"The Missing Part of The Puzzle"

Chapter 19

Third person pov

While yna is getting check by the doctor greggy went outside.he went kung saan nandun si irene.

"Hun,kamusta si irish?" Greggy asked

"The doctor said she's okay naman aside sa galos wala naman syang injury,but she said na masakit daw talaga yung paa nya kaya bukas ng umaga dadalhin natin sya sa manila"irene said

"Okay uhm hun you also need to check yna she's in the emergency room right now,ako nang bahala kay irish"greg

"Kaya na nya ang sarili nya"irene answered kaya naman nangunot ang noo ni greggy

"What?where those words came from irene?she's your daughter our daughter,kaya nga tayo pumunta dito diba? To check if she is okay?"greg said

"Greg look i also thought i came here for her pero iba ang naabutan ko,irish was in this situation dahil sa kanya,you know what happened?? Tinulak daw ni yna si irish kaya ayan look at her look at irish she's hurt"

"And you already believe it? Ni hindi mo pa nga pinapakinggan ang side ng anak mo,what if it was just an accident or what if its irish's faul--"

"Oo!! I know irish very well that's why sya ang pinaniniwalaan ko, I've been with her since she was a baby. That's why i know her,kilala ko ang batang yan greg halos ako na ang nagpalaki,nagalaga at nagbigay ng pagmamahal dyan you know irish too but Yna? I've been with her for a month! I thought i already knew her already but i was wrong,im so disappointed na kaya nyang saktan si iri----"

Irene was cut off nang biglang bumukas ang pintuan ng room ni irish at iniluwa nito si Yna, yna looked speechless.

_________________________
Yna's pov

"Oh ms.araneta wag mong masyadong igalaw ang paa mo ha! At here ito yung mga gamot na iinumin mo and ointment para madaling gumaling yang mga galos mo,also drink this pain killer para mabawasan yang Sakit na nararamdaman mo because of your sprained feet"mahabang bilin ng doctor na nag assist sakin bago ako umalis ng ER.

I slowly walked kasi wala namang aalakay sakin kaya naman yung matatanda na nasa paligid ko ay nakatitig sakin at mukang awang awa sila na para bang gusto nila akong tulungan kaya ginantihan ko nalang ang bawat tingin nila ng aking mga ngiti.

I ask the nurse kung nasan ang room ni irish at agad naman akong pumunta doon kahit iika-ika ang lakad ko.ang sakit ng paa ko!! Arggg!!! Dahan dahan kung binuksan ang pintuan ng kwarto ni irish at ito ang bumungad sakin

"Oo!! I know irish very well that's why sya ang pinaniniwalaan ko, I've been with her since she was a baby.  That's why i know her,kilala ko ang batang yan greg halos ako na ang nagpalaki,nagalaga at nagbigay ng pagmamahal dyan you know irish too but Yna? I've been with her for a month! I thought i already knew her already but i was wrong,im so disappointed na kaya nyang saktan si iri----"

Hindi na natapos ni mommy ang mga sasabihin nya dahil narinig nila ang pagbukas ko ng pinto,she looked shocked.

"U-uh hi m-mommy" i cheerfully greeted her pero halata namang pilit dahil nauutal ako.

"K-kanina ka pa ba jan?"mommy asked

"A-ah p-po?"nauutal kong sabi

"I said kung kanina ka pa jan?"medyo naiinis nyang sabi

"A-ah h-hindi naman po k-karating ko lang po"i said at gusto nang kumawala ng mga luha sa mata ko but i manage na pigilan ito.

"Uh mommy,daddy cr lang po ako"Pagpapaalam ko sa kanila hindi pa man sila umu-oo ay umalis na ako kaagad at binilisan ko ang lakad ko kahit sobrang sakit ng paa ko balewala din nanam yung sakit na to eh masmasakit pa yung mga narinig ko kanina kesa dito ito kase sprained lang gagaling din pero yung mga sinabi ni mommy parang sinaksak ako sa puso ko ng maraming kutsilyo.

While i was on my way sa wash room bigla na lang kusang tumulo ang aking mga luha na kanina pa gustong kumawala sa aking mga mata hindi ko na ito na pigilan hanggang sa hinayaan ko nalang ito na mahulog mula sa aking mga mata.

"Why is it hard for them to trust me? Bakit lagi nalang akong nasasaktan ng ganito akala ko noon wala nang masmasakit pa sa naranasan ko na pananakit ng adopted mom ko sa mga salitang binabanggit nya saakin pero masmasakit pa pala na sa mismong nanay mo manggaling yung mga ganung salita,Lord did i deserve this kimd of pain po?10 yrs old palang naman po ako ah bakit po ganun? Lord bakit naman po ang hirap hirap ng binibigay mo pong trials sakin alam ko naman po na lahat po ng tao dumadaan sa ganitong sitwasyon pero ang sakit po pala noh ang sakit sakit po para pong unti unti po ako nitong dinudurog."sabi ko sa akibg sarili nang makarating at makapasok ako sa wash room.

"Sabagay sino ba naman ako diba,naiintindihan ko rin naman si mommy masmatagal nyang nakasama at maskilala nya si irish kung para sakin kaya hindi ko sya masisi if maspipiliin nyang paniwalaan si irish." I said and chuckles habang pinupunasan ko ang mga luha sa aking mga mata..

________________________

Hi guys sorry kung natagalan ang pag ud ko medyo naging busy na rin kasi aq eh and also sarry mapanaket ako oo may sama ako ng loob kaya damay damay na to.

Thanks for reading
Vote & comment
X