Pag alis ng mag asawa
Naupo ang lahat.
Inabutan ni lisa ng tubig si jennie at agad itong ininom.
Nakayuko ang mga kaibigan ni jennie at walang masabi tungkol sa nasaksihan kanina.
"Ano? Wala kayong sasabihin?" Jennie ask "libre lait"
They look at jennie
"What do you mean by that" jisoo said "ang totoo. Gusto ko mag sory kasi hinusghan din kita" she said
"Kahit kami" irene said
"Ay. I feel stupid now kasi buong akala ko wala kang pakiramdam" chae said
"Sory jen. Akala talaga namin. Your the person who doesn't care from everything" seulgi said
Binaba ni jennie ang baso na may laman pang tubig.
"No need to say sory. Kahit ako. Hindi ko alam sa sarili ko na malungkot pala ko. Akala ko wala akong feelings" she take a deep breath "kelan lang ng marealize ko na nalilibang lang pala ako kaya hindi ko nararamdaman ang mga bagay na yon. Pero mula nung napunta ako dito. Wala ng time para mag libang. Hindi na makapag shoping. Maka gimik o makapag out of the town or country. Don....
Don na ko nagsimula na makaramdam. E kasi nga. Wala na kong nagagawa e. Hindi na ko nakakapag libang kaya siguro naramdaman ko na lahat ng yon. Naramdaman ko na ang lahat na dapat kong maramdaman"
"Baka nga hija. Baka nga ganon ka ay dahil ayaw mo lang maramdaman na malungkot ka. O ayaw lang aminin ng sarili mo na ... nasasaktan ka" megan said
Jennie breath so heavy "ewan . Basta ang alam ko lang ngayon is mas gusto ko na dito"
Everyone smile "you realy big change jennie" jisoo said
Jennie roled her eyes
"But i know yung katarayan at kaartehan. Nandon padin" seulgi teas
"A little" jennie said and they all laugh
"But to be hosent jennie. Im so proud of you" jisoo said "kasi. Mas pinili mo dito at hindi mo na ninais na bumalik agad sa marangya mong buhay. At masaya ako para sayo dahil nakapag voice out ka."
"1st time ka naming nakita na ganon jen. But honestly. Ayun na yung pinaka bongga na nakita ko sayo" chae said "so proud of you jennie"
Jennie smile "i know naman na proud kayo sakin" she giggle at tumingin kay lisa "hoy-"
Lisa look at jennie "maka hoy naman. Bakit?"
"Ano? Nababanas ka nyan? Kasi hindi ako umalis dito?" Jennie ask
"Tss. Okay lang naman" lisa said
Jennie smirk "o masaya ka kasi hindi ako umalis?'
Lisa look at jennie "manahimik ka nga. Bakit ako sasaya?"
"Suuus" jennie chuckled ng maalala ang oras "o wait. Late na ko" she said
"Its okay. Nag text ako kay nancy na malelate ka coz something came up" seulgi said
"Oh realy. Well. I realy have to go. Sayang ang araw" jennie stood up at tumakbo papasok sa kwarto para kuhanin ang gamit nya.
"Sayang daw araw?" Irene ask "nag bago na nga talaga sya. But its better" she said
"But to be honest. Namimiss ko yung dating jennie" chae said
"Sssssshhhhhhh!" Everyone glared at chae
Chae shock
....
Pag dating ng mag asawa sa bahay.
Dumiretso sila sa sofa at matamlay na umupo.
"Nasan sila mam jennie?" Joey ask whisperd to manag virgie.
Manang virgie shrug her shoulder
"Nagkamali ba tayo ng desisyon na itira sila sa iba?" Joseph ask "o sinisisi mo ko sa desisyon na ginawa ko?" He ask sania
Sania tears fall "sumang ayon din naman ako. Pero hindi ko naisip na aabot sa point na mas gugustuhin na nila don kesa bumalik dito" she said
Joey eyes wide sa narinig.
"Halika sa kusina" manag virgie pull joey.
..
Pag dating sa loob.
