Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Lezzetin tadını çıkar
Bu dünya üzerinde aynı yere kapatılmaması gereken iki kişi vardı.
Kim Taehyung ve Park Jimin.
Tüm mesafeler bittiği zaman bunun iki tarafın da hoşnut olmayacağı bir işkenceye dönüşeceği açıktı. Ve Taehyung ne kadar istemese bile arkadaşları tarafından zorla onun yanına sürüklenmişti. Aynı ülkede olmaya bile katlanamadığı oğlanla, aynı masanın başında karşı karşıya oturuyordu. Üstelik Yoongi ve Hoseok'u ikna etmeye çalışmıştı ama ikisi de onu duymazdan gelmişlerdi.
"Jimin yorgundur şimdi." demişti arkadaşları onu zorla metroya sürüklediğinde. "Neden ona dinlenmesi için biraz zaman vermiyoruz? Sabah onunla görüşebiliriz."
Üstelik Jungkook açık açık bu gün rahatsız edilmek istemedikleri konusunda uyarmıştı onları. Doğrusu tamamen sinir bozucu bir ayrıntıydı. Yoongi ve Hoseok'u atışmalarından dolayı istememiş olabilirdi. Bunu anlıyordu kesinlikle anlıyordu.
Peki Taehyung?
Taehyung gürültü çıkarıyor ya da rahatsız olduğunu açık bir şekilde dile getiriyor değildi. Jungkook elbette arkadaşı ve sevgilisi arasındaki soğukluğun farkındaydı. Ama yine de Taehyung erkek arkadaşı tarafından dışlanmayı gerektirecek davranışlarda bulunmamıştı.
Bu yüzden evet, Kim Taehyung ve Park Jimin asla bir araya gelmemesi gereken iki insandı.
"Taehyung, Jungkook'un seni rahatsız etmememiz hakkındaki balkon konuşmasını hatırlattı ama, gördüğün gibi onu dinlemedik." dedi Hoseok onu düşüncelerinden ayırırken. "Jungkook'u ne zaman dinledik ki?"
"Bu şahısa katılmaktan kesinlikle hoşlanmıyorum ama evet haklı. Biz asla Jungkook'u dinlemeyiz. Yine de umarım seni rahatsız etmemişizdir Jimin."
"Çok sevindim gelmenize." Jimin gülümseyip ortalarında oturduğu iki oğlana baktı. "Sonunda tanıştığımız için çok mutluyum."
Kesin öyledir diye düşündü Taehyung. Park Jimin'in her mimiği, kelimeleri ona tamamen sahte görünüyordu. Ortalıkta iyilik meleği gibi gezmesi sinirlerini bozsa da ağzını açıp tek bir kelime etmiyordu. Öfkesini ya da nefretini ortalığa saçmayacak kadar akıllıydı Taehyung.
"Ben gidip tatlıya bakacağım." dedi Jungkook ayağa kalkarken. "Siz de çok yormayın Jimin'i. Zaten uzun bir yolculuğu çekmek zorunda kaldı."
Bundan nefret ediyordu.
Kendisine göstermediği anlayışı ve endişeyi gidip en yakın arkadaşına göstermesi oğlanın sinirlerini yıpratıyordu. Bu şekilde değersiz gibi hissetmek Kim Taehyung'a göre bir şey değildi. Fakat Jeon Jungkook bunu ona hissettirmekten çekiniyor falan değildi görünüşe göre. Bu yüzden var olan öfkesi daha fazla artıyordu.
