Nakaupo si lisa ng may marinig na humintong sasakyan.
Bumangon sya at sumilip sa bintana at nakita nya na ang mag asawang kim ito.
She sigh "aalis na nga talaga sya" she mumble
.....
"Mga hija. Nandito na ang mga magulang nyo!" Megan said loud at tumungo sa labas.
"Unnie. Bakit wala kang inempake. Nandyan na sila!" Ella said
Jennie stood up "dalhin mo na gamit mo. Tara na sa labas"
"Unnie. Pero ang gamit mo-"
"Ella!" Jennie glared "its your decision. Tell them ano man yun" she said at lumabas
Ella confused at sumunod.
...
"Mga anak!" Sania smile at niyakap ang mga anak.
Joseph hug them "we miss you mga anak" he said and pull away
"Mga anak. Naka ready na ba mga gamit nyo. Tara na. Uuwi na kayo" sania happily said
On the other hand.
Nakasilip si lisa at nakikinig.
...
"Mr and mrs manoban. Maraming salamat sa pag kupkop at pag tuturo sa mga anak ko. Malaking tulong ang nagawa nyo dahil balita ko ay talaga namang malaki na ang pag babago nitong panganay ko" joseph said
"Sobrang thank you talaga sainyo. At inalagaan nyo sila ng mabuti" sania said at tumingin sa mga anak "tara na?" She smiling said
"Ganon nalang ba yun?" Jennie suddenly ask
Joseph and sania confused
"Dinala nyo kami dito tapos basta nalang kukuhanin sa mga taong nag alaga samin dito" jennie said
Ella look at her unnie.
Lisa shock at lumabas para lumapit sa lahat.
"Anak-"
"Ano ba para sainyo ang ginagawa nyo na to? Laro! Joke? Ano ba kami kasi sainyo? Biro lang? Na pwede nyong ipaubaya sa iba tapos darating para kunin agad ng walang lumilipas na araw para pag isipan?" Jennie yelled "dinala nyo kami dito ng biglaan. Ng hindi namin napapag handaan tapos ngayon darating kayo ng biglaan at hindi namin napapag handaan!" She said
"Anak. Pasensya na kung nabibigla kayo. Pero huli na to. Now you can go home. Hindi na to mauulit dahil alam kong may natutunan ka na" joseph said
"Sa tingin nyo ba-."jennie take a deep breath at tumingin ng seryoso sa mga magulang "sa tingin nyo ba gusto ko pang bumalik don?"
Joseph and sania eyes wide
Lisa shock at napatingin kay jennie
"Ano? Pinaubaya nyo kami sa iba para itamin tapos pag aanihin na. Saka nyo kukunin?
Na kayo ang makikinabang porket sainyo nanggaling ang buto? kahit iba ang nag hirap para mapausbong ng maganda at maayos yun?" She ask
"Anak ano bang sinasabi mo-"
"Alam nyo salamat. Salamat at ginawa nyo to kasi marami akong narealized" jennie said "narealized ko na wala pala akong mali.
Na hindi mali kung bakit hindi ako makuntento kasi alam nyo sa totoo lang. Iniisip ko rin naman yun. Na bakit sa dami dami ng meron tayo. Na lahat nakukuha ko. Lahat kaya kong makuha. Yaman . Pera. Mansyon. Mamahaling gamit sasakyan lahat. Kaya kong makuha pero yung tanong ko na bakit hindi padin ako nakukuntento" jennie said painly "sa lumipas na araw. Nalaman ko kung ano nga ba yung totoong kulang na hindi kayang bilhin ng kayaman natin" she said and take a deep breath "oras" she said