"Manang virgie. Tama ba ang narinig natin nayon? So ibig sabihin hindi sumama pabalik dito ang magkapatid?" Joey ask
Manang virgi sit on the chair "alam mo...
Alam kong mangyayari to" she said
"Hmm?"
"Kilala ko si jennie. Alam kong kaya nyang masanay. At pag nasanay sya sa isang bagay. Ilalaban nya yon. Gaya ng kinasanayan nyang mamasyal. Gumimik. Mag shoping. Mag waldas ng pera. Mangibang bansa. Lahat yan. Nakasanayan nya at ipipilit nya yan"manang virgie said "kilala ko sya sa isang bagay at yun yung kapag nag eenjoy sya sa isang bagay"
Joey sit beside manang virgie.
"Si jennie. Kapag naging masaya sya sa isang bagay. Yun at yon ang pipiliin nya na iiwanan nya ang nakasanayan nya para lang sa isang bagay na alam nyang mas magiging masaya pa sya.... yun ang pinaka nakita ko sa katauhan nya"
Joey nodded "so ibig sabihin. Masaya na sya don kaya ayaw na nya dito?" She ask
"Ganon na nga... na alala mo sa tuyo?" Manang virgie ask
Joey nod
"Isang beses lang yun. Yung bfast. Yung tuyo. Yung fried rice. Isang beses nya lang natikman pero nakita mo. Hinanap hanap nya agad. Kasi nga sa isang beses. Nasanay na sya at nagustuhan na nya. Yun ang example kay jennie"
Joey nodded
"Kapag nagustuhan nya. Yun na yon. Wala ng mag babago don at yun ang hindi kilala sakanya ng mga magulang nya" manang virgie said "hindi nila kilala ang anak nila. Hindi nila alam na madali lang masanay ang anak nila sa mga bagay bagay. Madali si jennie maka realized lalo na kung dadalhin mo sya sa mismong sitwasyon.. kaya nyang marealized ang isang bagay lalo na kung nakikita nya. At akala ng mga magulang nya. Mahirap lang para sakanya ang makarealized sa lahat pero ang totoo. Naaaaaaa paka dali nya lang makapag isip. Madaling masanay. Kaya nung dalhin don si jennie . Alam ko na.
Na kapag nasanay si jennie at nag enjoy don. Alam kong hindi na sya babalik dito dahil mas pipiliin nya doon"
Joey pout
"Mas kilala mo pa talaga sya kaysa kina sir"
"Ako ang nag alaga sakanila. Bata palang yan si jennie ng dumating ako dito. 7years old ata sya non. Sa mga laruan palang nya pansin ko na pag binili sya ng momy nya. Sasabihin nya ayaw nya. Pero habang nakikita nya kahit hindi nya nilalaro. Nagugustuhan nya hanggang sa magiging paborito na nya" manang virgie said "nakabisado ko na sya. Sila ni ella. Ganon din si ella. Madaling masanay. Pareho sila ng unnie nya.. malas lang dahil hindi yon nakita ng mga magulang nila.
Wala silang idea kung gaano kabilis masanay ang mga anak nila lalo pa pag nakaramdam ang mga yon ng saya-"
"Tama ka manang"
Manag virgie and joey shock
"Hindi namin sila kilala. At tama si jennie. Wala kaming kwenta dahil hindi namin sila nagabayan. Wala kaming naging oras. Hindi namin sila naipasyal.." joseph sigh "dahil sa mga sinabi nya. Narealized ko na oo.... wala nga pala talaga kaming naging oras sakanilang magkapatid. Wala rin akong matandaan na bonding naming magkakasama. Ang natatandaan ko lang. Lagi lang akong busy kahit nasa bahay. Idinadaan ko sila sa pera at hinahayaan na gawin ang gusto nila dahil wala akong time na gawin yun kasama sila" he chuckled and his tears fall "all this time. Akala ko perpekto ako at akala ko nagagampanan ko ng maayos ang pagiging ama ko. Pero hindi pala. Dahil sa mga sinabi ni jennie. Nalaman ko na. Ni hindi ko pala nagawang maging ama sakanila" he said and walk headed to his room.
Napabuntong hininga nalamang si manag virgie at joey.
......
