να του ζητήσω συγγνώμη.

V: Francesco, scusa non ti ho creduto... (Συγγνώμη που δεν σε πίστεψα)

"leggere" (διαβάστηκε)

Όχι, όχι, όχι. Δεν είναι αυτό που θέλω να μου απαντήσει.

Έτρεξα στο μπάνιο και έκλεισα την πόρτα. Του έκανα μια κλήση αλλά την απέρριψε. Προσπάθησα ξανά και ξανά, μέχρι που το σήκωσε.

V: Francesco! Mille scusa.

F: Παράτα μας Valentina.

V: Francesco, έπρεπε να σε πιστέψω...

F: Λες και νοιάζεσαι. Έπρεπε να σταματήσω να νοιάζομαι για σένα από το πρώτο βράδυ κιόλας. Έπρεπε να σε είχα παρατήσει εκεί να πεθαίνεις αργά.

V: Francesco, δεν τα εννοείς αυτά που λες... Ψιθύρισε ενώ δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια μου.

F: Ωω, κι όμως τα εννοώ Valentina. Κάθε λέξη. Francesco, έχεις πιει! Τι λες στην Valentina?

V: Alessandro! Με ακούς? Σε παρακαλώ, πες μου ότι είσαι εσύ...

A: Valentina? Ναι εγώ είμαι. Κοίτα, ο Francesco δεν είναι στα καλύτερά του αυτές τις μέρες. Δεν μου λέει τι έχει γίνει και καλό θα ήταν να έρθεις από εδώ. Η κατάσταση έχει ξεφύγει.

V: Θα προσπαθήσω να έρθω, απόψε...

Η γραμμή έκλεισε. Τώρα τα παίζω όλα για όλα. Αρκετά έκανα πίσω. Άνοιξα την πόρτα του μπάνιου, μόνο για να δω τον πατέρα μου να με κοιτάει, εξοργισμένος.

Μ: Βλέπω, συνέχισες να μιλάς με τον Romano. Γρύλισε.

V: Ξέρεις, αν νοιαζόσουν θα το είχες ανακαλύψει πιο νωρίς. Ίσως να είναι και ο τρόπος που με δίδαξες εσύ. Το πώς να κρύβομαι και το πώς να μάχομαι. Φαίνεται πως ξέχασες, ότι εσύ ήσουν αυτός που με ανάγκασε να αρχίσω πολεμικές τέχνες από τα έξι μου. Ή να σου θυμίσω την πρώτη μου αποστολή στα έντεκα?