Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bunun geldiğini görmedin mi?"
"HİLECİ!" diye bağırdın kara bulanmış bir şekilde yerde yatarken.
Onu asla yenemiyordun.Sürekli kar toplarına maruz kalıyordun.
Bu bir oyun olmaktan çıkmıştı.Normalde Pietro bu kadar sert oynamazdı ama başlamadan önce iddiaya girmiştiniz.Ve ikinizde gurur yapıp pes etmeyecek kadar inatçıydınız.
Berabere kalamazdın.Bu iddiayı kazanacaktın ne olursa olsun.
Şuana kadar ona yumuşak davranıyordun ama artık yetmişti.
"Kendi yararıma oynuyorum." Sırıttı.
Yüzündeki gülümsemeye bir kar topu patlacaktın.
Gözlerini kapattın, ellerin karın hemen üstünde geziniyordu. Dünyanın altında sarsıldığını hissedebiliyordun. Yine de toprağı istemedin, karı istedin. Yavaş yavaş, beyaz battaniye yükselmeye başladı. Yerden, dallardan ve kayalardan. Yukarıda bekledi, bir emir bekledi, nereye gideceğini söylemeni bekledi. Pietro'ya son bir kez bakıp sırıttın ve ona doğru hedef aldın.
Hala seni izliyordu. Onun için bile kaçmak için çok geçti. Bir çığ gibi kar kütlesi üstüne düştü Pietro'nun.
Donmuş çimlerin üzerinden geçip ona doğru yol aldın. Başını kardan kaldırdı, iyice sinirlenmişti. Ona sırıttın, elini uzattın, tamamen masum gibi davrandın.
