"The Missing Part of The Puzzle"

Chapter 9

Continuation of yna's pov~

Wala akong choice kundi manood nalang its 10:33am na so it means its lunch time na
I call manang tarsing...

"Manang can you do me a favor po??"

"Ay sige iha ano ba yun??"

"Manang can you cook all of my mom's fav dishes po as well as irish fav po??"

"Ahhh oh sige iha..."

"Thank you po manang!"

Manang cooked my mom's fav menudo,and lasagna,and she also cooked chicken carbonara for irish because its her fav daw...

After that i call my mom to her room kasi i thought she's there but wala sya so naisip ko nasa room sya ni irish to assist her....

*/knock on irish door

"Ayy baka nasa cr i will open it nalang"
When i open the door i don't know kung anong mararamdaman ko kasi i saw them

Hugging in bed.......

A tears wanted to escape from my eyes kaya pinigilan ko ito and i smile....then i go towards them and wake them up...

"M-mommy...mommy wake up na po mag l-lunch na po tayo...."

"Hmmm?shhh yna baka magising si irish"mom said na parang naiirita then she face me

"Ah mommy baka po kasi gutom na po kayo n-nag paluto po ako kay manang ng fav nyo pong dalawa"i said nervously and trying to stop my tears

"Oh okay..."mom said coldly

"Irish sweetie wake up na were eating na"then my mom kissed irish forehead

"Hmmm hi tita!....and hi yna..."then she smirk

"H-hi also i-im sorry again...and irish nag pa luto pala ako ng fav mo na carbonara kay manang pang peace offering  ko sayo...."

"Oh really thanks!"

~at the dinning area~

"Sweetie irish kaya mo na ba or do you want me to feed you??"

"Ahh..." *irish looked at me and said* "pwede po bang ikaw nalang po ang magpakaoj sakin tita pag nagagalaw po kaso yung kamay ko sumasakit eh..."

"Sure sweetie...akin na.....say ahh"

"Ahmmm tita ang sarap naman nito HAHAHHA"then she looked to me na para bang iniinggit ako

Tumagal ng ilang minuto yung pagiging sweet nila sa isat isa.....

I can't stand it anymore kaya binilisan ko yung kain ko.....at pagkatapos ay agad na akong pumunta sa room ko ni hindi manlang tinanong ni mommy kung okay lang ba ako oh ano.....

Alam ko ako yung may karapatan kay mommy pero bakit parang ang hirap nyang angkinin,parang feeling ko wala akong karapatan sa kanya,masamang tao ba ako?bakit lahat nalang hindi umaayon sa gusto ko gusto ko lang naman ng masayang buhay,yung tahimik,lagi akong masaya,yung  kasama ko sila lagi.....i miss the old us its been 8 month na din simula nang nahanap nila ako pero sa loob ng 8 month na yun miserable din ang buhay ko hindi ko alam na masmasa-saktan pa pala ako sa piling nila.....i admit minsan narin akong sumaya sa piling ni pero bakit ganun maslamang pa din yung lungkot na nadarama ko sa twing nakikita kong magkasama si mommy at irish....kung pwede ko nga lang ipagdamot ang mommy ko nagawa ko na pero paano??paano??

Gusto kung sabihin ang totoong nangyare pero paano kung baliktarin ako ni irish alam ko naman eh na kaya sya pinaniniwalaan ni mommy kahit ako yung anak nya dahil alam ko na si irish yung pinalit ni mommy nung panahong nangungulila sya sakin,sa kanya nya binuhos lahat ng pagmamahal na dapat saakin momny paano naman ako???

I cried silently in my room again and again...
   

Thanks for reading
Vote & comment
X