- Beni çağırmışsınız efendim.
- Evet, gel içeri.
- Buyurun?
- Şu elindeki dosya...
- Araştırıyorum efendim.
- Araştırma.
- Nasıl?
- Bir süreliğine ara vereceksin. Onun yerine başka bir dosya var.
- Tabi efendim.
Genç adam, masaya bir dosya fırlattı.
- Bu dosyayı araştır. Neymiş, nereden gelmiş, kimleri tanırmış. Doğduğu günden itibaren ne yapmış, kimlerle, nerede, nasıl tanışmış. Herşeyi istiyorum. Gerekirse günlük çıkar.
- Tabi efendim siz nasıl isterseniz.
- Hızlı istiyorum.
- En hızlı şekilde yapacağım.
- Tamam şimdi çıkabilirsin.
(adam çıkar)
"O değilsin, biliyorum."
Genç adam düşüncelere dalmışken kapı çaldı. Gelen Jack'ti.
- İstediğiniz bazı şeyleri buldum.
- Senden henüz bir şey istediğimi hatırlamıyorum.
- Evet, benden değil. Az önce odanızdan çıkan şu adamdan istemiştiniz bende yardımcı olmak adına bir şeyler buldum.
Genç adamın yüzünde bariz bir sinir vardı.
- Buyurun.
Jack dosyayı masaya bıraktı ve devam etti.
- Adam sizi yıllardır takip ettiriyor ne yediğinize kadar her şey hakkında bilgisi var. Sizle kafayı bozmuş belliki.
- Nereden öğrendin bunları?
- Bir bu değil. Bunların dışında başka bir şeyde var ve her şeyden daha önemli.
- Nereden öğreniyorsun bunları?
- sağlam bir planla sizi bir suçun üstüne çekerek yakalatacak.
- Nereden öğreniyorsun dedim!
- Önemli mi gerçekten? Size suç atacak diyorum.
- Bana cevap ver?! Nereden öğreniyorsun?!
Genç adam sinirle ayağa kalktı ve Jack'e yaklaştı. Yakasından tutarak bağırmaya devam etti.
- Kimsin sen?! Onların adamı mı?! Ne o bana yardım ediyor gibi gözükerek fişimi mi keseceksin?
- Hayır, değilim.
- Kimsin o zaman!
- Bilgilerim dosyamda-
- Kes! Bu özgüvenli, cesur bir boktan anlar tavırlarını keste gerçekleri konuş.
- Peki! Bunları öğrendim çünkü daha önce onlara çalışıyordum.
Genç adam ellerini çekti.
- Onlara sadıktım her boka battıklarında ben çıkardım. Ancak onlar beni çöp gibi kapıya bıraktılar. Çünkü işleri bitmişti ve ek olarak ailemi öğrendiler.
- Ailen mi?
- Babam... babamla o şerefsizin özel meslesi varmış. Bende sonradan öğrendim.
- Bu kadar mı?
- Evet.
- Güvensiz biriyim.
- Farkındayım.
- Akıllısın. Temkinli davranacaksın.
- Belki. Ama neden bana düşüncelerinizi okuyorsunuz?
- Bilmiyorum. İstemsizce oluyor.
- Nasıl?
-Bilmiyorum.
- Peki.
- Her neyse. Planlarını anlat bakalım.
- Bilmiyorum.
- Ne?
- Planı öğrenmeden atıldım.
- Peki hallederiz.
- Kesinlikle.
- Ne yapabilirler? Tahminin var mı?
- Yok ama yakında belli ederler.
- Orası kesin zaten. Ama o zamana kadar bekleyemeyiz.
- Kesinlikle. Son dakika kendilerini belli edebilirler eğer öyle olursa plansız kalırız.
- Belkide plan budur. Bizi plansız bırakmak?
- Planın bir parçası olabilir ama plan olamaz.
- Birini öldürüp üstüme atamazlar. Daha önce yapıldı. Fazlasıyla hazırlıksız olmama rağmen kurtuldum.
- Evet hatırlıyorum.
Jack bir an durdu.
- Aklına geleni söyle.
- Geçmişiniz... geçmişiniz hakkında bir şey yapabilirler mi?
- Geçmişim mi? Bilmem. Hatırına gelen bir şey yoksa yapamazlar.
- Varsa?
- Çok mümkün.
- Evet. Ama ne olabilir bu?
- Herşey olabilir.
- Evet ama iyi düşünün. Büyük bir şey olmalı.
- Büyük... Bilmiyorum. Şuan aklıma gelmiyor.
- İyi düşünün.
- Bilmiyorum ve şuan düşünmek istemiyorum. Şuan bir sürü işim var. Şimdi çık ve araştırmaya devam et.
- Tabi. İyi günler.
" Beni tanıyorsun veya tanıyor gibi yapıyorsun. Şu plan işini bir halledelim kimsin öğreneceğim."
